Δεν υπάρχει πρόσθετο όφελος για την απώλεια βάρους από τον περιορισμό των χρόνων κατανάλωσης μεταξύ των ενηλίκων που ακολουθούν ήδη μια δίαιτα περιορισμένων θερμίδων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine.
Η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού – επίσης μερικές φορές γνωστή ως διαλειμματική νηστεία, που είναι λιγότερο συγκεκριμένος όρος – έχει αποκτήσει αναγνώριση τα τελευταία χρόνια ως μια στρατηγική διατροφής που οι υποστηρικτές λένε ότι μπορεί να έχει πολλά οφέλη για την υγεία – συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της μνήμης, της καλύτερης καρδιαγγειακής υγείας και του λιγότερου σωματικού λίπους. Αν και δεν υπάρχει καθορισμένος ορισμός για το φαγητό με περιορισμένο χρόνο, πολλοί άνθρωποι το εφαρμόζουν περιορίζοντας την πρόσληψη τροφής σε μια περίοδο οκτώ ή 12 ωρών κάθε μέρα. Αυτό σημαίνει, φυσικά, ότι δεν τρώνε για περίοδο που διαρκεί 12 ώρες ή 16 ώρες κάθε μέρα.
Ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι όταν οι άνθρωποι δεν τρώνε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, το σώμα αλλάζει την κύρια πηγή ενέργειας του από τη γλυκόζη στο αποθηκευμένο σωματικό λίπος, το οποίο μπορεί ενδεχομένως να βελτιώσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα καθώς και να βοηθήσει στην απώλεια βάρους. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι συμμετέχοντες με παχυσαρκία που περιόρισαν το φαγητό τους σε μια περίοδο οκτώ ωρών κάθε μέρα, αλλά δεν έκαναν άλλες αλλαγές, έχασαν πολύ περισσότερο βάρος από τους συμμετέχοντες που δεν εφάρμοζαν αυστηρά αυτόν τον χρονικό περιορισμό.
Όμως, μελέτες όπως αυτή που μόλις αναφέρθηκε αφήνουν ένα σημαντικό ερώτημα αναπάντητο – οι δίαιτες περιορισμένου χρόνου οδηγούν σε απώλεια βάρους λόγω του χρονικού περιορισμού ή απλώς επειδή οι άνθρωποι τείνουν να τρώνε λιγότερο όταν έχουν λιγότερο χρόνο για φαγητό; Για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, ερευνητές στο Southern Medical University στο Guangzhou της Κίνας, σχεδίασαν μια μελέτη στην οποία δύο ομάδες συμμετεχόντων με παχυσαρκία ακολούθησαν μια δίαιτα με τους ίδιους περιορισμούς θερμίδων – και οι δύο ομάδες περιορίστηκαν σε 1.500 έως 1.800 θερμίδες την ημέρα για τους άνδρες και 1.200 έως 1.500 θερμίδες την ημέρα για τις γυναίκες.
Αλλά σε ορισμένους από τους 139 συμμετέχοντες ανατέθηκε τυχαία να περιορίσουν επίσης το καθημερινό τους φαγητό σε μια περίοδο οκτώ ωρών – 8:00 π.μ. έως 4:00 μ.μ. – για 12 μήνες. Εκτός από τη συνολική απώλεια βάρους, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν για τυχόν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων όσον αφορά την περίμετρο μέσης, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, ένα μέτρο του σωματικού βάρους που λαμβάνει υπόψη το ύψος), το ποσοστό σωματικού λίπους και τον μεταβολικό κίνδυνο, παράγοντες όπως η αρτηριακή πίεση, τα λιπίδια του αίματος (χοληστερόλη και τριγλυκερίδια), η γλυκόζη του αίματος και η ευαισθησία στην ινσουλίνη, όπως σημειώνεται σε άρθρο για τη μελέτη στους The New York Times.
Δεν βρέθηκε σαφές όφελος για την απώλεια βάρους στη διαλείπουσα νηστεία
Μεταξύ των 118 συμμετεχόντων που ολοκλήρωσαν μια επίσκεψη παρακολούθησης μετά από 12 μήνες, σημειώθηκε μέση απώλεια βάρους 8,0 κιλών (17,6 λίβρες) στην ομάδα με χρονικά περιορισμένη διατροφή και 6,3 κιλά (13,9 λίβρες) στην ομάδα που ακολούθησε μόνο περιορισμούς θερμίδων. Αλλά αυτή η διαφορά δεν ήταν αρκετά μεγάλη για να φτάσει σε στατιστική σημασία – που σημαίνει ότι θα μπορούσε να οφείλεται στην τύχη. Οι ερευνητές δεν βρήκαν επίσης σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στα δευτερεύοντα αποτελέσματα – περίμετρος μέσης, ΔΜΣ, σωματικό λίπος ή μεταβολικοί παράγοντες κινδύνου. Επίσης, δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων σε ανεπιθύμητες ενέργειες όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό.
Αυτά τα αποτελέσματα είναι συνεπή με εκείνα προηγούμενων μελετών σχετικά με δίαιτες περιορισμένου χρόνου, με την έννοια ότι έδειξε ένα πιθανό όφελος — αλλά πολύ μικρό, αν ήταν στην πραγματικότητα πραγματικό όφελος. Το πολύ μεγαλύτερο όφελος για την απώλεια βάρους σε αυτή τη μελέτη προήλθε από τον περιορισμό του συνολικού αριθμού θερμίδων που κατανάλωναν οι συμμετέχοντες.
Είναι πιθανό, ωστόσο, ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού θα μπορούσε να βοηθήσει μερικούς ανθρώπους να ακολουθήσουν μια δίαιτα περιορισμένων θερμίδων λόγω της πρόσθετης δομής που προσφέρει, αφήνοντας λιγότερες ευκαιρίες για σνακ και διασφαλίζοντας ότι οι περισσότερες θερμίδες προέρχονται από προγραμματισμένα γεύματα.
Και αν δεν περιορίζετε αυστηρά τον αριθμό των θερμίδων που καταναλώνετε, ο περιορισμός της περιόδου φαγητού μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τη θερμιδική σας πρόσληψη — αρκεί να μην «αναπληρώσετε» την περιορισμένη περίοδο φαγητού τρώγοντας περισσότερη τροφή από ό,τι συνήθως, κατά τη διάρκεια των γευμάτων ή των σνακ.
Διαβάστε ακόμα: Η διαλειμματική νηστεία μπορεί να προστατεύσει από παχυσαρκία & διαβήτη – Γλυκούλι (glykouli.gr)
Η νηστεία σε εναλλασσόμενες ημέρες μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη – Γλυκούλι (glykouli.gr)
