Η Nicole Smith Holt είναι μητέρα. Μια μητέρα που έχασε το παιδί της γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει την ινσουλίνη του.
Η Holt, στις 14 Σεπτεμβρίου βρέθηκε μαζί με 150 ακόμη συνανθρώπους της, μπροστά στα κεντρικά γραφεία της Elli Lilly, στην Indianapolis της Αμερικής, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την υψηλή τιμή της ινσουλίνης. Όλοι μαζί, συνευρέθηκαν για να τιμήσουν φίλους και συγγενείς που έχουν χάσει τη ζωή τους γιατί δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν το φάρμακο που τους διατηρούσε στη ζωή.
Η ίδια είχε καλέσει την προηγούμενη ημέρα την αστυνομία για να τους ενημερώσει ότι σχεδίαζε να είναι επικεφαλής σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, κάτι που στις ΗΠΑ θεωρείται ως «πράξη δημόσιας ανυπακοής».
Τη συγκέντρωση διοργάνωσε ο διεθνής, μη-κερδοσκοπικός, οργανισμός T1 International, που έχει συσταθεί αποκλειστικά και μόνο για να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των διαβητικών ανά τον κόσμο. Είναι μάλιστα ο οργανισμός που έχει καταθέσει μήνυση ενάντια στις τρεις μεγάλες εταιρίες που κατασκευάζουν ινσουλίνη. Η δίκη, που αυτή τη στιγμή συνεχίζεται, πριν λίγους μήνες κατέληξε στην πρώτη της επιτυχία, όταν η πολιτεία του Colorado επέβαλε ανώτατο όριο στην τιμή του φαρμάκου.
Αφού το πλήθος φώναξε δυνατά ότι απαιτεί δικαιοσύνη, η μητέρα διάβασε μια λίστα με ονόματα νεκρών. Κάθε ένα από αυτά τα ονόματα ανήκει σε έναν άνθρωπο που έχει πέσει θύμα της ακρίβειας της ινσουλίνης. Η δε αστυνομία, την άφησε να διαβάσει και το τελευταίο όνομα, που ήταν αυτό του γιου της, και μετά της πέρασε χειροπέδες.
Η ίδια η Nicole Smith Holt είπε στο Medscape News ότι δεν μετανιώνει γι’ αυτό που έκανε κι ας κατέληξε στη σύλληψή της, μιας και θεωρεί ότι μέσω της συγκέντρωσης, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο εδώ και τρία χρόνια, θα προβληθεί σε όλο τον κόσμο το μέγεθος του προβλήματος που πλήττει τους διαβητικούς στην Αμερική.
Από την πλευρά της, η Lilly δήλωσε ότι “Πράγματι η ινσουλίνη είναι ακριβή, αλλά οι ασφαλισμένοι δεν θα έπρεπε να πληρώνουν την λιανική τιμή του φαρμάκου” και συνέχισε λέγοντας ότι οι άνθρωποι στην Αμερική χρειάζονται καλύτερο σύστημα υγείας ώστε οι ασφάλειες να πληρώνουν ένα μέρος για τα ακριβά φάρμακα, και ότι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας είναι σημαντικός τρόπος διεκδίκησης ενός τέτοιου συστήματος.
Τι όμως ακριβώς καλούνται να διεκδικήσουν οι πολίτες σε μια κοινωνία που επιτρέπει στα ίδια τα δημιουργήματά της, όπως είναι η φαρμακοβιομηχανία, να σκοτώνει ανενόχλητα βάζοντας ακριβές τιμές στα φάρμακα, είναι πραγματικά θέμα προς συζήτηση. Σίγουρα είναι δύσκολο να τεθούν βάσεις για εύρεση λύσης όταν ο στόχος δεν είναι η μείωση της τιμής του φαρμάκου, αλλά η κάλυψή του κόστους από ασφαλιστικές εταιρίες.
Πλέον ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι μας γίνεται όλο και πιο οικεία η εικόνα της αστυνομίας που περνά χειροπέδες σε μια μητέρα που θρηνεί γιατί έχασε το παιδί της λόγω των παιχνιδιών των μεγάλων και διαμαρτύρεται ώστε να μην χρειαστεί να βρεθούν στη θέση της άλλες μητέρες. Και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν αυτό λέγεται Δημοκρατία σε μια χώρα που διαλαλά ότι υπερασπίζεται το θεσμό της δημοκρατίας σε άλλα μέρη του κόσμου.
Glykouli.gr
