«Έφυγε» σε ηλικία 96 ετών ο Roger Unger, ο άνθρωπος που για περισσότερα από 60 χρόνια, μελέτησε το ρόλο που παίζουν οι ορμόνες στο διαβήτη. Κατά τη διάρκεια της μακράς θητείας του στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Νοτικοδυτικού Texas (UTSW), ανακάλυψε το ρόλο που παίζουν η ινσουλίνη και η γλυκαγόνη στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο σώμα.
Ο Unger γεννήθηκε το 1924 στη Νέα Υόρκη και σπούδασε στα Πανεπιστήμια Yale και Columbia πριν ξεκινήσει την μακρόχρονη επαγγελματική του καριέρα στο UTSW. Υπήρξε ιδρυτικός διευθυντής του Touchstone Diabetes Center, το οποίο συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων στην μελέτη και θεραπεία του διαβήτη και των σχετικών ενδοκρινικών διαταραχών. Ο Unger έλαβε σημαντικές διακρίσεις για την προσφορά του στον τομέα του διαβήτη, όπως το Banting Medal (1975), το Claude Bernard Memorial Medal (1980), το Fred Conrad Koch Award, και το Rolf Luft Award (2014).
«Ο Δρ. Unger ως ενδοκρινολόγος ήταν οραματιστής και βοήθησε στην διαμόρφωση της έρευνας και της πρακτικής στον τομέα του διαβήτη, για περισσότερα από 60 χρόνια.» είπε ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Texas, Daniel Podolsky. «Η εξαιρετική προσφορά του στον τομέα της ενδοκρινολογίας και του μεταβολισμού, έθεσαν τις βάσεις για πολλές σημαντικές ανακαλύψεις».
Από το 1956 που ξεκίνησε την καριέρα του στο UTSW, ο Unger διεξήγαγε πειράματα που ανέδειξαν την γλυκαγόνη ως μία από τις ορμόνες που εμπλέκονται στην παραγωγή της γλυκόζης. Στη συνέχεια απέδειξε ότι ρόλο στα υψηλά επίπεδα σακχάρου, που είναι το χαρακτηριστικό του διαβήτη, παίζει τόσο η έλλειψη ινσουλίνης, όσο και η υπερ-παραγωγή γλυκαγόνης που καταλήγει σε υπερβολική παραγωγή γλυκόζης. Πρόσφατα, απέδειξε ότι η γλυκόζη του αίματος δεν μπορεί να αυξηθεί χωρίς υψηλά επίπεδα γλυκαγόνης. «Η γλυκαγόνη είναι ο κύριος ένοχος στο διαβήτη, και αν μπορέσουμε να εμποδίσουμε την δράση της, μπορούμε να εξαφανίσουμε το διαβήτη», είπε ο Unger σε ένα βίντεο που δημοσίευσε το 2018.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εστίασε επίσης στην σχέση της παχυσαρκίας, με τον διαβήτη και το μεταβολικό σύνδρομο, μελετώντας πως ο συνδυασμός παραγόντων κινδύνου οδηγούν στην εμφάνιση καρδιοπάθειας και διαβήτη τύπου 2. Ο Unger ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια της λιποτοξικότητας, ενός μεταβολικού συνδρόμου που εμφανίζεται όταν λιπαρά οξέα συσσωρεύονται στο εξωτερικό μέρος των λιπώδων ιστών, προκαλώντας ζημιά στα νεφρά, το συκώτι και την καρδιά.
Ως ένας από τους πιο σημαντικούς μελετητές του διαβήτη, βρισκόταν στην μοναδική θέση να μπορεί να κάνει έρευνες σχετικά με θεραπείες. Το 1978, ο Unger και οι συνάδελφοί του ανακάλυψαν ότι με την οξείδωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων, η ορμόνη λεπτίνη μπορεί να καταστείλει τη γλυκαγόνη σε ποντίκια, αντιστρέφοντας τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης και μετριάζοντας τις επιπτώσεις της λιποτοξικότητας. Σε ανακοίνωσή του το 2008, ο Unger είπε ότι: «Πολλοί ερευνητές και ιατροί δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τα ζώα αυτά δεν πεθαίνουν, αλλά ότι η φυσιολογική τους υγεία επανέρχεται παρά την παντελή έλλειψη ινσουλίνης.»
Ο Unger παρέμεινε ενεργός ως ερευνητής και ιατρός μέχρι πριν το θάνατό του. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε το 2018 είπε ότι: «Κάθε φορά που αποφασίζω να πάρω σύνταξη, ανακαλύπτουμε κάτι συναρπαστικό. Είναι πολύ καλό για το αφήσουμε, οπότε θα συνεχίσουμε τη δουλειά μας όσο έχουμε καλές ιδέες».
Πηγή: The Scientist
