Οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο ανεξάρτητα από το αν συνεχίζουν να αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The BMJ.
Ο διαβήτης κύησης – μια μορφή διαβήτη που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό – έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Αν και είναι πιθανό να υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στον διαβήτη κύησης, πρόσφατη έρευνα έχει επισημάνει το ρόλο των διατροφικών προτύπων κατά τη διάρκεια της σύλληψης και της πρώιμης εγκυμοσύνης. Άλλες έρευνες έχουν επισημάνει τον ρόλο του μικροβιώματος του εντέρου – βακτηρίων και άλλων οργανισμών που ζουν στην πεπτική οδό – στην ανάπτυξη διαβήτη κύησης. Μπορεί να είστε σε θέση να βοηθήσετε στη διαχείριση του διαβήτη κύησης μέσω διατροφικών μέτρων, καθώς και να μειώσετε τον κίνδυνο να αναπτύξετε διαβήτη τύπου 2 αργότερα ακολουθώντας ορισμένα πρότυπα τρόπου ζωής.
Ωστόσο, η τελευταία ανάλυση δείχνει ότι η πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να μην είναι αρκετή για να περιορίσει ορισμένες από τις βλαβερές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του διαβήτη κύησης. Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 15 προηγουμένως δημοσιευμένες μελέτες στην ανάλυσή τους, στις οποίες συμμετείχαν 513.324 γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης και περισσότερες από 8 εκατομμύρια γυναίκες που δεν είχαν ποτέ διαβήτη κύησης. Κατά τη διάρκεια της συνδυασμένης περιόδου παρακολούθησης και των 15 μελετών, οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης είχαν 45% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν είτε καρδιαγγειακή νόσο (όπως στεφανιαία νόσο) είτε εγκεφαλοαγγειακή νόσο (όπως εγκεφαλικό επεισόδιο). Όταν αυτές οι κατηγορίες εξετάστηκαν μεμονωμένα, ο διαβήτης κύησης συνδέθηκε με 72% υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και 40% υψηλότερο κίνδυνο για εγκεφαλοαγγειακή νόσο.
Σε σύγκριση με γυναίκες χωρίς ιστορικό διαβήτη κύησης, εκείνες με προηγούμενο ιστορικό είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν στεφανιαία νόσο (CAD), 74% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα, 62% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακή ανεπάρκεια, 127% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν στηθάγχη (πόνος στο στήθος που σχετίζεται με την καρδιά), 87% περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε καρδιαγγειακή ιατρική ή χειρουργική επέμβαση και 45% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό.
Όταν οι ερευνητές απέκλεισαν από την ανάλυσή τους συμμετέχοντες που συνέχισαν να αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2, διαπίστωσαν ότι ο διαβήτης κύησης εξακολουθεί να συνδέεται με 9% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής ή εγκεφαλοαγγειακής νόσου. Άλλοι παράγοντες συνδέθηκαν τόσο με τον διαβήτη κύησης όσο και με τα καρδιαγγειακά αποτελέσματα, ωστόσο — συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης καπνίσματος των συμμετεχόντων, του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, μέτρο του σωματικού βάρους που λαμβάνει υπόψη το ύψος), κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες (όπως εισόδημα και επίπεδο εκπαίδευσης), και άλλες καταστάσεις υγείας. Λόγω αυτών των άλλων παραγόντων, οι ερευνητές θεώρησαν ότι η συνολική βεβαιότητα της σχέσης μεταξύ του διαβήτη κύησης και των μετέπειτα καρδιαγγειακών προβλημάτων ήταν χαμηλή.
Ωστόσο, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο διαβήτης κύησης «σχετίζεται με αυξημένους κινδύνους συνολικών και ειδικών για τον τύπο καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών παθήσεων που δεν μπορούν να αποδοθούν αποκλειστικά σε συμβατικούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου ή σε επακόλουθο διαβήτη». Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να αξιολογηθεί εάν οι προσπάθειες πρόληψης ή αποτελεσματικής θεραπείας του διαβήτη κύησης θα μπορούσαν επίσης να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο αργότερα.
