Νέα ευρήματα από την διεθνή έρευνα Περιβαλλοντικών Παραγόντων του Διαβήτη στους Νέους (TEDDY) προσφέρουν νέες ενδείξεις ότι ο διαβήτης τύπου 1 δεν είναι μόνο μια ασθένεια. Η εμφάνιση, και ίσως, η αιτία του αυτοάνοσου διαβήτη διαφέρει μεταξύ παιδιών που θεωρούνται γενετικά υψηλού κινδύνου.
Σε μελέτη κοορτής που δημσοδιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο στο περιοδικό Diabetologia, ο επικεφαλής συντάκτης, Jeffrey Krischer PhD, διευθυντής του Οργανισμού Health Informatics στη σχολή Ιατρικής USF Health, μαζί με συναδέλφους, σύγκριναν τα χαρακτηριστικά του διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά που διαγνώστηκαν πριν ή μετά την ηλικία των 6 ετών. Μία εκ των συγγραφέων της έρευνας ήταν η Beena Akolkar, PhD, του Εθνικού Κέντρου Διαβήτη και Ασθενειών του Πεπτικού Συστήματος και των Νεφρών (NIDDK).
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν πόσο σημαντικό είναι να λαμβάνουμε υπόψη την ηλικία κατά την οποία παράγονται διάφορα αντισώματα, όταν αξιολογούμε τους παράγοντες κινδύνου διάγνωσης διαβήτη», είπε ο Dr. Krischer, Διαπρεπής Καθηγητής Ιατρικής και ένας εκ των προέδρων της σύμπραξης για την TEDDY που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ. «Όταν ληφθεί υπόψη η διαφοροποιούμενη εικόνα της εμφάνισης των αντισωμάτων, φαίνεται ότι ο διαβήτης τύπου 1 στις πιο μικρές ηλικίες αποτελεί πιο επιθετική μορφή της ασθένειας».
Στον διαβήτη τύπου 1, μια λανθασμένη ανοσοαπόκριση επιτίθεται και καταστρέφει τα ινσουλινοπαραγωγά βήτα κύτταρα στο πάγκρεας του υγιούς ανθρώπου. Πρόκειται για μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει αρκετούς μήνες ή και χρόνια. Τέσσερα αντισώματα που στρέφονται εναντίον των βήτα κυττάρων – το αυτοαντίσωμα αποκαρβοξυλάσης γλουταμικού οξέος (GADA), το αυτοαντίσωμα ινσουλίνης (IA), το αυτοαντίσωμα πρωτεΐνης-2 που σχετίζεται με το ινσουλίνωμα (ΙΑ2-2A) και το αντίσωμα εναντίον του μεταφορέα ψευδαργύρου 8 (ZnT8A) – αποτελούν μέχρι στιγμής τους πιο βάσιμους βιολογικούς δείκτες των αρχικών σταδίων διαβήτη τύπου 1, πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Δεν καταλήγουν να πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 όλα τα παιδιά που βγαίνουν θετικά σε ένα ή παραπάνω από τα συγκεκριμένα αντισώματα.
Την τελευταία δεκαετία, οι ερευνητές της TEDDY έχουν μάθει πολλά σχετικά με τη σειρά, τη χρονική στιγμή και το είδος αυτοαντισωμάτων που μπορεί να βοηθήσουν να προβλεφθεί ποια παιδιά που έχουν γενετική προδιάθεση, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 1.
Οι επιστήμονες, για αυτή την έρευνα που λαμβάνει χώρα σε διάφορα σημεία της Αμερικής και της Ευρώπης, ανέλυσαν δεδομένα από 8,502 παιδιά που είχαν αυξημένο γενετικό κίνδυνο εμφάνισης αυτοανοσίας και διαβήτη τύπου 1. Η υγεία των παιδιών παρακολουθείται από τη γέννησή τους, μέχρι περίπου τα 9 τους χρόνια. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, 328 συμμετέχοντες στην έρευνα (3,9%) πέρασαν από προσυμπτωματικό στάδιο, κατά το οποίο πρωτοεμφανίστηκαν τα αυτοαντισώματα στην κυκλοφορία του αίματος (σηματοδοτώντας την έναρξη της αυτοανοσίας), στην εμφάνιση του συμπτωματικού διαβήτη τύπου 1.
Οι μισοί από τους 328 (2%) διαγνώστηκαν πριν την ηλικία των 6, ενώ οι άλλοι μισοί (1,9%) εμφάνισαν διαβήτη μεταξύ των ηλικιών 6 και 12. Στόχος ήταν διαπιστωθεί κατά πόσο υπήρχαν διαφορές μεταξύ των παιδιών που ανήκαν στην ομάδα με τις μικρότερες ηλικίες και διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1, και αυτών που βρίσκονταν στην ομάδα με τις μεγαλύτερες ηλικίες, γεγονός που θα σημαίνει ότι εμφανίζεται ένας νέος τύπος διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά καθώς αυτά μεγαλώνουν.
Μεταξύ των ευρημάτων:
- Ως αναμενόμενο, οι συμμετέχοντες στην TEDDY που εμφάνισαν διαβήτη τύπου 1 μεταξύ των ηλικιών 6 και 12, ήταν πιθανότερο να διαθέτουν πρωτοεμφανιζόμενα αυτοαντισώματα GAD, ενώ τα πρώτα αντισώματα ΙΑ ήταν πολύ πιο κοινά σε νεαρότερα παιδιά που εμφάνιζαν τη νόσο.
- Ο ρυθμός προόδου στο διαβήτη τύπου 1 ήταν αργότερος όταν εμφανίζονταν μετά την ηλικία των 6 απ’ ότι πριν την ηλικία των 6.
- Ο σημαντικός συσχετισμός της χώρας προέλευσης με τον κίνδυνο διαβήτη που παρατηρήθηκε στο γκρουπ των μικρότερων παιδιών, μειωνόταν σε αυτό των μεγαλύτερων παιδιών. Παράλληλα, ο σύνδεσμος μεταξύ συγκεκριμένων γενότυπων και μεγαλύτερης πιθανότητας εμφάνισης διαβήτη αυξάνονταν σημαντικά στα μεγαλύτερα παιδιά.
- Μεταξύ παιδιών 6 και μεγαλύτερων ηλικιών με πολλαπλά αυτοαντισώματα, το οικογενειακό ιστορικό δεν φάνηκε να παίζει ρόλο στο κατά πόσο το παιδί προχωρούσε στην εμφάνιση διαβήτη τύπου 1.
«Πολλές από τις διαφορές που παρατηρήθηκαν στη σχέση μεταξύ γονιδίων και περιβαλλοντικών παραγόντων, μπορεί να εξηγηθούν από την ηλικία κατά την εμφάνιση των αυτοαντισωμάτων. Αυτό είναι σημαντικό γιατί σημαίνει ότι παράγοντες που συνδέονται με κίνδυνο διαβήτη πρέπει να συσχετιστούν με την ηλικία για να γίνουν κατανοητοί. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες στις διάφορες ηλικίες που προκαλούν την αυτοανοσία, ή ο ίδιος παράγοντας μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά στις διάφορες ηλικίες.» είπε ο Jeffrey Krischer, PhD, Επικεφαλής Συγγραφέας της Έρευνας και Διευθυντής του Οργανισμού Πληροφορικής της Υγείας, Ιατρική Σχολή Morsani Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα.
Πηγή: News medical
