Οποιοσδήποτε διαβητικός θα σας πει ότι οι αριθμοί είναι απλά η επιφάνεια του διαβήτη. Οι τιμές του μετρητή είναι αυτό που νοιάζονται οι γιατροί μας – αλλά ο διαβήτης δεν είναι μόνο βιολογικός. Είναι επίσης και ψυχολογικός. Και η φροντίδα της συναισθηματικής μας ευεξίας δεν έχει την ανάλογη προτεραιότητα στην διαβητική κοινότητα.
Διαγνώστηκα και αμέσως μπήκα στο σκεπτικό του “είναι αυτό που είναι”. Ήταν ένας καλός τρόπος να σκέφτομαι στην αρχή, έτσι νομίζω τουλάχιστον. Ποτέ δεν μου γύρισε μπούμερανγκ ή να αναρωτήθηκα γιατί μου συνέβη ο διαβήτης. Αλλά από την άλλη, ήμουν τελείως κλειστή και δεν άφηνα τον εαυτό μου να νιώσει κάτι σχετικά με τον διαβήτη. Δεν με άφηνα να πενθώ στις κακές μέρες ή να γιορτάζω τις καλές. Τίποτα που να αφορά τον διαβήτη δεν άξιζε επεξεργασία στο μυαλό μου, διότι όπως είπα, “είναι αυτό που είναι”. Το να μαζεύεις μέσα σου συναισθήματα, κάποια στιγμή θα εκραγεί. Για μένα, τα σημάδια προειδοποίησης άρχισαν προτού χτυπήσω σε κάποιο τοίχο. Αγχώνομαι ολοένα και περισσότερο για τον διαβήτη, σε σημείο να είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ.
Τώρα, αυτά τα σημάδια μου δείχνουν ότι το παρακάνω και θα μου “κάψουν” το μυαλό. Έχω μάθει από άπειρα προβλήματα, ότι το να βλέπω έναν σύμβουλο με βοηθά να ελέγχω τον εαυτό μου μια στις τόσες. Όταν νιώθεις ότι “καίγεσαι”, η λύση είναι να σταματάς τα πάντα για λίγο. Σταμάτα να σκέφτεσαι τις τιμές σου, σταμάτα να ελέγχεις τον καταγραφέα σου, και αντί να σκέφτεσαι, απλά άκου. Άκου τον εαυτό σου, το σώμα σου, όσα νιώθεις. Παρατήρησε πως τα πας. Αυτός ο μηχανισμός είναι αρκετός για σένα;
Αυτά είναι μαθήματα που πρέπει να μάθουμε μόνοι μας οι διαβητικοί, πράγμα που θεωρώ ότι είναι ντροπή. Κανένας δεν μας λέει ότι σε κάποιο σημείο, θα σιχαθούμε που έχουμε αυτή την ασθένεια και θα θέλουμε να σταματήσουμε τα πάντα. Το απλό γεγονός ότι η συναισθηματική μας υγεία δεν έχει προτεραιότητα σε κάθε συνάντηση με τον γιατρό μας, δείχνει ότι υπάρχει κενό μεταξύ των ασθενών και των παρόχων υγείας. Αλλά έχω δει ότι αυτό πάει προς το καλύτερο. Υπάρχουν τόσες online κοινότητες που μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά για όσα συμβαίνουν. Αυτό είναι κάτι που δεν υπήρχε όταν διαγνώστηκα, πράγμα που δείχνει ότι όλα πάνε προς το καλύτερο, άσχετα με το πως νιώθω μερικές φορές.
