Στο σημερινό και αυριανό άρθρο θα δούμε τι είναι αυτό που προκαλεί τις διαβητικές επιληπτικές κρίσεις, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια κρίση και πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Η σοβαρή υπογλυκαιμία μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις και απώλεια των αισθήσεων. Δεν έχει δοθεί συγκεκριμένος όρος σε αυτήν την τρομακτική και εν δυνάμει θανατηφόρα κατάσταση, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε από τους παρακάτω όρους για να την περιγράψει.
- Σοβαρή υπογλυκαιμία
- Υπογλυκαιμικό σοκ / κρίση / σπασμοί / κόμμα
- Διαβητικό σοκ / κρίση / σπασμοί / κόμμα
- Σοκ / κρίση / σπασμοί / κόμμα ινσουλίνης
Η διαβητική επιληπτική κρίση είναι σπάνια αλλά πολύ σοβαρή, μιας και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.
Όλοι όσοι πάσχουν από διαβήτη, ιδιαίτερα όσοι παίρνουν αγωγή με ινσουλίνη, πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει η πιθανότητα επιληπτικής κρίσης, και να γνωρίζουν πως πρέπει να αντιδράσουν σε τέτοια περίπτωση. Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι με διαβήτη που λαμβάνουν ινσουλίνη να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους – την οικογένεια, τους φίλους, τους συνεργάτες, τους γείτονες – ώστε να ξέρουν πως να αντιδράσουν.
Τι είναι η Διαβητική Επιληπτική Κρίση;
Η Διαβητική Επιληπτική Κρίση είναι αποτέλεσμα σοβαρής υπογλυκαιμίας. Συνήθως προκαλείται από υπερβολική δόση εξωγενούς (εγχεόμενης) ινσουλίνης. Μπορεί να προκληθεί από οτιδήποτε προκαλεί υπογλυκαιμία, για παράδειγμα: υπερβολική δόση ινσουλίνης, λάθος τύπος ινσουλίνης, αν δεν φάει κανείς μετά από την μεταγευματική ινσουλίνης, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ή η έντονη άσκηση. Διαβητική επιληπτική κρίση μπορεί επίσης να προκληθεί από φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα.
Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο όριο τιμής γλυκόζης κάτω από το οποίο γνωρίζουμε ότι προκαλείται διαβητική επιληπτική κρίση ή απώλεια αισθήσεων. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η γνωστική δυσλειτουργία που μπορεί να μετρηθεί είναι κάτω από τα 50 mg/dL – όταν το σάκχαρο πέσει κάτω από αυτά τα επίπεδα η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και θα πρέπει το άτομο λάβει άμεσα βοήθεια. Πολλοί άνθρωποι με διαβήτη έχουν την εμπειρία μιας τέτοιας υπογλυκαιμίας και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται κανείς.
Η υπογλυκαιμία είναι ακόμη πιο επικίνδυνη αν τα επίπεδα σακχάρου πέσουν κάτω από τα 20 mg/dL, και σε αυτό το σημείο μπορεί να επέλθει μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο ή ακόμη και θάνατος, ιδιαίτερα αν το επισόδειο κρατήσει για πολλή ώρα. Ακόμη και αν βρεθούν σε αυτήν την κατάσταση, οι ασθενείς που λαμβάνουν άμεση ιατρική βοήθεια, μπορούν να επανέλθουν πλήρως.
Η ελπίδα είναι ότι με τα νέα μέσα και φάρμακα που υπάρχουν πλέον στην αγορά, οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί να μειωθούν στο ελάχιστο. Υπάρχει πλέον το σπρέι γλυκαγόνου που λαμβάνεται από τη μύτη, ενώ οι νέες τεχνολογίες όπως οι συσκευές διαρκούς καταγραφής γλυκόζης και οι αντλίες ινσουλίνης διαθέτουν ειδοποιήσεις για την υπογλυκαιμία, οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν σωτήριες.
Κατά τη διάρκεια μιας διαβητικής επιληπτικής κρίσης, μπορεί κανείς να χάσει τις αισθήσεις του, να πέσει, ή να έχει σπασμούς. Οι σπασμοί μπορεί να είναι ήπιοι, ή έντονοι. Οι ασθενείς επίσης μπορεί να φαίνεται ότι βρίσκονται σε κατάσταση ύπνωσης, ή να μην έχουν επαφή με το περιβάλλον, μπορεί να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους γρήγορα, ή να έχουν απλανές βλέμμα πριν χάσουν τις αισθήσεις τους. Σε κάθε περίπτωση, οι ασθενείς δεν είναι σε θέση να καταναλώσουν χυμό ή γλυκά ώστε να αυξήσουν φυσιολογικά το σάκχαρό τους.
Πως μπορείτε να αποτρέψετε μια Διαβητική Επιληπτική Κρίση
Σίγουρα, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.
Όλοι όσοι πάσχουν από διαβήτη θα πρέπει να έχουν προσωπική γνώση των συμπτωμάτων της υπογλυκαιμίας όπως:
- Τρέμουλο
- Εφίδρωση και ρίγος
- Ευερεθιστότητα ή ανυπομονησία
- Σύγχυση και παραλήρημα
- Αυξημένοι καρδιακοί παλμοί
- Ζαλάδα και αίσθηση ότι το κεφάλι είναι ελαφρύ
- Πείνα και ναυτία
- Υπνηλία
- Θολή / μειωμένη όραση
- Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χείλη ή τη γλώσσα
- Πονοκέφαλος
- Αδυναμία ή κόπωση
- Έλλειψη συντονισμού κινήσεων
Η υπογλυκαιμία θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και να αντιμετωπίζεται το συντομότερο δυνατό.
Μια συσκευή διαρκούς καταγραφής γλυκόζης (CGM) μπορεί να ειδοποιήσει έναν ασθενή ότι το σάκχαρό τους έχει πέσει κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο – οι ειδοποιήσεις αυτές μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικές για ασθενείς που έχουν επεισόδια υπογλυκαιμίας μέσα στη νύχτα, ή που δεν καταλαβαίνουν την υπογλυκαιμία.
Ο καλός έλεγχος της γλυκόζης μειώνει τις πιθανότητες να μην καταλάβει κανείς την υπογλυκαιμία. Όσο λιγότερα επεισόδια υπογλυκαιμίας αντιμετωπίζει κανείς, τόσο πιο μεγάλη ευαισθησία έχει όταν αυτά συμβαίνουν. Αν κάποιος μπορεί να αναγνωρίσει τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας στα 60 mg/dL, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να βρεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απ’ ότι αν τα αναγνωρίζει κάτω από τα 40.
Πηγή: Diabetes Daily
