Ποια είναι τα δύο πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τον διαβήτη σύμφωνα με μια νέα μελέτη

Σιταγλιπτίνη, γλιμεπιρίδη, λιραγλουτίδη ή ινσουλίνη glargine συνδυάζονται καλύτερα με μετφορμίνη

Σε μια μεγάλη κλινική δοκιμή που συνέκρινε απευθείας τέσσερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δύο φάρμακα –η ινσουλίνη glargine και η λιραγλουτίδη– λειτούργησαν «μετρίως» καλύτερα βοηθώντας τους ανθρώπους να διατηρήσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους.

Και τα τέσσερα φάρμακα –συμπεριλαμβανομένης της γλιμεπιρίδης και της σιταγλιπτίνης– βελτίωσαν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε κάποιο βαθμό όταν προστέθηκαν στη μετφορμίνη, μια θεραπεία πρώτης γραμμής για τον διαβήτη τύπου 2, έδειξε η μελέτη.

Η διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα εντός του συνιστώμενου εύρους μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου των επιπλοκών του διαβήτη τύπου 2, όπως καρδιαγγειακή νόσο, νεφρική βλάβη, νευρική βλάβη και προβλήματα όρασης.

Από τα 37 εκατομμύρια Αμερικανούς με διαβήτη, περίπου το 90% έως το 95% έχουν διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

«Γνωρίζοντας ότι πολεμάμε μια επιδημία παχυσαρκίας και ότι οι τάσεις του διαβήτη τύπου 2 ανεβαίνουν, ακόμη και σε παιδιατρικούς ασθενείς, αυτό δίνει περισσότερα εργαλεία στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για να βοηθήσουν στην επίτευξη ελέγχου [της γλυκόζης στο αίμα]», δήλωσε ο Δρ. Ilan Shapiro, επικεφαλής ανταποκριτής υγείας και υπεύθυνος ιατρικών υποθέσεων στο AltaMed Health Services στο Λος Άντζελες, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.

Ωστόσο, παρά τις βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν και με τα τέσσερα φάρμακα, σχεδόν τα τρία τέταρτα των συμμετεχόντων στη μελέτη δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους εντός του συνιστώμενου εύρους κατά τη διάρκεια της 5ετούς περιόδου παρακολούθησης.

«Τα συνολικά αποτελέσματα της τρέχουσας δοκιμής υπογραμμίζουν τη δυσκολία στην επίτευξη και διατήρηση των συνιστώμενων επιπέδων [γλυκόζης στο αίμα] σε συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2», έγραψαν οι ερευνητές, «ακόμη και σε μια κλινική δοκιμή στην οποία παρέχεται δωρεάν όλη η φροντίδα [συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων] δωρεάν».

Επίδραση στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα

Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη και Πεπτικών και Νεφρικών Νόσων (NIDDK), το οποίο ανήκει στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας της Αμερικής.

Οι ερευνητές ενέταξαν 5.047 άτομα με διαβήτη τύπου 2 που έπαιρναν ήδη μετφορμίνη.

Σχεδόν τα δύο τρίτα των συμμετεχόντων ήταν λευκοί, το ένα πέμπτο ήταν μαύροι και σχεδόν το ένα πέμπτο αναγνωρίστηκαν ως Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι.

Αυτή η «πολυπολιτισμική βάση ασθενών… βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του πώς μπορούν να εξυπηρετηθούν διαφορετικές ομάδες στις κοινότητές της Αμερικής», είπε ο Shapiro.

Οι ερευνητές ανέθεσαν τυχαία στους συμμετέχοντες να λάβουν ένα από τα τέσσερα φάρμακα μαζί με μετφορμίνη.

Η σιταγλιπτίνη, η λιραγλουτίδη και η γλιμεπιρίδη δρουν αυξάνοντας τα επίπεδα ινσουλίνης. Η ινσουλίνη glargine είναι μια ινσουλίνη μακράς δράσης.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες για 5 χρόνια κατά μέσο όρο.

Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, οι συμμετέχοντες που έλαβαν λιραγλουτίδη ή ινσουλίνη glargine μπόρεσαν να επιτύχουν και να διατηρήσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους εντός του συνιστώμενου εύρους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν σιταγλιπτίνη ή γλιμεπιρίδη.

Η glargine ήταν η πιο αποτελεσματική στο να βοηθήσει τους ανθρώπους να διατηρήσουν τα στοχευόμενα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η σιταγλιπτίνη ήταν η λιγότερο αποτελεσματική.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επίδραση των φαρμάκων στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα δεν διέφερε ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τη φυλή ή την εθνικότητα.

