Το Tirzepatide πιο αποτελεσματικό από την Tresiba για την μείωση της A1C σε άτομα με διαβήτη τύπου 2

Η Tirzepatide πιο αποτελεσματική από την Tresiba για την μείωση της A1C σε άτομα με διαβήτη τύπου 2
Η Tirzepatide πιο αποτελεσματική από την Tresiba για την μείωση της A1C σε άτομα με διαβήτη τύπου 2

Ένα νέο πειραματικό φάρμακο με την ονομασία tirzepatide έχει βρεθεί πιο αποτελεσματικό από την Tresiba – μια ινσουλίνη μακράς δράσης που τυπικά λαμβάνεται ενέσιμα μια φορά την ημέρα – για τον μακροχρόνιο έλεγχο της γλυκόζης σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet.
Η ινσουλίνη μακράς δράσης, ή βασική ινσουλίνη, συνήθως συνταγογραφείται ως επιπλέον θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 2, όταν τα επίπεδα σακχάρου δεν ελέγχονται πλήρως με άλλα φάρμακα, όπως η μετφορμίνη. Αν και η ινσουλίνη είναι αποτελεσματική για τη μείωση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα, ενέχει συγκεκριμένους κινδύνους και παρενέργειες, με σοβαρότερη αυτήν της υπογλυκαιμίας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κώμα ή και θάνατο. Σε κάποιους ανθρώπους αυξάνεται και το βάρος.
Το φάρμακο που δοκιμάζεται ονομάζεται tirzepatide και ανήκει στην ομάδα φαρμάκων GIP και GLP-1 ανταγωνιστές των υποδοχέων. Τα φάρμακα αυτά μιμούνται τις φυσιολογικές ορμόνες μειώνοντας τα επίπεδα γλυκόζης με διάφορους τρόπους, όπως προκαλώντας την έκκριση ινσουλίνης και την μείωση της απορρόφησης της γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος. Άλλα παρόμοια φάρμακα είναι το Byetta και Bydureon (exanatide), η Trulicity (dulaglutide) και η Victoza (liraglutide). Όπως και η βασική ινσουλίνη, αυτά τα φάρμακα μακράς δράσης λαμβάνονται ενέσιμα και τυπικά συνταγογραφούνται όταν δεν είναι αρκετά για τον έλεγχο της γλυκόζης τα φάρμακα από του στόματος. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν στην αγορά φάρμακα αποκλειστικά GIP αγωνιστών.
Για την έρευνα της tirzepatide, 1437 συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2, σε 122 σημεία σε 13 χώρες, χωρίστηκαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες. Τρεις από τις ομάδες λάμβαναν ένεση tirzepatide μια φορά την εβδομάδα που περιείχε 5, 10, 15mg του φαρμάκου αντίστοιχα. Η τέταρτη ομάδα λάμβανε ένεση βασικής ινσουλίνης μια φορά την ημέρα, ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Οι συμμετέχοντες που έλαβαν tirzepatide ξεκίνησαν με δόση 2,5mg την εβδομάδα, που αυξανόταν κατά 2.5mg κάθε τέσσερις εβδομάδες μέχρι να φτάσουν την κατάλληλη δόση. Οι συμμετέχοντες που έλαβαν βασική ινσουλίνη, ξεκίνησαν λαμβάνοντας 10 μονάδες την ημέρα, και η δόση τους προσαρμοζόταν κάθε εβδομάδα με στόχο να φτάσουν νηστική γλυκόζη κάτω από τα 90mg/dl. Όλες οι ομάδες ακολούθησαν τη θεραπεία που τους χορηγήθηκε για 52 συνολικά εβδομάδες.

Το Tirzepatide μειώνει την A1c σημαντικά σε σύγκριση με την βασική ινσουλίνη

Αυτό που ενδιέφερε τους ερευνητές να μάθουν, ήταν κατά πόσο το tirzepatide μείωνε την A1C περισσότερο από τη βασική ινσουλίνη. Για όλες τις ομάδες που έλαβαν μέρος στην έρευνα, τα μέσα επίπεδα A1C στην αρχή της έρευνας ήταν 8,17% – η οδηγία που δίνεται στους ανθρώπους με διαβήτη είναι η A1C να είναι κάτω από 7%. Μετά από 52 εβδομάδες θεραπείας, η μέση μείωση A1c σε κάθε μια από τις ομάδες μελέτης ήταν 1,34% για τη βασική ινσουλίνη, 1,93% για 5mg tirzepatide, 2,2% για 10mg tirzepatide, και 2,37% για 15mg tirzepatide – έτσι αποδείχθηκε ότι η μεγαλύτερη δόση tirzepatide μείωσε την A1C περισσότερο από 1% συγκριτικά με τη βασική ινσουλίνη, το οποίο αποτελεί δραματική διαφορά.
Επιπλέον, το ποσοστό ανθρώπων που κατάφεραν να ρίξουν την A1c κάτω από 7%, ήταν μεγαλύτερο στις τρεις ομάδες που έλαβαν tirzepatide (83%-92% των συμμετεχόντων) απ’ ότι στην ομάδα που έλαβε βασική ινσουλίνη (61% των συμμετεχόντων). Τα άτομα στις ομάδες που έλαβαν tirzepatide έχασαν 7,5-12,9 κιλά, ενώ τα άτομα που έλαβαν ινσουλίνη έβαλαν κατά μέσο όρο 2,3 κιλά. Στην αρχή της έρευνας, το μέσο βάρος σώματος για κάθε μια από τις ομάδες που μελετήθηκαν, ήταν 94,6 κιλά.
Οι πιο συχνές παρενέργειες στα άτομα της ομάδες που έλαβαν tirzepatide ήταν γαστρεντερικά προβλήματα όπως ναυτία, διάρροια, μειωμένη όρεξη και εμμετός, που είχε την τάση να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Σοβαρή υπογλυκαιμία αναφέρθηκε σε 1% με 2% σε κάθε μια από τις ομάδες που έλαβαν tirzepatide, σε σύγκριση με την ομάδα της βασικής ινσουλίνης στην οποία το ποσοστό ήταν 7%.
Βάσει των πορισμάτων, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η tirzepatide είναι ανώτερη της βασικής ινσουλίνης σα θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 2, ενώ είναι εξίσου ασφαλής με παρόμοια φάρμακα που κυκλοφορούν στην αγορά. Ακόμη δεν έχει γίνει κάποια ανακοίνωση σχετικά με το αν και το πότε η tirzepatide αναμένεται να λάβει άδεια και να κυκλοφορήσει στην αγορά σαν αγωγή για το διαβήτη τύπου 2.
Πηγή: Diabetes Self Management

Total
43
Shares
Σχετικά άρθρα
Περισσότερα

Αντιφλεγμονώδες μόριο ενδέχεται να αποτρέπει την απώλεια όρασης από διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Η απώλεια όρασης που είναι αποτέλεσμα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας μπορεί να αποτραπεί με τη βελτιωμένη εκδοχή ενός αντιφλεγμονώδους…
Επίπεδα νηστικής γλυκόζης, περιφέρεια μέσης και ηλικία κατά τη στιγμή της διάγνωσης, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση επιπλοκών του διαβήτη
Περισσότερα

Επίπεδα νηστικής γλυκόζης, περιφέρεια μέσης και ηλικία κατά τη στιγμή της διάγνωσης, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση επιπλοκών του διαβήτη

Τα επίπεδα της νηστικής γλυκόζης, η περιφέρεια της μέσης και η ηλικία του ατόμου τη στιγμή της διάγνωσης…