Στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 συνήθως παίζει ρόλο τόσο η γενετική προδιάθεση, όσο και κάποιος περιβαλλοντικός παράγοντας που πυροδοτεί την ασθένεια (για παράδειγμα η νόσηση από κάποιο ιό ή η εμφάνιση κάποιου άλλου είδους φλεγμονής). Σε προηγούμενο άρθρο μας, έχουμε παρουσιάσει την έρευνα TEDDY, που διεξάγεται σε διεθνές επίπεδο και προσπαθήσει να προσδιορίσει ποιοι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να προκαλούν την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά.
Σε πρόσφατο δελτίο τύπου αναφέρθηκε ότι:
«Η TEDDY στοχεύει στην ανακάλυψη ιών και διατροφικών παραγόντων που αλληλεπιδρούν με τα γονίδια «πυροδοτώντας» την καταστροφή των β-κυττάρων από το ανοσοποιητικό σύστημα, κάτι που έχει ως ορόσημο την εμφάνιση αυτοαντισωμάτων στα νησίδια του παγκρέατος. Στην έρευνα αυτή παρακολουθούνται παιδιά που θεωρείται ότι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1, από την ώρα της γέννησής τους και για 15 χρόνια, ώστε να γίνει άμεσα αντιληπτή η πιθανή εμφάνιση διάφορων αυτοαντισωμάτων στα β-κύτταρα ή η εμφάνιση διαβήτη. Η TEDDY επίσης έχει μελετήσει βιοδείκτες που μπορούν να υποδεικνύουν την ταχύτητα με την οποία θα εξελιχθεί ο διαβήτης μετά την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος.»
Νέα δεδομένα σχετικά με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 και της κοιλιοκάκης, παρουσιάστηκαν στο 80ο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Διαβήτης.
Τα πιο σημαντικά σημεία είναι τα εξής:
- Φαίνεται ότι η καταστροφή των β-κυττάρων συχνά ξεκινά πολύ νωρίς στη ζωή του ανθρώπου, ακόμη και μέσα στα δύο πρώτα του χρόνια.
- Μπορεί να υπάρχουν δύο ξεχωριστοί υπότυποι του διαβήτη τύπου 1 που χαρακτηρίζονται από γενετικές διαφορές, ή διαφορές στο ανοσοποιητικό σύστημα και στους διάφορους μεταβολομικούς δείκτες.
- Η τιμή της HbA1c , όσον αφορά στη πρόβλεψη της εμφάνισης του διαβήτη τύπου 1, μπορεί να διαφέρει μεταξύ νεαρών και ενηλίκων που εμφανίζουν την ασθένεια.
- Η παρουσία εντεροϊού Β σε δείγματα κοπράνων παιδιών έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη αυτοανοσίας στα νησίδια.
- Η σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου συνήθως διαφέρει σε παιδιά που εμφανίζουν αντισώματα στα νησίδια σε σχέση με αυτά που δεν εμφανίζουν. Η χρήση προβιοτικών μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου.
- Δεν φάνηκε να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ της χρήσης αντιβιωτικών και της αυτοάνοσης επίθεσης.
- Η βιταμίνη D, η βιταμίνη C και τα πολυακόρεστα λιπαρά μπορεί να έχουν οφέλη ως προς την πρόληψη της αυτοανοσίας, αν και για να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο χρειάζονται περισσότερες έρευνες.
Άλλο ένα ενδιαφέρον θέμα που παρουσιάστηκε αφορά τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της κοιλιοκάκης. Υπάρχουν γενετικοί παράγοντες που συνυπάρχουν στην εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 και κοιλιοκάκης. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η κατανάλωση γλουτένης στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κοιλιοκάκης σε άτομα με γενετική προδιάθεση.
Κατά την παρουσίασή του ο Dr. Rewers είπε:
«Ενώ υπάρχουν πολλά κοινά γενετικά χαρακτηριστικά στον διαβήτη τύπου 1 και στην κοιλιοκάκη, υπάρχουν και διαφορές που προκαλούν ενδιαφέρον σχετικά με τον τρόπο που οι δύο αυτές ασθένειες εμφανίζονται και εξελίσσονται. Η έρευνα TEDDY προσφέρει εντυπωσιακά στοιχεία που μπορεί να βοηθήσουν στον σχεδιασμό μελλοντικών μελετών για την πρόληψη τόσο του διαβήτη τύπου 1 όσο και της κοιλιοκάκης.»
Συμπεράσματα
Η διεθνής διεπιστημονική έρευνα TEDDY συνεχίζει να αποκαλύπτει σημαντικά στοιχεία που θα βοηθήσουν τους ερευνητές να ανακαλύψουν τις αιτίες για τις οποίες και τους τρόπους με τους οποίους, κάποια άτομα εμφανίζουν διαβήτη τύπου 1 και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις. Η κατανόηση των συσχετισμών μεταξύ της γενετικής προδιάθεσης και του τρόπου με τον οποίων πυροδοτούνται κάποιες ασθένειες, είναι ιδιαίτερα σημαντικοί ώστε να δημιουργηθούν αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης.
Πηγή: Diabetes Daily
