Φέτος και για πρώτη φορά, τα τελευταία οκτώ χρόνια, ένα μικρό ποσοστό αιτημάτων για σχολικό νοσηλευτή έχει καλυφθεί. Οι γονείς είναι ανήσυχοι, καθώς η υποστήριξη από νοσηλευτή παιδιών με Διαβήτη, είναι αναγκαία.
Παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις, τουλάχιστον, όσοι γονείς αιτούνταν σχολικό νοσηλευτή από την πρώτη φάση, γινόταν κανονικά η πίστωση και από την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο σχολικός νοσηλευτής ήταν παρόν. Οι γονείς φέτος είναι πιο ανήσυχοι από ποτέ. Η δεύτερη φάση πίστωσης σχολικών νοσηλευτών ξεκίνησε την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, όμως και πάλι ένα μικρό ποσοστό αιτημάτων έχει καλυφθεί.
Η αναγκαιότητα της παρουσίας σχολικού νοσηλευτή στις σχολικές δομές όπου φοιτούν παιδιά με Διαβήτη είναι επιβεβλημένη. Μετά τις επίμονες προσπάθειες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ), αλλά και της ΕΣΑμεΑ από το 2015 και μέχρι το Μάιο του 2023, ο σχολικός νοσηλευτής είναι πραγματικότητα. «Παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις, τουλάχιστον, όσοι γονείς αιτούνταν σχολικό νοσηλευτή από την πρώτη φάση, γινόταν κανονικά η πίστωση και από την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο σχολικός νοσηλευτής ήταν παρόν. Οι γονείς φέτος είναι πιο ανήσυχοι από ποτέ. Η δεύτερη φάση πίστωσης σχολικών νοσηλευτών ξεκίνησε την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, όμως και πάλι ένα μικρό ποσοστό αιτημάτων έχει καλυφθεί» σημειώνει.
Για ένα παιδί με Διαβήτη η υποστήριξη από σχολικό νοσηλευτή είναι αναγκαία
Ο Διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται κυρίως στην ανήλικη ζωή. Το άτομο βρίσκεται σε παντελή έλλειψη ενδογενούς παραγόμενης ινσουλίνης, με αποτέλεσμα τη χορήγηση της εξωγενώς, μέσω ειδικών «στυλό (ενέσεων)» ινσουλίνης ή αντλιών έγχυσης ινσουλίνης. Χωρίς την ινσουλίνη, η γλυκόζη στο αίμα εκτοξεύεται με κίνδυνο τη ζωή του πάσχοντα.
«Σε ένα παιδί του Δημοτικού Σχολείου, που δεν κατανοεί την πάθηση αλλά και τη χρήση των υλικών διαχείρισης του Διαβήτη, η υποστήριξη από νοσηλευτή είναι αναγκαία. Όταν αυτός δεν υπάρχει, το ρόλο αυτό αναλαμβάνει ο γονιός ο οποίος, εγκαταλείπει τη δουλειά του, ώστε να φροντίσει με την παρουσία του, εντός ή εκτός της σχολικής δομής, για την επιβίωση του παιδιού του» τονίζει ο κ. Δαραμήλας.
Τα προβλήματα στα οποία πρέπει να δοθεί άμεσα οριστική λύση, «πριν χαθεί εντελώς ο σχολικός νοσηλευτής από τις σχολικές δομές» σύμφωνα με τον κ. Δαραμήλα είναι τα εξής:
«Η θέση του σχολικού νοσηλευτή έχει προκύψει μέσω ΕΣΠΑ κάτι που υποδηλώνει πως όταν τελειώσει το ΕΠ 2021-2027 και αν δεν προκύψει άλλο, οι νοσηλευτές θα σταματήσουν να υπάρχουν. Φήμες λένε πως στο ΕΠ 2021-2027 τα χρήματα που μπορούν να διατεθούν για τους σχολικούς νοσηλευτές είναι λιγότερα, άρα λιγότερες θα είναι και οι θέσεις κάθε χρόνο.
