«Η τιρζεπατίδη μπορεί να παίζει ρόλο στη διαχείριση του βάρους σε ενήλικες με ΣΔΤ1 και παχυσαρκία, ακόμη και σε χαμηλές δόσεις», δήλωσε η Jennifer R. Snaith, MD, του Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας Garvan και του Νοσοκομείου St. Vincent’s στο Σίδνεϊ, και τα δύο στο Ντάρλινγκχερστ της Αυστραλίας, στην Ετήσια Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) 2025.
Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία επηρεάζουν περίπου τα δύο τρίτα των ενηλίκων με ΣΔΤ1 και αμβλύνουν τα ευεργετικά αποτελέσματα του αυστηρού γλυκαιμικού ελέγχου. Υπάρχει αυξανόμενη χρήση εκτός ενδείξεων των αγωνιστών GLP-1 και του διπλού αγωνιστή GLP-1-γλυκοζεξαρτώμενου ινσουλινοτρόπου πολυπεπτιδίου τιρζεπατίδη σε άτομα με ΣΔ1, «δημιουργώντας επείγουσα ανάγκη για επίσημα στοιχεία από δοκιμές», εξήγησε η Snaith. «Η τιρζεπατίδη δεν έχει αξιολογηθεί προηγουμένως στον διαβήτη τύπου 1 σε ελεγχόμενο περιβάλλον», σημείωσε.
Στη συνάντηση παρουσιάστηκε επίσης μια αναδρομική μελέτη 57 ενηλίκων με διαβήτη τύπου 1 που έλαβαν τιρζεπατίδη εκτός ενδείξεων.
TIRTLE1: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή φάσης 2
Στη μελέτη TIRTLE1 — μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική δοκιμή φάσης 2, διάρκειας 12 εβδομάδων — συμμετείχαν ενήλικες με διάρκεια διαβήτη τύπου 1 μεγαλύτερη των 2 ετών και ΔΜΣ > 30. Κατά την έναρξη, οι 24 συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν μέση ηλικία 41 έτη, το 42% ήταν γυναίκες και είχαν μέση διάρκεια διαβήτη 23 έτη, ΔΜΣ 33,7, A1c 7,3%, χρόνο εντός εύρους 65% και ημερήσια δόση ινσουλίνης 69 μονάδες.
Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν 1:1 σε τιρζεπατίδη ή εικονικό φάρμακο αντίστοιχου όγκου. Η δόση της τιρζεπατίδης τιτλοποιήθηκε από 2,5 mg σε 5,0 mg. Στους συμμετέχοντες παρείχε εβδομαδιαία τηλεφωνική υποστήριξη για την τιτλοποίηση ινσουλίνης με βάση την απόκριση γλυκόζης. Έντεκα σε κάθε ομάδα ολοκλήρωσαν τη δοκιμή. Μέχρι το τέλος της δοκιμής, η ομάδα της τιρζεπατίδης λάμβανε όλη τη δόση των 5 mg εκτός από έναν ασθενή, ο οποίος παρέμεινε στα 2,5 mg.
Η δοκιμή πέτυχε το κύριο αποτέλεσμα, την αλλαγή στο σωματικό βάρος σε διάστημα 12 εβδομάδων, με απώλεια 10,3 kg στην ομάδα της τιρζεπατίδης έναντι μόλις 0,7 kg στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η διαφορά μεταξύ των ομάδων ήταν -8,7 kg (P < .001), που ισοδυναμεί με 3,0 μονάδες ΔΜΣ και μείωση σωματικού βάρους 8,8% σε διάστημα 12 εβδομάδων. Όλοι στην ομάδα της τιρζεπατίδης έχασαν τουλάχιστον 5% του σωματικού τους βάρους έναντι μόλις 9% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, και το 45% έχασε 10% του σωματικού τους βάρους σε σύγκριση με κανέναν στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Η ομάδα της τιρζεπατίδης είχε επίσης σημαντικά μεγαλύτερες απώλειες λιπώδους μάζας, με ασήμαντη αλλαγή στη μάζα χωρίς λίπος, ανέφερε η Snaith.
Η A1c μειώθηκε κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες με την τιρζεπατίδη έναντι 0,2 ποσοστιαίων μονάδων με το εικονικό φάρμακο, μια σημαντική διαφορά 0,4 μονάδων μεταξύ των ομάδων (P = 0,05). Ο χρόνος εντός του εύρους και ο χρόνος κάτω από το εύρος δεν διέφεραν, αλλά το μέσο πλάτος της απόκλισης της γλυκόζης μειώθηκε σημαντικά με την τιρζεπατίδη (-12,8 έναντι -1,4; P = 0,03).
Οι απαιτήσεις δόσης ινσουλίνης μειώθηκαν επίσης σημαντικά με την τιρζεπατίδη, 35% έναντι 0% με το εικονικό φάρμακο (P = 0,0002), με μειωμένες τόσο τις βασικές όσο και τις bolus δόσεις. Η μείωση της δόσης ινσουλίνης παρατηρήθηκε στις 2 εβδομάδες, έγινε σημαντική στις 6 εβδομάδες και διατηρήθηκε στις 12 εβδομάδες.