Ωστόσο, οι άνθρωποι που ξεκίνησαν τη μελέτη με υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είχαν «προοδευτικά χειρότερα μεταβολικά αποτελέσματα» με τη σιταγλιπτίνη σε σύγκριση με τις άλλες θεραπείες, ανέφεραν οι ερευνητές στην εργασία.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν ηλεκτρονικά στις 21 Σεπτεμβρίου στο The New England Journal of Medicine ως δύο εργασίες, μία για τα αποτελέσματα της γλυκόζης στο αίμα και μία για τα καρδιαγγειακά αποτελέσματα.

Παρενέργειες των φαρμάκων για τον διαβήτη

Η μελέτη εξέτασε επίσης τις επιπτώσεις των φαρμάκων στον κίνδυνο των ατόμων να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο που σχετίζεται με τον διαβήτη. Τα άτομα που έπαιρναν λιραγλουτίδη είχαν συνολικά χαμηλότερο κίνδυνο ασθένειας, σε σύγκριση με όσους έπαιρναν ένα από τα άλλα καρδιαγγειακά φάρμακα, διαπίστωσαν ερευνητές.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις παρενέργειες των φαρμάκων, διαπιστώνοντας:

Η σοβαρή υπογλυκαιμία – χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα – ήταν ασυνήθιστη, αλλά εμφανίστηκε πιο συχνά σε άτομα που έπαιρναν γλιμεπιρίδη. Ο Shapiro είπε ότι αυτή η παρενέργεια είναι αρκετά ανησυχητική που πρέπει να «παρακολουθείται και να διαχειρίζεται» από τους ασθενείς και τους γιατρούς τους.

Οι γαστρεντερικές παρενέργειες ήταν πιο συχνές σε άτομα που έπαιρναν λιραγλουτίδη σε σύγκριση με αυτά που έπαιρναν ένα από τα άλλα φάρμακα.

Επιπλέον, τα άτομα που έλαβαν λιραγλουτίδη ή σιταγλιπτίνη έχασαν περισσότερο βάρος (3 κιλά και 2 κιλά, αντίστοιχα) από εκείνους που έλαβαν glargine ή γλιμεπιρίδη (λιγότερο από 2 κιλά).

Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι δεν περιλάμβανε έναν τύπο φαρμάκου που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 που ονομάζονται αναστολείς SGLT2, οι οποίοι δεν εγκρίθηκαν από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων στην αρχή της μελέτης.

Επιπλέον, οι ερευνητές είπαν στη μελέτη ότι κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα φάρμακα των συμμετεχόντων προσαρμόστηκαν συχνά, γεγονός που «μπορεί να μην αντικατοπτρίζει τον αργό ρυθμό προσαρμογών των φαρμάκων στο κλινικό περιβάλλον».

Ωστόσο, τα αποτελέσματα της μελέτης μπορεί να βοηθήσουν τους γιατρούς και τους ασθενείς να αποφασίσουν για τις καλύτερες φαρμακευτικές θεραπείες για τον διαβήτη τύπου 2.

«Για πολύ καιρό είχαμε το «χρυσό συνδυασμό», μετφορμίνης και ινσουλίνης», είπε ο Shapiro. «Τώρα προχωράμε με μια καλύτερη κατανόηση του πώς να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας με τα τρέχοντα φάρμακα».

Εκτός από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα τους, τρώγοντας καλά, παραμένοντας σωματικά δραστήριοι και διατηρώντας ένα υγιές βάρος.

«Ο διαβήτης δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα σακχάρου, απαιτεί μια αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την υγεία», είπε ο Shapiro. Επομένως, «πρέπει να έχουμε μια πολυδιάστατη προσέγγιση: υγιεινή διατροφή, μέτριας έντασης κινήσεις, καλές συνήθειες ύπνου και υποστήριξη ψυχικής υγείας».

These Two Popular Diabetes Drugs Outperformed Others in a New Study (healthline.com)

Total
64
Shares
Σχετικά άρθρα
Ολοένα και περισσότερα ευρήματα της έρευνας TEDDY υποδεικνύουν ότι ο διαβήτης τύπου 1 δεν είναι μονάχα μια ασθένεια
Περισσότερα

Ολοένα και περισσότερα ευρήματα της έρευνας TEDDY υποδεικνύουν ότι ο διαβήτης τύπου 1 δεν είναι μονάχα μια ασθένεια

Νέα ευρήματα από την διεθνή έρευνα Περιβαλλοντικών Παραγόντων του Διαβήτη στους Νέους (TEDDY) προσφέρουν νέες ενδείξεις ότι ο…