Τσίπρας: "Ο θάνατός τους, η ζωή σου και ο κολιός τον Αύγουστο"!

Κος Τσίπρας: "Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο"

Είχαμε μαζευτεί στο σαλόνι μια γλυκιά παρέα για να δούμε την συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ, κανένας μας δεν ήταν κομματικοποιημένος, πολλοί είχαμε ψηφίσει και δύο φορές την σημερινή κυβέρνηση και γενικά “πώρωση” δεν υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Το μεγαλύτερο και σοβαρό, κοινό μας χαρακτηριστικό, ήταν ότι όλοι είχαμε διαβήτη τύπου 1 και γνωρίζουμε για τα επιδόματα, για τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, για τα δημόσια νοσοκομεία και ήμασταν σχεδόν όλοι ανασφάλιστοι και άνεργοι.
Είχαμε μόλις σερβίρει διάφορες λιχουδιές μπροστά μας, είχαμε απλώσει διαβητόμετρα, πένες ινσουλίνης και λάιτ αναψυκτικά και μπύρες. Η συνέντευξη ξεκίνησε και οι δημοσιογράφοι άπλωναν τις ερωτήσεις τους, σαν χαλί για να περπατήσει αγέρωχα ο κος Τσίπρας πάνω του. Σχολιάζαμε με μπόλικο χίουμορ, μερικές φορές μέχρι δακρύων, νιώθαμε ότι δεν μπορούσαμε να σοβαρευτούμε καθόλου, καταλήξαμε να λέμε ότι τελικά αυτή ήταν η άμυνά μας και η μόνη μας διέξοδο για να μην απελπιστούμε.
Ακούσαμε υποσχέσεις παλιές και καινούργιες, θαυμάσαμε την ηρεμία του, τους ελιγμούς του, αλλά δεν πιστέψαμε, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε τίποτα. Αυτό που μας κόλλησε όλη την υπόλοιπη ώρα, στο κεφάλι, ήταν η ατάκα του “κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο” την οποία νευρικά σχεδόν επαναλαμβάναμε σε κάθε επόμενη πρόταση μας.
– Ρε Νίκο, πότε θα πας για βυθοσκόπηση, κοντεύεις να γκαβωθείς; Παιδιά, κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο!
– Έλενα η μικρή σου έχει φάει ένα σκασμό, πότε θα της κάνεις την ένεση; Aaaaa, κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο!
Περιμέναμε, σε κάθε ερώτηση κάποιος δημοσιογράφος κάτι να πει για τον τομέα της Υγείας και κάθε φορά που η ερώτηση δεν είχε τίποτα να κάνει με αυτό, κάποιος πεταγόταν από την παρέα μας και φώναζε: “παιδιά ηρεμία, κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο“.
Μια και μοναδική ερώτηση που λίγο είχε σχέση με την υγεία, ήταν από δημοσιογράφο του CNN Greece – Newsbomb

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Πώς θα λύσετε το πρόβλημα της ανεπαρκούς φαρμακευτικής δαπάνης που μεταφράζεται σε αυξημένο clawback ,πάνω από 600 εκατ. για το 2018, εκτός των 800 εκατομμυρίων που ήδη δίνουν οι επιχειρήσεις στο rebate; Θα προχωρήσετε στη θέσπιση τριών κλειστών προϋπολογισμών εντός της φαρμακευτικής δαπάνης (α. εντός προστασίας φάρμακα, β. εκτός προστασίας και γεννόσημα, γ. φάρμακα υψηλού κόστους), ώστε να υπάρξει δικαιότερη κατανομή του clawback και να μην πλουτίζουν οι ξένες πολυεθνικές εις βάρος των ήδη ταλαιπωρημένων και αδικημένων ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ: «Με ρωτάτε για κάτι και πολύ σωστά με ρωτάτε, δεδομένο ότι το φάρμακο ήταν στο παρελθόν μια αμαρτωλή υπόθεση και το είδαμε με το σκάνδαλο Novartis, τις υπερτιμολογήσεις κλπ. Βεβαίως και μας απασχολεί η στηριξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, αλλα και ο εξορθολογισμός τόσο της δημόσιας, όσο και της ατομικής δαπάνης, των ασφαλισμένων και των πολιτών. Στη μεταμνημονιακή περίοδο θααααα υπάρξει σταδιακή αύξηση του ορίου δαπανών για το νοσοκομειακό και το εξωνοσοκομειακό φάρμακο και επιπλέον έχουν δρομολογηθεί για πρώτη φορά διαρθρωτικά μέτρα για να πετύχουν τον έλεγχο της ζήτησης και του κόστους και τα μέτρα αυτά θααααα περιορίσουν και το clawback και η εξέλιξη αυτή θααααα ευνοήσει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Ήδη το υπουργείο Υγείας βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με τους εκπροσώπους και τους φορείς της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας και κύριο μέλημά μας είναι η στήριξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας.»

