Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American College of Cardiology, ο διαβήτης – ειδικά με κακό έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα – συνδέεται με ταχύτερη εξέλιξη σε καρδιακή ανεπάρκεια σε άτομα υψηλού κινδύνου για την πάθηση.
Καρδιακή ανεπάρκεια είναι η αδυναμία της καρδιάς να αντλεί επαρκώς αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματος. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρδιακή ανεπάρκεια, εν μέρει λόγω των επιβλαβών επιπτώσεων της αυξημένης γλυκόζης αίματος στην υγεία των αιμοφόρων αγγείων. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων για τον διαβήτη, από την άλλη πλευρά, συνδέεται με καλύτερα αποτελέσματα που σχετίζονται με την καρδιακή ανεπάρκεια – ιδιαίτερα τους αναστολείς SGLT2 όπως το Farxiga (δαπαγλιφλοζίνη) και το Jardiance (εμπαγλιφλοζίνη). Ορισμένοι παράγοντες του τρόπου ζωής μπορεί επίσης να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της καρδιακής ανεπάρκειας σε άτομα με ή χωρίς διαβήτη – ακόμη και συνήθειες τόσο απλές όπως η κατανάλωση καφέ.
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν 4.774 ενήλικες με αυτό που είναι γνωστό ως προκλινική καρδιακή ανεπάρκεια – που σημαίνει ότι έδειξαν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση με βάση ιατρικές εξετάσεις, αλλά δεν είχαν ακόμη αναπτύξει συμπτώματα της πάθησης. Σε αυτήν την ομάδα, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν να εξετάσουν πώς ο διαβήτης και ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα σχετίζονται με την εξέλιξη σε πλήρη καρδιακή ανεπάρκεια. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν περίπου 75 ετών και παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο 8,6 χρόνια.
Αναγνωρίστηκε η σημασία του ελέγχου της γλυκόζης αίματος στην πρώιμη καρδιακή ανεπάρκεια
Κατά την περίοδο παρακολούθησης, καταγράφηκαν συνολικά 470 νέες περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας. Συμμετέχοντες που είχαν προηγουμένως προκλινική καρδιακή ανεπάρκεια σταδίου Β – καθιστώντας τους πιο πιθανό να αναπτύξουν καρδιακή ανεπάρκεια από εκείνους με Στάδιο Α – με επίπεδο A1C (μέτρο μακροχρόνιου ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα) 7% ή υψηλότερο, ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια σε μέση ηλικία 80 ετών, σε σύγκριση με 83 για συμμετέχοντες με διαβήτη και χαμηλότερο επίπεδο A1C και 82 για συμμετέχοντες χωρίς διαβήτη.
Σε σύγκριση με συμμετέχοντες με προκλινική καρδιακή ανεπάρκεια Σταδίου Α και χωρίς διαβήτη, όσοι είχαν προκλινική καρδιακή ανεπάρκεια Σταδίου Β με διαβήτη και επίπεδο A1C 7% ή υψηλότερο είχαν 7,56 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακή ανεπάρκεια κατά την περίοδο παρακολούθησης.
Οι περισσότερες μελέτες που αφορούν τον διαβήτη και την καρδιακή ανεπάρκεια εξέτασαν άτομα που έχουν ήδη πλήρη καρδιακή ανεπάρκεια, σημείωσαν οι ερευνητές σε ένα άρθρο στο Medscape. Αυτό που κάνει αυτή την τελευταία μελέτη ιδιαίτερα πολύτιμη είναι ότι εντόπισε τη σημασία του ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα στα πιο πρώιμα στάδια της καρδιακής ανεπάρκειας, προτού οι άνθρωποι εμφανίσουν συμπτώματα ή πληρούν τα κριτήρια για μια πραγματική διάγνωση της πάθησης.
«Μεταξύ των ηλικιωμένων με προκλινικά στάδια [καρδιακής ανεπάρκειας], ο μη ελεγχόμενος διαβήτης συσχετίστηκε με σημαντικό κίνδυνο εξέλιξης [καρδιακής ανεπάρκειας]», κατέληξαν οι ερευνητές. «Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι η στόχευση του διαβήτη νωρίς στη διαδικασία [καρδιακής ανεπάρκειας] είναι κρίσιμη».
