Το ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο για τον διαβήτη μετφορμίνη αλλάζει τα επίπεδα μετάλλων στο αίμα στους ανθρώπους. Η μελέτη του Πανεπιστημίου Κόμπε αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των πολλών δράσεων του φαρμάκου και στο σχεδιασμό καλύτερων στο μέλλον.
Η μετφορμίνη είναι το πιο ευρέως συνταγογραφούμενο φάρμακο για τον διαβήτη στον κόσμο. Εκτός από τη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, είναι επίσης γνωστό ότι έχει ένα ευρύ φάσμα ευεργετικών παρενεργειών, όπως κατά των όγκων, της φλεγμονής και της αθηροσκλήρωσης. Ωστόσο, παρόλο που χρησιμοποιείται για περισσότερα από 60 χρόνια, ο μηχανισμός δράσης της δεν είναι ακόμη σαφής, γεγονός που εμποδίζει την ανάπτυξη ακόμη καλύτερων φαρμάκων κατά αυτών των παθήσεων.
Ο ενδοκρινολόγος του Πανεπιστημίου Κόμπε, Ogawa Wataru, λέει: «Είναι γνωστό ότι οι ασθενείς με διαβήτη βιώνουν αλλαγές στα επίπεδα μετάλλων στο αίμα όπως ο χαλκός, ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος.
«Επιπλέον, χημικές μελέτες διαπίστωσαν ότι η μετφορμίνη έχει την ικανότητα να δεσμεύει ορισμένα μέταλλα, όπως ο χαλκός, και πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι αυτή η ικανότητα δέσμευσης μπορεί να είναι υπεύθυνη για ορισμένες από τις ευεργετικές επιδράσεις του φαρμάκου. Έτσι, θέλαμε να μάθουμε αν η μετφορμίνη επηρεάζει πραγματικά τα επίπεδα μετάλλων στο αίμα στους ανθρώπους, κάτι που δεν είχε διευκρινιστεί.
Για να το πετύχει αυτό, ο Ogawa και η ομάδα του στρατολόγησαν περίπου 200 ασθενείς με διαβήτη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Κόμπε, οι μισοί από τους οποίους έλαβαν μετφορμίνη και οι μισοί όχι, σε μια μελέτη για να αναλύσουν τα επίπεδα ορού στο αίμα τους για αυτά τα μέταλλα και διάφορους δείκτες ανεπάρκειας μετάλλων.
Στο περιοδικό BMJ Open Diabetes Research & Care, η ομάδα του Πανεπιστημίου του Κόμπε δημοσίευσε την πρώτη κλινική ένδειξη μεταβολής των επιπέδων μετάλλων στο αίμα σε ασθενείς που λαμβάνουν μετφορμίνη. Έδειξαν ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα έχουν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα χαλκού και σιδήρου και αυξημένα επίπεδα ψευδαργύρου.
Ο Ogawa λέει: «Είναι σημαντικό ότι μπορέσαμε να το δείξουμε αυτό στους ανθρώπους. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι μειώσεις στις συγκεντρώσεις χαλκού και σιδήρου και η αύξηση της συγκέντρωσης ψευδαργύρου θεωρούνται ότι σχετίζονται με βελτιωμένη ανοχή στη γλυκόζη και πρόληψη επιπλοκών, αυτές οι αλλαγές μπορεί πράγματι να σχετίζονται με τη δράση της μετφορμίνης.
Πρόσφατα, η Ιαπωνία ενέκρινε τη χρήση της ιμεγλιμίνης, ενός νέου φαρμάκου για τον διαβήτη που είναι παράγωγο της μετφορμίνης, αλλά δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να δεσμεύει μέταλλα με τον ίδιο τρόπο όπως η μητρική της ουσία.
«Η ιμεγλιμίνη πιστεύεται ότι έχει διαφορετική μέθοδο δράσης και ήδη διεξάγουμε μελέτες για να συγκρίνουμε τις επιδράσεις των δύο φαρμάκων», λέει ο Ogawa.
Ωστόσο, δεν πρόκειται μόνο για την κατανόηση των τρεχόντων φαρμάκων. Ο Ogawa εξηγεί τη μεγαλύτερη εικόνα, λέγοντας: «Χρειαζόμαστε τόσο κλινικές δοκιμές όσο και πειράματα σε ζώα για να εντοπίσουμε την αιτιώδη σχέση μεταξύ της δράσης του φαρμάκου και των επιπτώσεών του. Εάν τέτοιες μελέτες προχωρήσουν περαιτέρω, μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων για τον διαβήτη και τις επιπλοκές του, προσαρμόζοντας σωστά τις συγκεντρώσεις μετάλλων στο σώμα».
Διαβάστε ακόμα:
Η χρήση μετφορμίνης σχετίστηκε με μεγαλύτερη μακροζωία μεταξύ των ηλικιωμένων γυναικών – Γλυκούλι
