Μιας και είναι Γιορτές και το πνεύμα των Χριστουγέννων ταιριάζει με τα παραμύθια, ας μιλήσουμε και για την κινηματογραφική μεταφορά ενός παραμυθιού που κάνει αναφορά στην πολύ πραγματική ασθένεια του διαβήτη. Ο λόγος για την γνωστή ιστορία Χάνσελ και Γκρέτελ, που αποτέλεσε τη βάση για την ταινία του Tommy Wirkola «Χάνσελ και Γκρέτελ: Κυνηγοί Μαγισσών», το 2013 και στην οποία πρωταγωνιστoύν ο γνωστός Jeremy Renner και η Gemma Arterton.
Η ταινία βασίστηκε στο αγαπημένο παραμύθι των Γερμανών αδελφών Γκριμ που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1812.
Στο παραμύθι, οι γονείς των δύο παιδιών, Χάνσελ και Γκρέτελ, τα έχουν εγκαταλείψει στο δάσος και αυτά περιπλανιόνται μέχρι που βρίσκονται μπροστά σε ένα σπίτι φτιαγμένο από γλυκά. Μπαίνουν μέσα και με χαρά αρχίζουν να τρώνε γλυκά, χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για την παγίδα της κακιάς μάγισσας που θέλει να τα φυλακίσει. Το παραμύθι τελειώνει όταν τα δύο αδέλφια καταφέρνουν να ξεφύγουν έχοντας κάψει τη μάγισσα.
Ας πάμε τώρα πολλά χρόνια αργότερα για να συναντήσουμε τα δύο παιδιά στην ταινία του Tommy Wirkola που τα παρουσιάζει ως ενήλικες, να κυνηγούν μάγισσες. Όλα καλά, μόνο που ο Χάνσελ έχει γίνει διαβητικός. Είναι κάτι που το ομολογεί σε μια σκηνή σε μια καλή μάγισσα, ενώ συνεχίζει κάνοντας μια ένεση ινσουλίνης στο πόδι του. Αν και ο όρος «διαβήτης» δεν εμφανίζεται καθόλου, γίνεται ο λόγος για την «ασθένεια της ζάχαρης» και ο κεντρικός ήρωας φοράει ένα ρολόι που κάθε λίγες ώρες χτυπάει για να τον ειδοποιήσει ότι πρέπει να κάνει ένεση. Στις περιπτώσεις που δεν κάνει την ένεση, ο Χάνσελ φαίνεται να τρέμει και να ζαλίζεται, ενώ μόλις κάνει την ένεση αναζωογονείται.
Η παρουσίαση του διαβήτη στην κινηματογραφική μεταφορά δεν είναι ακριβής, εφόσον, όπως ξέρουμε, παιδικό διαβήτη δεν παθαίνει κανείς επειδή τρώει πολλά γλυκά, γεγονός που έχει προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις στην κοινότητα των διαβητικών. Έστω και έτσι όμως, έχουμε έναν πρωταγωνιστή που είναι διαβητικός. Την εποχή βέβαια που εκτυλίσσεται η ιστορία δεν υπήρχε η ινσουλίνη, που στην ταινία εμφανίζεται να δίνει σχεδόν υπερδυνάμεις στον ήρωα, αλλά μιας και πρόκειται για παραμύθι επιτρέπεται και η υπερβολή.
Είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνεται προβολή μιας ασθένειας που, κατά γενική ομολογία, είναι αόρατη, γι’ αυτό και η παρουσίασή της δεν είναι εύκολη. Επιπλέον, η κατάσταση του Χάνσελ αποτελεί και μέρος της πλοκής, όπως συμβαίνει και με την πραγματικότητα ενός διαβητικού στην καθημερινή του ζωή. Για όσους θελήσουν να της ρίξουν μια ματιά, ας έχουν υπόψη ότι πρόκειται για μια ταινία splatter, κατάλληλη για ενήλικες άνω των 18.
Ακολουθεί το απόσπασμα όπου ο Χάνσελ ομολογεί στην καλή μάγισσα ότι πάσχει από την ασθένεια της ζάχαρης και χρειάζεται να κάνει τακτικές ενέσεις για να μην πεθάνει.
Και η εν λόγω στιχομυθία:
Χάνσελ: Όταν ήμουν παιδί, μια μάγισσα με ανάγκασε να φάω τόσα πολλά γλυκά που αρρώστησα. Κάτι μου συνέβη και πρέπει να κάνω αυτή την ένεση κάθε λίγες ώρες αλλίως θα πεθάνω.
Μάγισσα: Πάσχεις από την ασθένεια της ζάχαρης. Γνωρίζω κάποια πράγματα γι’ αυτήν, οπότε αν ποτέ χρειαστείς βοήθεια…..
Χάνσελ: Είμαι εντάξει, ευχαριστώ.
Glykouli.gr team