«Η πρώιμη μείωση υποδηλώνει ότι η επίδραση εμφανίστηκε πριν από την απώλεια βάρους», σημείωσε ο Snaith, προσθέτοντας ότι αυτό «εγείρει μια νέα υπόθεση σχετικά με την επίδραση της τιρζεπατίδης στην ευαισθησία στην ινσουλίνη στον διαβήτη τύπου 1».
Η πρόσληψη ενέργειας μειώθηκε σημαντικά με την τιρζεπατίδη (-491 έναντι +17 kcal, P = 0,05) και δεν υπήρχαν διαφορές στην ενεργειακή δαπάνη ή στην αυτοαναφερόμενη σωματική δραστηριότητα.
Δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες σε καμία από τις δύο ομάδες. Συνολικά 14 μη σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε εννέα ασθενείς στην ομάδα της τιρζεπατίδης έναντι μόνο ενός ασθενούς στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Τα συμβάντα στην ομάδα της τιρζεπατίδης περιελάμβαναν παροδική ναυτία (n = 4), επίμονη ναυτία (n = 2), έμετο (n = 2) και παλινδρόμηση (n = 2). Ανεπιθύμητες ενέργειες που οδήγησαν σε διακοπή εμφανίστηκαν σε έναν ασθενή που έλαβε τιρζεπατίδη και σε κανέναν με το εικονικό φάρμακο. Δεν υπήρξαν επεισόδια σοβαρής υπογλυκαιμίας ή διαβητικής κετοξέωσης (DKA).
Όταν ρωτήθηκαν εάν το φάρμακο της μελέτης βοήθησε στην αντιμετώπιση των αναγκών θεραπείας του διαβήτη, το 100% της ομάδας της τιρζεπατίδης απάντησε ναι σε σύγκριση με το 37% της ομάδας του εικονικού φαρμάκου.
«Φανταστικά» ευρήματα, αλλά αναμένονται μεγαλύτερες μελέτες
Κατά την υποβολή σχολίων, η συντονίστρια της συνεδρίας Alice Y. Y. Cheng, MD, ενδοκρινολόγος και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στο Οντάριο του Καναδά, δήλωσε στο Medscape Medical News ότι πιστεύει ότι τα ευρήματα ήταν «φανταστικά».
«Είναι υπέροχο να βλέπουμε μια προοπτική, στην τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, ειδική δοκιμή στον ΣΔ1 για την αναζήτηση συμπληρωματικών θεραπειών πέρα από την ινσουλίνη», είπε.
Η Cheng χαρακτήρισε την απώλεια βάρους στη δοκιμή «εντυπωσιακή», παρά το μικρό μέγεθος του δείγματος, σημειώνοντας ότι «όλα αυτά είναι σύμφωνα με αυτά που έχουμε δει στην κλινική με χρήση εκτός ενδείξεων».
Ωστόσο, πρόσθεσε: «Νομίζω ότι οι ανησυχίες ή οι φόβοι που θα έχουν και μπορεί να έχουν οι άνθρωποι αφορούν την υπογλυκαιμία και το τι να κάνουν με την ινσουλίνη τους. Αν μειώσουμε τις δόσεις δραματικά της ινσουλίνης, μήπως καταλήξουμε να τη μειώσουμε υπερβολικά και στη συνέχεια να αντιμετωπίσουμε προβλήματα ανεπαρκούς υποκατάστασης ινσουλίνης, κάτι που θα μπορούσε, θεωρητικά, να οδηγήσει σε ΔΚΟ. Πρέπει να υπενθυμίσουμε στους ασθενείς ότι εξακολουθούν να χρειάζονται ινσουλίνη, αν και η ποσότητα μπορεί να είναι χαμηλότερη.
Καλούμενος επίσης να σχολιάσει, ο ανεξάρτητος σύμβουλος του κλάδου, MD, Charles Alexander, σημείωσε ότι, ενώ τα δεδομένα φαίνονται καλά, πρόκειται για μια μικρή μελέτη και ότι οι δύο πολύ μεγαλύτερες, συνεχιζόμενες δοκιμές φάσης 3 της Lilly για την τιρζεπατίδη στον ΣΔ1, SURPASS-T1D-1 (NCT06914895) και SURPASS-T1D-2 (NCT06962280), που στοχεύουν στην έγκριση του FDA, θα παράγουν πιο οριστικά αποτελέσματα.
Ο Alexander επεσήμανε επίσης ότι η Novo Nordisk δεν διεξάγει παρόμοια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (RCT) για τη σεμαγλουτίδη στον ΣΔ1. «Στο τέλος της ημέρας», εάν εγκριθεί, «το μόνο που θα έχετε [όσον αφορά τα φάρμακα ινκρετίνης] είναι η τιρζεπατίδη που έχει λάβει άδεια για τον ΣΔ1».
Η ομάδα της Snaith διεξάγει επίσης μια περαιτέρω μελέτη, την TIRTLE2, με κύριο αποτέλεσμα την αντίσταση στην ινσουλίνη.