Επειδή, λοιπόν, καλύπτεται μέσω ΕΣΠΑ γι΄ αυτό το λόγω προσλαμβάνεται αποκλειστικά ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός. Αυτό δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, ως προς τις ώρες που πρέπει να καλύψει σε ένα ή δύο ή ακόμη και τρία σχολεία, έχοντας στην εποπτεία του τρία διαφορετικά παιδιά με Διαβήτη ή όποια άλλη χρόνια πάθηση.
Τα παιδιά χρειάζονται συνεχώς την παρουσία του νοσηλευτή και όχι μόνο κάποιες φορές την εβδομάδα
–Ως προς την παραμονή στο σχολείο για την επόμενη χρονιά αυτό είναι άγνωστο.
–Ως προς τα καθήκοντα, το καθηκοντολόγιο το οποίο τα τελευταία χρόνια βλέπαμε να μεταβάλλεται κάθε χρόνο κατά μια λέξη, δημιουργώντας έτσι διάφορα ζητήματα τα οποία πολλές φορές είναι απροσπέλαστα.
–Ως προς το ημερήσιο ωράριο το οποίο είναι πέντε ώρες εμποδίζοντας την παραμονή των παιδιών στο ολοήμερο, άρα και τη δυνατότητα εργασιακής απασχόλησης των γονιών.
Η αίτηση για τοποθέτηση σχολικού νοσηλευτή σε σχολική δομή πρέπει να γίνεται την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου για την επόμενη σχολική χρονιά, ώστε να τοποθετηθεί σχολικός νοσηλευτής στην έναρξη. Το ιδιαίτερο πρόβλημα είναι πως ο Διαβήτης τύπου 1 δεν εμφανίζεται κατά επιλογή, άρα θα ήταν λογικό όποτε γίνεται αίτηση, να υπάρχει λίστα σχολικών νοσηλευτών και να τοποθετούνται καλύπτοντας την ανάγκη.
Αδυναμία μετακίνησης νοσηλευτών που δεν απορροφήθηκαν, από μία περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης σε κάποια άλλη, ώστε να μην μένουν τα παιδιά με χρόνιες παθήσεις απροστάτευτα.
Απαγόρευση εισόδου του γονέα στη σχολική δομή κατά τη διάρκεια του ωραρίου του σχολικού προγράμματος ακόμη και όταν δεν υπάρχει σχολικός νοσηλευτής.
Δεν ορίζεται συγκεκριμένα, η παρουσία του σχολικού νοσηλευτή στις σχολικές εκδρομές ή η συνοδεία του παιδιού από αυτό το άτομο στις σχολικές εκδρομές ημερήσιες ή πολυήμερες.
Πρόβλημα δημιουργείται με την ιατρική γνωμάτευση που πρέπει κάθε χρόνο να προσκομίζει ο γονιός μαζί με την αίτηση για σχολικό νοσηλευτή. Γιατί να μην αρκεί η γνωμάτευση των ΚΕΠΑ που γράφει ότι ο Διαβήτης είναι χρόνια μη αναστρέψιμη πάθηση; Η παρουσία του σχολικού νοσηλευτή είναι αναγκαία μέχρι να ενηλικιωθεί το άτομο, γιατί γίνεται αίτηση κάθε χρόνο;
Και όσα παραθέτω είναι ένα μικρό μέρος του προβλήματος. Αναμένουμε την οριστικοποίηση συνάντησης με τον Υπουργό Παιδείας, όπου και θα καταθέσουμε πλήρεις και τεκμηριωμένες θέσεις για τη λύση του συνόλου των προβλημάτων που άπτονται του Υπουργείου Παιδείας».
Διαβάστε επίσης: Πώς να εξηγήσετε τον Διαβήτη τύπου 1 στο παιδί σας
Πώς να στηρίξω ψυχολογικά το παιδί μου που πάσχει από Διαβήτη
