Ο διαβήτης είναι η κύρια αιτία χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ) και ο διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική βλάβη που προκαλείται από αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα με την πάροδο του χρόνου. Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία της χρόνιας νεφρικής νόσου σε άτομα με διαβήτη είναι σημαντική, καθώς η νεφρική βλάβη μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα σε άτομα με την πάθηση. Εκτός από τον όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερο έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, η θεραπεία για τη χρόνια νεφρική νόσο μπορεί να περιλαμβάνει τη λήψη ενός φαρμάκου ειδικά για την πάθηση, όπως το Kerendia (finerenone) ή το Farxiga (dapagliflozin), το τελευταίο από τα οποία αναπτύχθηκε αρχικά ως φάρμακο για διαβήτης τύπου 2. Ο στόχος της θεραπείας για τη χρόνια νεφρική νόσο είναι η διατήρηση της νεφρικής λειτουργίας για όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να καθυστερήσει ή να αποτραπεί η ανάγκη για αιμοκάθαρση — τεχνητό φιλτράρισμα των αποβλήτων από το αίμα, όταν οι νεφροί δεν είναι πλέον σε θέση να ολοκληρώσουν αυτό το έργο αποτελεσματικά.
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν να εξετάσουν πώς ο κίνδυνος για χρόνια νεφρική νόσο σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να επηρεαστεί από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, ένα μέτρο του σωματικού βάρους που λαμβάνει υπόψη το ύψος). Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποίησαν δεδομένα από 3.972 συμμετέχοντες με τύπο 2 σε μια μελέτη υγείας στην Ιαπωνία που περιελάμβανε τη διενέργεια γενετικής ανάλυσης. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να χρησιμοποιήσουν 56 γενετικές παραλλαγές που συνδέονται με την παχυσαρκία ως μέρος του σχεδιασμού της μελέτης τους, χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται μεντελική τυχαιοποίηση. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει τη χρήση ενός χαρακτηριστικού που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν – όπως μια συγκεκριμένη γενετική παραλλαγή που αυξάνει τον κίνδυνο για παχυσαρκία – ως τρόπο εξέτασης των επιπτώσεων της τυχαίας ανάθεσης της παχυσαρκίας. Αυτό ξεπερνά τον κύριο περιορισμό της άμεσης εξέτασης του τρόπου με τον οποίο η παχυσαρκία σχετίζεται με τον κίνδυνο νεφρικής νόσου — δηλαδή ότι πολλές διαφορετικές συμπεριφορές θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο τόσο στο σωματικό βάρος όσο και στον κίνδυνο νεφρικής νόσου.
Το υψηλότερο σωματικό βάρος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νεφρικής νόσου
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε τυπική απόκλιση (στατιστικό μέτρο της απόστασης μεταξύ των αριθμών σε μια ομάδα) αύξηση του ΔΜΣ, οι συμμετέχοντες είχαν 3,76 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νεφρική νόσο. Όταν εξέτασαν τους άνδρες και τις γυναίκες χωριστά, διαπίστωσαν ότι η ίδια αύξηση του ΔΜΣ συνδέθηκε με 3,48 φορές την πιθανότητα εμφάνισης νεφρικής νόσου στους άνδρες και 14,81 φορές την πιθανότητα εμφάνισής της στις γυναίκες. Ο ΔΜΣ δεν συνδέθηκε με τον κίνδυνο για υψηλά επίπεδα πρωτεΐνης στα ούρα, που είναι κοινό σημάδι κακής νεφρικής λειτουργίας.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για να βοηθηθούν τα άτομα με διαβήτη να αποτρέψουν τη χρόνια νεφρική νόσο, είναι σημαντικό να διαχειρίζονται όχι μόνο τη γλυκόζη του αίματος και την αρτηριακή πίεση, αλλά και το σωματικό βάρος. Και επειδή το μεγαλύτερο σωματικό βάρος φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο για νεφρική νόσο πολύ περισσότερο στις γυναίκες παρά στους άνδρες με διαβήτη, οι γυναίκες που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία μπορεί να είναι υποψήφιες για πιο εκτεταμένο έλεγχο για χρόνια νεφρική νόσο.
Διαβάστε περισσότερα: Ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο έχουν αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 – Γλυκούλι (glykouli.gr)
Χρόνια Νεφρική Νόσος- Αρτηριακή υπέρταση & σακχαρώδης διαβήτης – Γλυκούλι (glykouli.gr)
