Η κατανάλωση περισσότερων υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων –από αναψυκτικά διαίτης μέχρι συσκευασμένα κράκερ σε ορισμένα δημητριακά και γιαούρτια– συνδέεται στενά με υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών στις επιστήμες διατροφής, την κινησιολογία και την εκπαίδευση στην υγεία στο The Το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν ανακάλυψε.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, η ομάδα περιγράφει πώς –ακόμη περισσότερο από την παρουσία ζάχαρης και αλατιού στη διατροφή– η ύπαρξη περισσότερων εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων με πρόσθετα μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερες τα μέσα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα για μια περίοδο μηνών, ένα μέτρο που ονομάζεται HbA1C.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δούμε και να μετρήσουμε την υγιεινή διατροφή», δήλωσε η ανώτερη συγγραφέας Marissa Burgermaster, επίκουρη καθηγήτρια Διατροφικών Επιστημών στο UT. «Ξεκινήσαμε να δούμε ποια μέτρηση συσχετίστηκε με τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2. Διαπιστώσαμε ότι όσο περισσότερα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα κατά βάρος στη διατροφή ενός ατόμου, τόσο χειρότερος ήταν ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα του και τόσο πιο ελάχιστα επεξεργασμένες ή μη επεξεργασμένα τρόφιμα στη διατροφή ενός ατόμου, τόσο καλύτερος ήταν ο έλεγχός του».
Η μελέτη χρησιμοποίησε βασικά δεδομένα από μια εν εξελίξει κλινική δοκιμή που ονομάζεται Texas Strength Through Resilience in Diabetes Education (TX STRIDE), με επικεφαλής τη Mary Steinhardt στο Κολέγιο Εκπαίδευσης του UT. Οι συμμετέχοντες περιελάμβαναν 273 Αφροαμερικανούς ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 και στρατολογήθηκαν μέσω εκκλησιών της περιοχής του Όστιν. Κάθε συμμετέχων παρείχε δύο ανακλήσεις δίαιτας 24 ωρών και ένα δείγμα αίματος για τη μέτρηση της HbA1C.
Οι ερευνητές εξέτασαν τις ανακλήσεις δίαιτας και τις βαθμολόγησαν με τρεις ευρέως χρησιμοποιούμενους δείκτες που εξετάζουν τη συνολική ποιότητα ή τη διατροφή στη διατροφή ενός ατόμου, αλλά αυτά τα εργαλεία δεν συσχετίστηκαν με τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα. Αντίθετα, πόσα γραμμάρια υπερεπεξεργασμένης τροφής έφαγαν ή έπιναν οι συμμετέχοντες συνδέθηκε με χειρότερο έλεγχο και αντίστοιχα καλύτερος έλεγχος σημειώθηκε σε συμμετέχοντες που κατανάλωναν περισσότερα ανεπεξέργαστα τρόφιμα ή τρόφιμα και ποτά με ελάχιστη επεξεργασία.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση περισσότερων υπερεπεξεργασμένων τροφίμων συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων, παχυσαρκίας, διαταραχών ύπνου, άγχους, κατάθλιψης και πρόωρου θανάτου. Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι συνήθως υψηλότερα σε πρόσθετα σάκχαρα και νάτριο, αλλά οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αυξήσεις A1C δεν αφορούσαν απλώς την προσθήκη ζάχαρης και νατρίου ή θα είχαν συσχετιστεί με τα εργαλεία που μετρούν τη συνολική διατροφική ποιότητα στη δίαιτα. Συνθετικές γεύσεις, πρόσθετα χρώματα, γαλακτωματοποιητές, τεχνητά γλυκαντικά και άλλα τεχνητά συστατικά μπορεί να ευθύνονται εν μέρει, υπέθεσε η Erin Hudson, μεταπτυχιακή φοιτήτρια συγγραφέας της εργασίας, και αυτό θα υποδηλώνει ότι οι διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές μπορεί να πρέπει να αρχίσουν να δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα.
Για τους συμμετέχοντες στη μελέτη που δεν έκαναν θεραπεία με ινσουλίνη, μια δίαιτα με 10% περισσότερα από τα συνολικά γραμμάρια τροφής να είναι υπερεπεξεργασμένα συνδέθηκε με επίπεδα HbA1C που ήταν, κατά μέσο όρο, 0,28 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα. Αντίθετα, εκείνοι των οποίων η διατροφή περιείχε 10% υψηλότερη ποσότητα συνολικής τροφής που ήταν ελάχιστα επεξεργασμένη ή μη επεξεργασμένη, είχαν επίπεδα HbA1C, κατά μέσο όρο, 0,30 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα. Η ύπαρξη HbA1C κάτω από 7 θεωρείται ιδανική για άτομα με διαβήτη τύπου 2 και τα άτομα που κατανάλωναν, κατά μέσο όρο, 18% ή λιγότερα από τα γραμμάρια τροφής τους από εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν αυτή την ένδειξη.
