Μπορεί αυτή η «τριπλή» στοματική θεραπεία να αποκαταστήσει την παραγωγή ινσουλίνης;

Ο συνδυασμός δύο υπαρχόντων φαρμάκων με ένα κοινό συμπλήρωμα αποκαθιστά κάποια παραγωγή ινσουλίνης σε άτομα με διαβήτη τύπου 1

Μια μικρή εταιρεία βιοτεχνολογίας στο Ισραήλ, η Levicure, λέει ότι μπορεί να αποκαταστήσει σημαντικά την παραγωγή ινσουλίνης σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 συνδυάζοντας δύο υπάρχοντα φάρμακα με μια ιδιόκτητη έκδοση ενός κοινού συμπληρώματος.

Η από του στόματος θεραπεία τριπλού συνδυασμού της Levicure θεωρείται ήδη πολύ ασφαλής, επειδή περιλαμβάνει δύο φάρμακα εγκεκριμένα από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) και ένα γνωστό συμπλήρωμα.

Ακολουθεί μια ματιά στο ιστορικό, την έρευνα και την επερχόμενη κλινική δοκιμή της Levicure.

Τι είναι η στοματική θεραπεία Triple-Combo Levicure;

Η θεραπεία της Levicure συνδυάζει δύο φάρμακα και ένα συμπλήρωμα, τα οποία μαζί φαίνεται να αποκαθιστούν κάποια παραγωγή ινσουλίνης σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 – ειδικά σε αυτούς που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με την πάθηση.

Η θεραπεία είναι ένας συνδυασμός από:

Αναστολείς DPP4, ένα κοινό φάρμακο για τον διαβήτη τύπου 2

Αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs), ένα φάρμακο για σοβαρή παλινδρόμηση οξέος

Μια αποκλειστική έκδοση του γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA), ενός συμπληρώματος που χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία του άγχους

Κανένα από αυτά τα φάρμακα δεν μπορεί να αποκαταστήσει από μόνο του την παραγωγή ινσουλίνης σε ένα άτομο με διαβήτη τύπου 1. Αλλά όταν συνδυάζεται, λέει η Levicure, η θεραπεία τριπλού συνδυασμού λειτουργεί για να αναστρέψει την εξέλιξη του διαβήτη τύπου 1 και να αποκαταστήσει την παραγωγή ινσουλίνης στοχεύοντας προβλήματα τόσο στο ανοσοποιητικό σύστημα όσο και στο μεταβολικό σύστημα.

Η Levicure υποστηρίζει ότι το συνδυασμένο αποτέλεσμα μπορεί να εμποδίσει την καταστροφή των βήτα κυττάρων, να καταστείλει την αυτοανοσία και να αποκαταστήσει τη λειτουργία των βήτα κυττάρων.

Αναστολείς DPP-4

Συνήθως συνταγογραφούνται σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, οι αναστολείς DPP-4 βοηθούν στην προστασία της παραγωγής ορμονών GLP-1 από το σώμα, των ορμονών που μιμούνται τα υπερπαραγωγικά φάρμακα για τον διαβήτη σεμαγλουτίδη (Ozempic) και tirzepatide (Mounjaro). Οι αναστολείς DPP-4 εμποδίζουν τη διάσπαση των φυσικών σας ορμονών GLP-1. Οι ορμόνες GLP-1 βοηθούν στη ρύθμιση της όρεξής σας, του μεταβολισμού, της φυσικής παραγωγής ινσουλίνης, της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, του πόσο γρήγορα διασπάτε τα τρόφιμα και της ποσότητας γλυκόζης που παράγει το συκώτι σας.

Τα DPP-4 έχουν μελετηθεί σε άτομα με T1D, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν αρκετά καλά ώστε να δικαιολογούν την τακτική συνταγογράφησή τους.

Αναστολείς αντλίας πρωτονίων

Συνήθως συνταγογραφούνται σε άτομα με χρόνια παλινδρόμηση οξέος, οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPI) μειώνουν την ποσότητα οξέος που παράγει το στομάχι σας.

Οι PPI αυξάνουν επίσης τα επίπεδα γαστρίνης – μιας ορμόνης που παίζει σημαντικό ρόλο στην ικανότητα του στομάχου σας να αφομοιώνει και να απορροφά θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα που τρώτε. Η γαστρίνη μπορεί επίσης να διεγείρει την παραγωγή ινσουλίνης. Πριν από δεκαετίες, οι ερευνητές δοκίμασαν τρόπους χρήσης της γαστρίνης για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, αλλά δεν μπόρεσαν να επινοήσουν μια σταθερή και αποτελεσματική θεραπεία.

GABA

Το GABA είναι ένας νευροδιαβιβαστής, μια χημική ουσία που παράγεται φυσικά στο σώμα και μεταφέρει πληροφορίες μεταξύ των νευρικών κυττάρων και άλλων μερών του σώματος. Είναι ένας ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής, που σημαίνει ότι επιβραδύνει ή μπλοκάρει αυτές τις χημικές συνδέσεις. Μπορείτε να αγοράσετε συμπληρώματα GABA, τα οποία συχνά συνιστώνται για να ηρεμούν άτομα με άγχος ή στρες, χωρίς συνταγή.