Έτσι για ακόμα μια φορά όταν τελείωσε την απάντηση του, φωνάξαμε πλέον όλοι μαζί: “Και παιδιά, τι είπαμε; κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο” και σηκώσαμε και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας!

Πλέον το κλίμα στο σαλόνι δεν ήταν πολύ συγκεντρωμένο στην συνέντευξη, είχαμε αποφασίσει ότι το κάθε μέσο, ο κάθε δημοσιογράφος χαίρουν άκρας υγείας, δεν έχουν ούτε φίλους, ούτε συγγενείς ΑΜΕΑ, δεν χρειάζονται καν τα νοσοκομεία, δεν γνωρίζουν καν τι είναι τα ΚΕΠΑ, και μόνο οι δρόμοι, τα διόδια, το μετρό και τα γήπεδο του ΠΑΟΚ χώραγαν στις ερωτήσεις!

“Μα βρε παιδιά, ούτε μισή ερώτηση …” για την υγεία ήθελε να πει ο Δημήτρης, αλλά πετάχτηκε πάλι ο Νίκος και τον διέκοψε “δυστυχία…ούτε μισή ερώτηση για το ποιος είναι ο μήνας του κολιού;” και τον “καταβρέξαμε” με λίγη ινσουλίνη για να συνέρθει!
Τα γέλια σταμάτησαν και σιωπή έπεσε, όταν το αυτί μας, άκουσε μια φράση σε μια από τις απαντήσεις του πρωθυπουργού: θα εξηγήσουμε στην Κομισιόν ότι είναι ένα μέτρο αντιαναπτυξιακό και μη διαρθρωτικό. Διότι αφορά στην προσωπική διαφορά και αφορά κάποια συγκεκριμένη μερίδα συνταξιούχων, οι οποίοι σήμερα είναι πάνω από 70 ετών οι περισσότεροι.  Άρα, η όποια περικοπή δαπανών δεν θα είναι μία μόνιμη περικοπή.
Κοιτάγαμε, χωρίς να βγάλουμε άχνα, ο ένας τον άλλον στα μάτια. Τα πρόσωπά μας πρέπει να ήταν σταματημένα στην έκφραση της τεράστιας απορίας, “τώρα όντως το είπε αυτό;”
Εγώ τους ρώτησα πρώτος: παιδιά όλοι ακούσαμε και καταλάβαμε το ίδιο;Ο εξυπνάκιας της παρέας απάντησε: “παιδιά ούτε τον κολιό τον Αύγουστο δεν θέλουν να προλάβουμε να δούμε”. Δεν γέλασε κανένας μας, η Μαρία πήρε την μαμά της να δει αν είναι καλά, της βγήκε σαν αυτόματη αντίδραση και με αυτό ξαναρχίσαμε, με πολύ βαριά καρδία πλέον, το “δούλεμα”.
Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που ξεστόμησε, όχι ότι δεν γνωρίζουμε ότι κάπως έτσι υπολογιζόμαστε, ως μονάδες κέρδους ή ζημιάς, αλλά αυτό ξεπέρναγε τα όρια του κυνισμού. «Υπολόγισε Τσίπρα και σε μένα για τη μείωση της δαπάνης των συντάξεων με φυσικό τρόπο, είμαι καρκινοπαθής, οπότε για σένα τελειωμένη υπόθεση» διαβάσαμε την επόμενη στο twitter και σε άλλο ποστ διαβάσαμε “Σαν πρόσθετη βοήθεια στο ασφαλιστικό έχουμε και τους 600 Έλληνες που αυτοκτονούν κάθε χρόνο, αυτοί δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη”!

