Ο διαβήτης επηρεάζει περισσότερους από 1 στους 10 ενήλικες παγκοσμίως και έχει συνοδεύεται από αύξηση της απειλητικής για την όραση διαβητική νόσο του αμφιβληστροειδούς.
Ανησυχητικά, η ΔNA είναι η κύρια αιτία τύφλωσης που μπορεί να προληφθεί για άτομα ηλικίας 20-74 ετών. Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει ότι ο προσυμπτωματικός έλεγχος ΔΝΑ παραμένει δύσκολος επειδή οι ασθενείς συχνά δεν έχουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια και, ως εκ τούτου, παρεξηγούν τη σημασία των τακτικών ελέγχων.
Σε μια πρόσφατη δημοσίευση στο Diabetes Technology & Therapeutics, ο Thomas Gardner, M.D., M.S., καθηγητής οφθαλμολογίας και οπτικών επιστημών και μέλος του Caswell Diabetes Institute, συζητά τις τρέχουσες συστάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου και τις θεραπευτικές επιλογές για ΔΝΑ.
Ο διαβήτης μπορεί να βλάψει πολλά μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών, των νεύρων και των ματιών. Η ΔΝΑ επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία και τα νευρικά κύτταρα στον αμφιβληστροειδή, με αποτέλεσμα αιμορραγίες, μη φυσιολογική ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων και απώλεια κρίσιμων νευρικών κυττάρων.
«Οι άνθρωποι συνήθως δεν παρακινούνται να αναλάβουν δράση έως ότου απειληθεί το όραμά τους, οπότε μπορεί να αναπτύξουν ΔΝΑ σε τελευταίο στάδιο», είπε ο Gardner.
Ως εκ τούτου, η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη συνιστά στους ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 να κάνουν την πρώτη τους οφθαλμολογική εξέταση όταν διαγνωσθούν και όσοι με διαβήτη τύπου 1 να κάνουν την πρώτη τους οφθαλμολογική εξέταση εντός πέντε ετών από τη διάγνωση.
«Οι οδηγίες για τον διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 είναι διαφορετικές επειδή οι ενήλικες που έχουν τον τελευταίο μπορεί να αναπτύξουν επιπλοκές στην όραση προτού αντιληφθούν την κατάστασή τους», τόνισε ο Gardner.
«Είναι σημαντικό ότι οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο, κυρίως επειδή είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να ελέγξουν τον διαβήτη τους».
Ο διαβήτης απαιτεί συνεχή παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα και τη διατροφή.
«Μερικές φορές οι ασθενείς μπορούν να πάρουν την ίδια ποσότητα φαρμάκων, να τρώνε την ίδια τροφή και να ασκηθούν την ίδια ποσότητα μόνο για να διαπιστώσουν ότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους κυμαίνονται. Αυτό καθιστά δύσκολη τη διαχείριση», εξήηγησε ο Gardner.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους ασθενείς είναι να μειώσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους χωρίς να γίνουν υπογλυκαιμικοί, κάτι που χαρακτηρίζεται από τρέμουλο, ανομοιόμορφο καρδιακό παλμό, εφίδρωση και ζάλη.
Αν και οι βελτιώσεις στις αντλίες ινσουλίνης και οι συνεχείς μετρητές γλυκόζης έχουν καταστήσει ευκολότερο τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, ο Gardner δίνει έμφαση στη θεραπεία των άλλων πτυχών του διαβήτη.
«Τα άτομα με διαβήτη πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις υγείας για να διασφαλίσουν ότι η αρτηριακή τους πίεση είναι φυσιολογική και ότι όλα τα όργανα λειτουργούν σωστά. Η καθιέρωση καλού ελέγχου σε κάθε πτυχή του διαβήτη είναι απαραίτητη», είπε.
Αν και η επίδραση του διαβήτη στον αμφιβληστροειδή δεν είναι πλήρως κατανοητή, οι ερευνητές έχουν βρει πολλά φάρμακα που είναι πολλά υποσχόμενα.
Συγκεκριμένα, εκείνα που βοηθούν στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων λιπιδίων, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων SGLT, των ενεργοποιητών των υποδοχέων GLP-1 και της φαινοφιμπράτης, μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης της DRD. Ωστόσο, αυτά συνταγογραφούνται γενικά από γιατρούς και όχι από οφθαλμίατρους.
«Αν και αυτά τα φάρμακα αναπτύχθηκαν για τη θεραπεία άλλων διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των νεφρικών παθήσεων, των καρδιακών παθήσεων και της υψηλής χοληστερόλης, συνεχείς μελέτες έχουν δείξει ότι μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο απώλειας όρασης σε ασθενείς με διαβήτη», είπε ο Gardner.
Ως μέρος της πρωτοβουλίας Mary Tyler Moore Vision του Ινστιτούτου Caswell Diabetes, ο Gardner και οι συνεργάτες του ελπίζουν να αναπτύξουν τεχνικές προσυμπτωματικού ελέγχου που μπορούν να κολλήσουν DRD στα αρχικά της στάδια και θεραπείες που διατηρούν και αποκαθιστούν την όραση σε άτομα με διαβήτη.
«Η πρόγνωση για την όραση σε άτομα με διαβήτη είναι καλύτερη τώρα από ό,τι ήταν ποτέ στο παρελθόν. Υπάρχει κάθε λόγος να είμαστε αισιόδοξοι ότι η απώλεια όρασης μπορεί να αποφευχθεί με τακτικές προβολές και θεραπεία», κατέληξε ο Gardner.