Ωστόσο, το GABA δεν ρυθμίζει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και των νεύρων. Προστατεύει επίσης τα παγκρεατικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων των νησίδων που παράγουν βήτα κύτταρα που εκκρίνουν ινσουλίνη. Σε άτομα χωρίς διαβήτη τύπου 1, τα βήτα κύτταρα φυσιολογικά απελευθερώνουν GABA για να ενθαρρύνουν την παραγωγή ινσουλίνης και το GABA βοηθά στη διαχείριση της ποσότητας ζάχαρης που απελευθερώνεται από το ήπαρ. Το GABA επηρεάζει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα, εξηγεί η Levicure, καταστέλλοντας πιθανώς ακόμη και ορισμένες πτυχές της αυτοάνοσης επίθεσης που προκαλεί διαβήτη τύπου 1.

Σε άτομα με τύπο 1, τα επίπεδα GABA μειώνονται σοβαρά. Αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τα συμπληρώματα GABA χωρίς ιατρική συνταγή μπορούν να βελτιώσουν τα προβλήματα που προκαλούνται από την εξάντληση του GABA σε άτομα με T1D.

Πρώιμα αποτελέσματα

Μέχρι στιγμής, η τριπλή θεραπεία της Levicure έχει περάσει μόνο από μία αναδρομική ανασκόπηση διαγράμματος. Δεν έχει δοκιμαστεί σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, το χρυσό πρότυπο για την αξιολόγηση νέων φαρμακευτικών θεραπειών.

Ωστόσο, η Levicure είναι ενθουσιασμένη με τα πρώιμα αποτελέσματα, τα οποία υποδηλώνουν ότι η θεραπεία:

Σταματά την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος να επιτεθεί στα βήτα κύτταρα

Δημιουργεί νέα βήτα κύτταρα

Βοηθά στην αναγέννηση των κατεστραμμένων βήτα κυττάρων

Διατηρεί τα υπάρχοντα βήτα κύτταρα

Αυξάνει την παραγωγή ινσουλίνης

Αυξάνει την παραγωγή ορμόνης GLP-1

Μειώνει την ποσότητα γλυκόζης που παράγει το συκώτι

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν το 2023. Συνολικά 19 συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: σε αυτούς που διαγνώστηκαν πρόσφατα με διαβήτη τύπου 1 (μέσα στους τελευταίους 12 μήνες) και σε αυτούς με μακροχρόνιο διαβήτη τύπου 1.

Αποτελέσματα Ομάδας 1: Πρόσφατη διάγνωση

Το 70 τοις εκατό των συμμετεχόντων πέτυχε ανεξαρτησία από την ινσουλίνη.

Μείωσε τις απαιτήσεις ινσουλίνης κατά 69 τοις εκατό.

Τα επίπεδα A1C μειώθηκαν κατά 38 τοις εκατό.

Τα επίπεδα του πεπτιδίου C αυξήθηκαν κατά 147 τοις εκατό.

Το C-πεπτίδιο είναι μια ουσία που παράγεται από το πάγκρεας όταν παράγει ινσουλίνη. Είναι ο απλούστερος τρόπος μέτρησης της παραγωγής ινσουλίνης σε διάφορα στάδια του διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2.

Αποτελέσματα Ομάδας 2: Μακροχρόνια T1D

Μείωσε τις απαιτήσεις ινσουλίνης κατά 38 τοις εκατό

Μείωσε τη γλυκόζη αίματος νηστείας κατά 19 τοις εκατό

«Ενώ οι ασθενείς με μακροχρόνιο διαβήτη τύπου 1 παρουσίασαν επίσης βελτίωση στον γλυκαιμικό έλεγχο και η μείωση της ζήτησης εξωγενούς ινσουλίνης, ήταν πραγματικά η ομάδα που διαγνώστηκε πρώιμα που έδειξε ένα τόσο απροσδόκητο αποτέλεσμα», λέει ο Daniil Koshelev, Διευθύνων Σύμβουλος και συνιδρυτής της Levicure.

Ιστορία της δοκιμής

Για να εκτιμήσετε την πρόοδο του Levicure σήμερα, θα χρειαστεί να μάθετε για έναν ξεχασμένο και υποτιμημένο ηγέτη στην έρευνα για τον διαβήτη τύπου 1.

Ο Alex Rabinovitch, MD, αφιέρωσε ολόκληρη την καριέρα του στην πρόκληση της αναγέννησης βήτα κυττάρων σε άτομα με T1D. Ήταν διευθυντής της έρευνας για τον διαβήτη στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά και τιμήθηκε με πολλά βραβεία σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συμπεριλαμβανομένου του Excellence in Clinical Research από το Breakthrough T1D (πρώην JDRF).

Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1970, ο Δρ Ραμπίνοβιτς εντόπισε και εξήγησε τον βασικό ρόλο της ορμόνης γαστρίνης στην ικανότητα του σώματος να παράγει ινσουλίνη. Έγινε ηγέτης στην επιστήμη της αναγέννησης των βήτα κυττάρων και ανακάλυψε ότι ο συνδυασμός PPI και αναστολέων DPP-4 θα μπορούσε να αποκαταστήσει τη λειτουργία των βήτα κυττάρων στο πάγκρεας.

Μέχρι τη δεκαετία του 2000, τα πειράματά του είχαν δώσει αξιοσημείωτα αποτελέσματα σε ποντίκια με διαβήτη τύπου 1 – ο συνδυασμός αναστολέων DPP4 και PPI εκτόξευσε την παραγωγή ινσουλίνης τους στα ύψη. Αλλά δεν μπορούσε να αναπαράγει τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους.

Παρά την αποτυχία, οι ιδρυτές του Levicure πίστευαν ότι ο Ραμπίνοβιτς είχε κάτι.

«Ο Δρ. Ο Ραμπίνοβιτς ήταν μπροστά από την εποχή του», λέει ο Koshelev. Αυτός και ο συνιδρυτής του, Shmuel Levit, MD, PhD, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ενδοκρινολογίας και Διαβητολογίας στο Ιατρικό Κέντρο Assuta στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, ήταν αποφασισμένοι να ακολουθήσουν το μονοπάτι που είχε ξεκινήσει ο Rabinovitch.

Ο Koshelev λέει ότι ο Rabinovitch ήταν κοντά σε μια σημαντική ανακάλυψη, αλλά του έλειπε το βασικό συστατικό: το GABA.

Θα μπορούσε το Levicure να βοηθήσει άτομα με μακροχρόνιο T1D;

Αν και η δοκιμή του Levicure είχε πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα σε ένα μικρό δείγμα ατόμων με μακροχρόνιο διαβήτη τύπου 1, μειώνοντας σημαντικά τις απαιτήσεις σε ινσουλίνη, η εταιρεία αναπτύσσει επί του παρόντος τη θεραπεία της μόνο για άτομα που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί.

Ο Koshelev λέει ότι η Levicure δεν μπορεί να επιδιώξει μια μεγαλύτερη δοκιμή της θεραπείας του σε άτομα που είχαν T1D για χρόνια, επειδή μέχρι στιγμής δεν ήταν σε θέση να παράγουν τα οφέλη που απαιτεί η FDA για τη θεραπεία.

«Πρέπει να επιδείξουμε σημαντική μείωση στα επίπεδα A1C», λέει ο Koshelev. Ακόμα κι αν οι συμμετέχοντες στη μελέτη με μακροχρόνιο T1D δουν σημαντική μείωση στις ημερήσιες ανάγκες τους σε ινσουλίνη, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τον FDA είναι μια σημαντική μείωση των επιπέδων A1C.

«Για αυτούς τους λόγους, πρέπει να εστιάσουμε τη δοκιμή μας σε μια θεραπεία που προστατεύει και αναγεννά τα βήτα κύτταρα σε άτομα που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με T1D», λέει ο Koshelev.

Προς το παρόν, δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό τα αναζωογονημένα βήτα κύτταρα θα συνεχίσουν να παράγουν αρκετή ινσουλίνη. Μακροπρόθεσμα, η επιχείρηση ελπίζει να συνεργαστεί με άλλο εργαστήριο για να μεγιστοποιήσει τη διάρκεια ζωής τους.

«Στόχος μας είναι να παρέχουμε μια θεραπεία που αναγεννά τα βήτα κύτταρα», εξηγεί ο Koshelev, «και στη συνέχεια να συνεργαστούμε με μια ανοσοτροποποιητική εταιρεία που μπορεί να βοηθήσει στην προστασία αυτών των νέων κυττάρων μακροπρόθεσμα από το ανοσοποιητικό σύστημα τύπου 1».

Αν και μπορεί να ακούγεται φιλόδοξο, η Levicure ελπίζει να φέρει αυτό το φάρμακο στην αγορά έως το 2029 — λίγα μόλις χρόνια μακριά!

Πηγή

Total
0
Shares
Σχετικά άρθρα
Τα 5+1 απαραίτητα καλλυντικά που χρειάζεται μια γυναίκα με Διαβήτη για πραγματικά χαλαρές διακοπές
Περισσότερα

Τα 5+1 απαραίτητα καλλυντικά που χρειάζεται μια γυναίκα με Διαβήτη για πραγματικά χαλαρές διακοπές

Η σωστή περιποίηση και η αυτοφροντίδα αποτελούν περισσότερο ανάγκη παράπολυτέλεια για τις γυναίκες που πάσχουν από Διαβήτη. Μπορεί…
diabetes-kit2
Περισσότερα

Σακχαρώδης διαβήτης: Η νόσος του αναπτυγμένου κόσμου

Τα βασικά στοιχεία του σακχαρώδους διαβήτη, τους διαφορετικούς τύπους του, αλλά και το πώς εντοπίζεται και θεραπεύεται, εξηγεί η ενδοκρινολόγος Ευτυχία Γ. Κούκκου.