Έφυγε από τη ζωή ο Θάνος Μικρούτσικος σε ηλικία 72 ετών. Νικημένος από τον καρκίνο, διαβητικός επί σειρά ετών, άφησε πίσω του τεράστια κληρονομιά ως μουσικοσυνθέτης αλλά και ως ενεργό μέλος της πολιτικής ζωής της χώρας.
Ο Μικρούτσικος διαγνώστηκε με καρκίνο στο συκώτι και τα οστά το Νοέμβριο του 2017. Ανακάλυψε την ασθένεια τυχαία, μετά από προτροπή της γυναίκας του να κάνει εξετάσεις για το διαβήτη μιας και θα ξεκινούσε περιοδεία με 40 εμφανίσεις για το έργο του Καββαδία. Μετά από σειρά εξετάσεων και μια πολύωρη εγχείρηση στο συκώτι, ξεκίνησε χημειοθεραπείες. Ο ίδιος δήλωνε δυνατός και έτοιμος να αντιμετωπίσει την ασθένεια και είχε πει χαρακτηριστικά ότι: “Καρκίνε, τα έβαλες με λάθος άνθρωπο. Θα σε ταλαιπωρήσω.”
Το σάκχαρο
Όταν ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τι θεωρεί ως αιτία για την εμφάνιση του καρκίνου ο ίδιος απάντησε: “Η διατροφή, το περιβάλλον, η χρόνια διήθηση λίπους, ο διαβήτης 30 χρόνια, συν το άγχος των τελευταίων χρόνων. Εννοώ τα χρόνια της κρίσης, τα οικονομικά.”
Σε άλλη συνέντευξή του στο Downtown, δήλωνε ότι ένα από τα ρήματα που τον χαρακτηρίζουν είναι το “Ζαχαρώνω” γιατί: «Περιγράφει πολύ καλά εμένα αυτό το ρήμα, καθώς έχω διαβήτη εδώ και τριάντα χρόνια! Ως διαβητικός απαγορεύεται να τρώω γλυκά, αλλά έλα που τα ζαχαρώνω! Έτσι, κάποιες φορές λέω ψέματα στη γυναίκα μου ότι έχει πέσει το ζάχαρο κάτω από ένα σημείο και πρέπει οπωσδήποτε να φάω ένα γλυκό».
Η καριέρα του ως μουσικοσυνθέτης
Ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1947 στην Πάτρα. Σε μικρή ηλικία ανακάλυψε την αγάπη του για μουσική, κάτι που όπως είχε πει ο ίδιος όφειλε στην “θεία Ηλέκτρα” η οποία τον έβαλε να κάτσει σε ένα πιάνο και να παίξει μια μελωδία ενώ η ίδια καθοδηγούσε τα δάκτυλά του. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλαρμονική Εταιρία Πατρών και στο Ελληνικό Ωδείο σε μικρή ηλικία.
Αν και ξεκίνησε να συνθέτει το 1960, η πρώτη του επίσημη εμφάνιση ήταν το 1975 με το δίσκο “Πολιτικά Τραγούδια”. Δηλώνοντας μαρξιστής, ακολούθησε μια λαμπρή καριέρα στη μουσική μελοποιώντας Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ και άλλους. Οι δίσκοι του «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για Φονιάδες», «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ», είναι χαρακτηριστικοί του ριζοσπαστικού κλίματος των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων. Ειδικά η «Καντάτα για τη Μακρόνησο», έργο πρωτοποριακό για την εποχή του, όπου ο συνθέτης πειραματίζεται πάνω στην ατονική μουσική, γνώρισε διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ και συνοδεύτηκε από την ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη.
Το 2002 τιμήθηκε για τη μουσική του στο θέατρο με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος» από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου (Θεατρικό Μουσείο).
Στην πολιτική
Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ, από το οποίο διαγράφτηκε το 1984 ενώ στη συνέχεια προσαρτήθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Στη διάρκεια της καριέρας του διετέλεσε:
- Ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 1986-1990.
- Καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Αναλογίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1990-1993.
- Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού 1993-1994.
- Υπουργός Πολιτισμού 1994-1996.
- Καλλιτεχνικός διευθυντής της HMV (Ελλάδας) 1996-2004.
- Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Φεστιβάλ 1998-1999 (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου).
- Σύμβουλος διοίκησης για τα πολιτιστικά στην Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» 2002-2004.
- Καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης – Πάτρα 2006» 2003-2005.
- Για το έργο του στην πολιτιστική διαχείριση, καθώς και τη μουσική του δραστηριότητα, έγινε επίτιμος δημότης σε πολλές πόλεις της Ελλάδος.
Τα τελευταία χρόνια είχε ξαναταχθεί με το ΚΚΕ, πραγματοποιώντας το 2018 μια συναυλία για τα 100 χρόνια του κόμματος.
Για το θάνατο
«Μην το πάρετε ως μια ηρωική διατύπωση. Δεν τον φοβάμαι. Ούτε τώρα που αρρώστησα. Συντάσσομαι με αυτό που είχε πει ο Γούντι Άλεν πριν από 4-5 χρόνια, όταν ήταν 80 ετών, στους New York Times: “Καθόλου δεν φοβάμαι τον θάνατο. Απλώς όταν έρθει, δεν θα ήθελα να είμαι εκεί”. Συνήθως οι άνθρωποι αρχίζουν να σκέφτονται τον θάνατο από τα 50 και μετά. Πολύ νωρίτερα από τα 50 μου, είχα πει το εξής: Πόσος είναι ο μέσος όρος ζωής; Να πούμε 80; Λοιπόν, ζούμε 4.160 Σαββατοκύριακα. Και αυτό έχει ημερομηνία λήξης. Και η ημερομηνία λήξης έρχεται πολύ γρήγορα. Ό,τι και να κάνουμε. Άρα, πρέπει να συμφιλιωθούμε με αυτή τη σκέψη, όπως συμφιλιωθήκαμε με τη ζωή την ώρα που ήρθαμε σε αυτή. Είναι παράλογη οποιαδήποτε άλλη σκέψη. Τι να πούμε δηλαδή, ότι ξαφνικά εγώ θα είμαι αθάνατος; Επειδή φοβάμαι το θάνατο; Όχι, δεν τον φοβάμαι. Τον αναπαριστώ μάλιστα και στο μυαλό μου. Είμαστε σε ένα ρινγκ εγώ και αυτός. Εγώ 1,70 –τώρα πρέπει να έχω χάσει και κανά δυο πόντους- και αυτός 3 μέτρα ψηλός, φοράμε τα πυγμαχικά μας γάντια και αρχίζει ο αγώνας. Γνωρίζω απολύτως ότι στον 15ο γύρο θα με ρίξει νοκ άουτ. Το στοίχημα που βάζω είναι να τον κερδίζω σε όλους τους προηγούμενους γύρους στα σημεία».
Η πολιτική κηδεία του Θάνου Μικρούτσικου πραγματοποιήθηκε σήμερα Τρίτη, 30 Δεκεμβρίου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Πηγή: Glykouli.gr