Την στιγμή που η έκθεση στο ιατρικό περιοδικό The Lancet μιλάει ξεκάθαρα για “αύξηση της θνησιμότητας στην Ελλάδα”, και παράλληλα ακούς από το στόμα του πρωθυπουργού το μακάβριο επιχείρημα με το οποίο θα πείσει τους δανειστές γιατί δεν θα πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις, νομίζεις τελικά ότι είναι σχεδιασμένη η εξόντωση όσων από εμάς αποτελούμε “βάρος” για το κράτος!

Αρχίσαμε να λέμε ότι όλες οι περικοπές από την Υγεία, όλη η εξαθλίωση των ανθρώπων με χρόνια νοσήματα, όλη η αδιαφορία από την πλευρά του κράτους, όλα οδηγούν σε ένα πολυπόθητο αποτέλεσμα “ψόφα μια ώρα αρχύτερα γιατί μας είσαι βάρος”.

Δεν μπορούσαμε να το χωνέψουμε ότι οι θάνατοι συνανθρώπων μας, προσφέρουν ελάφρυνση για αυτούς που θα ζήσουν περισσότερο. Το βιώνουμε καθημερινά, αλλά δεν μπορείς να το πιστέψεις ότι πλέον δηλώνεται ευθαρσώς σε συνέντευξη τύπου: “ο θάνατός τους, η ζωή σου”!

Πριν λίγο καιρό στο Glykouli είχαμε ανεβάσει ένα άρθρο με τίτλο “Η ενοχή ενός επιζώντα με διαβήτη” , ένα νέαρό αγόρι με διαβήτη τύπου 1, νιώθει τεράστια ενοχή από τις πολλές φορές που έχει ακούσει ότι αποτελεί οικονομικό βάρος στο κράτος, λόγω της νόσου του και φωνάζει με απελπισία: “σας παρακαλώ συγχωρέστε με που σας είμαι τόσο μεγάλο οικονομικό βάρος”
Σε καμία περίπτωση, δεν περιμέναμε ότι σε συνέντευξη τύπου, το άρθρο αυτό θα έρθει και θα “επιβεβαιωθεί” από το στόμα του πρωθυπουργού μας! 
Η συνέντευξη τελείωσε και κλείσαμε αμέσως την τηλεόραση, κανένας μας δεν είπε καμία σχετική κουβέντα για την υπόλοιπη ώρα που αράξαμε στο σαλόνι, λέγαμε οτιδήποτε άλλο εκτός από οποιαδήποτε πολιτική κουβέντα ή οτιδήποτε που να είχε να κάνει με την συνέντευξη. Το γέλιο είχε σταματήσει την νευρικότητα του και ξαφνικά ξανά γίναμε οι “σοβαροί ενήλικες” που έχουμε συνέχεια να παλεύουμε για τα ρυθμισμένα σάκχαρα μας.
Την επόμενη μέρα, όλοι χωρίς να έχουμε συνεννοηθεί ποστάραμε τυχαία κάτι πεσιμιστικό στον τοίχο του facebook μας και δεν ανταλλάξαμε κανένα μήνυμα μεταξύ μας στο messenger.

Νιώθουμε όλοι φοβισμένοι ως άνθρωποι με χρόνιο νόσημα, ως άνεργοι και ως κάτοικοι αυτής της χώρας!

Και οι δημοσιογράφοι αλλά και η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ μας το ενίσχυσαν αυτό το άσχημο, αδιέξοδο συναίσθημα!
Δεν είμαστε απλά αόρατοι, αλλά είμαστε και βάρος! 
Kάθε πράγμα στον καιρό του, αλλά… ποτέ ο κολιός τον Αύγουστο* κύριε Τσίπρα!
Glykouli.gr
 

* “Κάθε πράγµα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο”, λέει ο λαός και είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που οι παροιµίες κάνουν λάθος. Όπως επισηµαίνει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς, σε αντίθεση µε όσα πιστεύουμεµε µέχρι σήµερα, δεν πρέπει να καταναλώνουμε κολιό τον Αύγουστο, αφού τότε είναι η περίοδος αναπαραγωγής του και η αλίευση και κατανάλωση ψαριών σε λάθος εποχή είναι από τους βασικούς λόγους μείωσης των ιχθυαποθεµάτων στις ελληνικές θάλασσες.

 
 

Total
0
Shares
Σχετικά άρθρα