Αν δεν σας είναι εύκολο να φτάσετε με το χέρι σας πίσω από των ώμο σας, αν δυσκολεύεστε να κουμπώσετε το πουκάμισο ή να δέσετε τη γραβάτα σας, αν ο ώμος σας πονάει περισσότερο το βράδυ καθώς προσπαθείτε να κοιμηθείτε, αν πονάτε κατά τη διάρκεια της άθλησης, τότε μπορεί να πάσχετε από μια επίπονη, αλλά συχνή, πάθηση που ονομάζεται συσταλτή φλεγμονή της αρθρικής κάψας του ώμου και είναι γνωστή ως «παγωμένος ώμος». Διαβάστε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την πάθηση και τις επιλογές που υπάρχουν για την αντιμετώπισή της.
Τι είναι ο «παγωμένος ώμος»;
Ο παγωμένος ώμος είναι μια πάθηση που προκαλεί πόνο και ακαμψία στην άρθρωση του ώμου. Με τον καιρό, μειώνεται η κινητικότητα, και ο ώμος μπορεί να φτάσει στο σημείο να «παγώσει» τελείως. Ο παγωμένος ώμος, ωστόσο, διαφέρει από την αρθρίτιδα.
Η άρθρωση του ώμου αποτελείται από ένα κυρτό οστό και ένα κοίλο, όπως είναι και η άρθρωση του ισχίου. Η άρθρωση περιβάλλεται από συνδετικό ιστό. Όταν πάσχει κανείς από παγωμένο ώμο, οι ιστοί αυτοί πρήζονται και σφίγγουν εμποδίζοντας την κίνησή του.
Ποιοι διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης παγωμένου ώμου;
Η πάθηση πιο συχνά εμφανίζεται σε ανθρώπους μεταξύ 40 και 60 ετών, και παρατηρείται συχνότερα σε γυναίκες. Επιπλέον, οι εξής καταστάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης παγωμένου ώμου:
- Ρήξη τένοντα του στροφικού πετάλου του ώμου
- Κάταγμα χεριού
- Εγκεφαλικό
- Τραυματισμός του ώμου
- Εγχείρηση
Συγκεκριμένες παθήσεις αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης του παγωμένου ώμου. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:
- Διαβήτης
- Θυροειδής
- Καρδιακές παθήσεις
- Νόσος του Πάρκινσον
- Φυματίωση
- Ορμονικές αλλαγές
Ο διαβήτης αποτελεί έναν από τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης της πάθησης. Εικάζεται ότι το ανεξέλεγκτο σάκχαρο μπορεί να προκαλεί μεταβολές στο συνδετικό ιστό, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να αυξήσουν τις πιθανότητες εμφάνισης αυτής της επίπονης κατάστασης. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, 10%-20% των ανθρώπων με διαβήτη πάσχουν από παγωμένο ώμο και εμφανίζουν έντονα συμπτώματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα του παγωμένου ώμου;
Σύμφωνα με τις περιγραφές των πασχόντων, υπάρχουν τρία στάδια εμφάνισης των συμπτωμάτων του παγωμένου ώμου:
- Στάδιο πόνου («ψύξης»): Η κίνηση του ώμου προκαλεί πόνο, και ίσως περιορίζεται η κινητική του ικανότητα. Επίσης, μπορεί να εμφανιστούν μυϊκοί σπασμοί. Στο στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει από 6 εβδομάδες, έως 9 μήνες.
- Στάδιο που ο ώμος παγώνει: Ο πόνος μπορεί να μειωθεί, αλλά ο ώμος μπορεί να είναι δύσκολο να κινηθεί. Το στάδιο αυτό μπορεί διαρκεί περίπου 4 με 6 μήνες.
- Στάδιο ανάκαμψης: Η κινητικότητα βελτιώνεται. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει από 6 μήνες μέχρι 2 χρόνια.
Ο πόνος και η δυσκαμψία που προκαλεί ο παγωμένος ώμος μπορεί στην αρχή να αποτελούν απλή ενόχληση. Όμως, με τον καιρό μπορεί να μας εμποδίσουν από το να κάνουμε απλά πράγματα, όπως να ντυθούμε, να σηκώσουμε το χέρι πάνω από το κεφάλι, να κάνουμε ντους, ακόμη και να εργαστούμε. Για παράδειγμα, άνθρωποι που κάνουν ενέσεις ινσουλίνης, μπορεί να εμποδίζονται να κάνουν την ένεσή τους στο χέρι.
