Η ομάδα φαρμάκων που είναι γνωστά ως αναστολείς SGLT2 μπορεί να βοηθούν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας – μιας μορφής αρθρίτιδας που χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στις αρθρώσεις και συχνά στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού – σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Jama Network Open.
Η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται όταν στην άρθρωση μαζεύονται κρύσταλλοι ουρίας, και έχει ως χαρακτηριστικά την φλεγμονή και τον έντονο πόνο. Οι κρύσταλλοι ουρίας μπορεί να σχηματιστούν από υπερβολικά υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα – κάτι που συμβαίνει όταν το σώμα παράγει υπερβολικό ουρικό οξύ, ή όταν τα νεφρά δεν εκκρίνουν αρκετό ουρικό οξύ στα ούρα. Το ουρικό οξύ παράγεται φυσιολογικά από το σώμα, όμως η κατανάλωση κάποιων τροφών μπορεί να αυξήσει τα επίπεδά του. Τροφές που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στην αύξηση του ουρικού οξέος είναι το κόκκινο κρέας, κρέας από όργανα ζώων, η γαρίδα, ο αστακός, τα όστρακα και οι σαρδέλες. Η χρόνια παχυσαρκία και η απότομη πρόσληψη βάρους έχουν επίσης συνδεθεί με την ουρική αρθρίτιδα.
Στην πρόσφατη μελέτη οι ερευνητές ήθελαν να διερευνήσουν το συσχετισμό μεταξύ αναστολέων SGLT2 και ουρικής αρθρίτιδας, μιας και τα συγκεκριμένα φάρμακα έχουν οφέλη στην υγεία των νεφρών. Μάλιστα, ένα από τα φάρμακα αυτά, το Farxiga (dapagliflozin) εγκρίθηκε στις ΗΠΑ τον περασμένο Απρίλη ως θεραπεία για τη χρόνια νεφρική νόσο, ασχέτως με το αν ο ασθενής πάσχει από διαβήτη. Οι ερευνητές είχαν λόγο να πιστεύουν ότι τα συγκεκριμένα φάρμακα θα μπορούσαν να βελτιώσουν την έκκριση ουρικού οξέος σε ανθρώπους με μειωμένη λειτουργία των νεφρών, ωστόσο καμία ευρεία έρευνα δεν είχε επιβεβαιώσει το συσχετισμό των SGLT2 με μειωμένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας.
Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα από τον Εθνικό Οργανισμό Υγείας της Taiwan, στα οποία συγκαταλέγονταν τα στοιχεία όλων των ανθρώπων με διαβήτη τύπου 2 που είναι γνωστό ότι πάσχουν από την ασθένεια. Το χρονικό διάστημα που μελέτησαν ήταν από τον Μάιο του 2016, μέχρι το Δεκέμβριο του 2018. Έτσι, σύγκριναν τα αποτελέσματα που είχαν δύο ομάδες φαρμάκων – οι αναστολείς SGLT2 και αναστολείς DPP-4, που δεν έχουν γνωστά οφέλη στα νεφρά – στους ασθενείς. Η βάση δεδομένων περιείχε δεδομένα για 47.905 ανθρώπους που έλαβαν αναστολέα SGLT2 και 183.303 άτομα που έλαβαν αναστολέα DPP-4. Οι ερευνητές επίσης χρησιμοποίησαν τα δεδομένα αυτά για να δημιουργήσουν 47.405 ζευγάρια ασθενών τα οποία συνέκριναν – σε κάθε ζευγάρι τα δύο άτομα είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά ο ένας είχε λάβει αναστολέα SGLT2 και ο άλλος αναστολέα DPP-4. Η μέση ηλικία των ατόμων που μελέτησαν ήταν τα 61,5 χρόνια.
Οι αναστολείς SGLT2 συνδέθηκαν με μειωμένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας
Σύμφωνα με τους ερευνητές: 20.3% ανά 1.000 έτη των ανθρώπων που έλαβαν αναστολείς SGLT2 εμφάνισαν ουρική αρθρίτιδα, ενώ για τους ανθρώπους που έλαβαν αναστολείς DPP-4 το ανάλογο ποσοστό ήταν 24,3%. Συγκρίνοντας παρόμοιες περιπτώσεις ανθρώπων, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η λήψη ενός αναστολέα SGLT2 συνδέθηκε με 11% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, σε σχέση με τη λήψη ενός αναστολέα DPP-4. Η μείωση αυτή στον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας φαίνεται ότι ήταν παρόμοια άσχετα με άλλα προβλήματα υγείας που μπορεί να συνυπήρχαν, ή με άλλα φάρμακα που μπορεί να λάμβαναν οι συμμετέχοντες. Σε άτομα νεαρότερης ηλικίας το ποσοστό μείωσης του κινδύνου ήταν 17% σε σχέση με νεαρότερους ανθρώπους που πήραν αναστολέα DPP-4.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι, ενώ τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν ότι η πρόσληψη αναστολέων SGLT 2 συνδέεται με πρόληψη της εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, χρειάζονται περισσότερες έρευνες που θα επικεντρωθούν σε αποτελέσματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – και ιδανικά σε πολυποίκιλους πληθυσμούς.
Πηγή: Diabetes Self Management
