Παράγοντες όπως η παχυσαρκία, η αντίσταση στην ινσουλίνη και τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης συνδέονται με χαμηλότερο όγκο όρχεων στους έφηβους άνδρες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο ENDO 2022, την ετήσια συνάντηση της Endocrine Society, και περιγράφεται σε άρθρο στο Healio.
Τα ζητήματα αναπαραγωγής και γονιμότητας συνδέονται με τον διαβήτη με διάφορους τρόπους, μερικοί από τους οποίους είναι πιο γνωστοί από άλλους. Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), το οποίο επηρεάζει μεταξύ 6% και 12% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, είναι μια ορμονική διαταραχή που συνδέεται με ακανόνιστες ή παρατεταμένες περιόδους εμμήνου ρύσεως. Οι γυναίκες με PCOS διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, αν και μια κοινή θεραπεία για το PCOS – η λήψη αντισυλληπτικών χαπιών – συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Τόσο το PCOS όσο και ο διαβήτης τύπου 2 συνδέονται με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, αν και άτομα με όλα τα επίπεδα σωματικού βάρους μπορούν να τα αναπτύξουν. Ένας άλλος ανησυχητικός τρόπος με τον οποίο μπορεί να συνδέονται ο διαβήτης και τα προβλήματα γονιμότητας είναι ότι και τα δύο μπορεί να προκύψουν από χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα – ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα χημικών ουσιών που βρίσκονται στη ζωή μας στον βιομηχανοποιημένο κόσμο. Μια ομάδα χημικών ουσιών που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, γνωστές ως φθαλικές ενώσεις, έχει βρεθεί σε ανησυχητικά επίπεδα σε προϊόντα γρήγορου φαγητού.
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν για τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο όγκος των όρχεων – το συνολικό μέγεθος των όρχεων – στους εφήβους στην ανδρική υπογονιμότητα αργότερα στη ζωή. Συγκεκριμένα, εξέτασαν μετρήσεις σώματος και μεταβολικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να συνδεθούν με τον όγκο των όρχεων σε μια ομάδα 264 αγοριών ηλικίας 16 ετών και κάτω. Οι ερευνητές μέτρησαν τον όγκο των όρχεων των συμμετεχόντων, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, μια μέτρηση του σωματικού βάρους που λαμβάνει υπόψη το ύψος), το επίπεδο ινσουλίνης στο αίμα, το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα νηστείας και το επίπεδο γλυκόζης σε ένα από του στόματος τεστ ανοχής γλυκόζης (OGTT). Η σχέση μεταξύ του όγκου των όρχεων και των άλλων μετρήσεων εξετάστηκε τόσο συνολικά όσο και σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες – μικρότερες από 9 ετών, ηλικίες 9 έως 14 και ηλικίες 14 έως 16 ετών.
Οι σωματομετρήσεις έδειξαν ότι 61 συμμετέχοντες είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος, 53 ήταν υπέρβαροι και 150 είχαν παχυσαρκία. Συνολικά, 45 συμμετέχοντες είχαν επίπεδο ινσουλίνης 20 IU/ml ή υψηλότερο, 97 θεωρήθηκαν ανθεκτικοί στην ινσουλίνη, 22 είχαν προδιαβήτη και τρεις είχαν διαβήτη τύπου 2.
Αντίσταση στην ινσουλίνη, υπέρβαρο συνδεδεμένο με χαμηλότερο όγκο όρχεων
Στην ομάδα των αγοριών ηλικίας 9 έως 14 ετών, ο όγκος των όρχεων ήταν υψηλότερος σε εκείνους με φυσιολογικό σωματικό βάρος σε σύγκριση με εκείνους που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Ήταν επίσης υψηλότερο για τα αγόρια με αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης σε αυτήν την ομάδα. Αλλά στις ομάδες αγοριών κάτω των 9 ετών και ηλικίας 14 έως 16 ετών, ο όγκος των όρχεων ήταν υψηλότερος σε εκείνα με φυσιολογικά επίπεδα ινσουλίνης.
Στην ομάδα των αγοριών ηλικίας 14 έως 16 ετών, η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέθηκε με χαμηλότερο όγκο όρχεων. Ο διαβήτης τύπου 2 δεν συνδέθηκε με τον όγκο των όρχεων σε καμία ηλικιακή ομάδα — αν και αυτό το εύρημα βασίστηκε σε τρία μόνο αγόρια με διαβήτη, επομένως η αξία του μπορεί να είναι περιορισμένη.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γιατροί θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο μέτρησης του όγκου των όρχεων στα αγόρια κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία για να εντοπίσουν τη μη φυσιολογική ανάπτυξη, ειδικά σε άτομα με υπέρβαρα ή παχυσαρκία. Περαιτέρω μελέτες, είπαν, θα πρέπει να αξιολογήσουν τον αριθμό των σπερματοζωαρίων και τη γονιμότητα σε ενήλικες άνδρες για να κατανοήσουν καλύτερα πώς αυτοί οι παράγοντες συνδέονται με το υπερβολικό βάρος ή την παχυσαρκία κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.