Ο παγωμένος ώμος μπορεί να ξαναεμφανιστεί. Αν και συνήθως εμφανίζεται στον ίδιο ώμο, μπορεί να εμφανιστεί και στον δεύτερο.
Πως γίνεται η διάγνωση του παγωμένου ώμου;
Εάν έχετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Θα σας εξετάσει και θα σας πει να πραγματοποιήσετε κάποιες κινήσεις για να ελέγξει την κινητικότητά σας. Αν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με τη διάγνωση, μπορεί να χρειαστεί να κάνετε κάποια απεικονιστική εξέταση, όπως ακτινογραφία ή μαγνητική, για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.
Ποια είναι η θεραπεία;
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο παγωμένος ώμος φεύγει από μόνος του, όμως μπορεί ακόμη να αισθάνεστε πόνο και ακαμψία. Και αν τα συμπτώματα είναι έντονα, ο γιατρός πιθανά θα σας προτείνει να πάρετε αγωγή. Η αγωγή αυτή μπορεί να συμπεριλαμβάνει κάποια ή όλα από τα παρακάτω:
Φυσιοθεραπεία
Η φυσιοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επαναφορά την κινητικότητας, και να μειώσει τον πόνο και τη δυσκαμψία. Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η φυσιοθεραπεία μπορεί να συμπεριλαμβάνει τη χρήση πάγου και/ή ζέστης, σε συνδυασμό με υπερήχους. Μπορεί να χρειαστεί να κάνετε ασκήσεις στο σπίτι. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες, ακόμη και μήνες για να δείτε βελτίωση.
Φαρμακευτική αγωγή
Μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά, όπως το ibouprofen, η ναπροξένη, ή η ασπιρίνη, μπορεί να βοηθήσουν με την μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Μπορεί όμως να χρειαστεί και η χορήγηση δυνατών αναλγητικών που χρειάζονται συνταγή. Άλλα είδη φαρμάκων που μπορεί να βοηθήσουν είναι μυοχαλαρωτικά, ή φάρμακα που βοηθούν στον ύπνο. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να κριθεί αναγκαία η ένεση κορτιζόνης στην άρθρωση του ώμου. Οι ενέσεις αυτές αποτελούν προσωρινό μέτρο και δεν θεραπεύουν την κατάσταση, όμως μπορεί να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα. Οι ενέσεις κορτιζόνης είναι καλύτερο να γίνονται σε συνδυασμό με φυσιοθεραπεία. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η κορτιζόνη είναι στεροειδές και μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου. Μιλήστε με τον γιατρό σας σχετικά με την προσαρμογή της δοσολογίας των φαρμάκων σας.
Εγχείρηση
Αν η φυσιοθεραπεία και τα φάρμακα δεν έχουν αποτέλεσμα μετά από περίπου ένα χρόνο, ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει εγχείρηση. Μια περίπτωση είναι η ανάταξη του ώμου, κατά την οποία ο ώμος μετακινείται σε διάφορες θέσεις ώστε να σπάσει ο ουλώδης ιστός (η επέμβαση αυτή γίνεται με ολική αναισθησία). Ή μπορεί να κάνετε αρθροσκοπική επέμβαση ώστε να απομακρυνθεί ο ουλώδης ιστός και οι συμφύσεις στην άρθρωση του ώμου. Η εγχείρηση συνήθως γίνεται χωρίς παραμονή στο νοσοκομείο και στη συνέχεια πιθανόν να χρειαστείτε φυσιοθεραπεία.
Υπάρχει πρόληψη;
Δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος να προληφθεί η πάθηση. Αν προκληθεί από κάποιο τραυματισμό ωστόσο, μπορείτε να προετοιμαστείτε ζητώντας από τον γιατρό σας να σας δείξει κάποιες ασκήσεις που θα σας επιτρέψουν να διατηρήσετε την ευκινησία του ώμου. Για τους ανθρώπους που πάσχουν από διαβήτη, όπως και με όλες τις επιπλοκές, είναι σημαντικό να διατηρούν χαμηλά τα επίπεδα σακχάρου τους.
Πηγή: Diabetes Self Management
