Όταν απολαμβάνουμε κάτι, για παράδειγμα το αγαπημένο μας επιδόρπιο, συνήθως είναι κάτι που δεν το κάνουμε κάθε μέρα. Μια απόλαυση είναι μια θεραπεία, γιατί είναι ξεχωριστή και έξω από το συνηθισμένο. Κάτι που συμβαίνει σε πολλούς από εμάς, είναι ότι ένα γλυκό ή μια απόλαυση μπορεί με τον χρόνο, αν γίνεται συχνά, να μας βλάψει.
Πολλά χρόνια πριν, έδινα στον εαυτό μου ένα τεράστιο δοχείο παγωτό μέσα σε λίγα λεπτά. Θα έπρεπε να προσέχω άπειρα το ζάχαρο μου μετά και ένιωθα ότι είχα ένα έξτρα κιλό στο στομάχι μου (διότι είχα). Επίσης ένιωθα πως δεν μπορούσα να κάνω οτιδήποτε για τις επόμενες ώρες. Αυτή η απόλαυση γινόταν όλο και πιο συχνή.
Η υπερβολή των θερμίδων όσο περνούσαν οι εβδομάδες και οι μήνες άρχισαν σιγά σιγά να προσθέτουν βάρος. Αυτό δεν υποστήριζε την υγεία ή την αυτοπεποίθηση μου, οπότε άρχισα να νιώθω όλο και πιο ένοχος με κάθε παγωτό. “Δεν υπάρχει κάτι λάθος με το να το κάνω μια φορά την εβδομάδα“, έλεγα από μέσα μου. Δεν ένιωθα καλά και έπαιρνα βάρος. Μια μέρα σταμάτησα να αγοράζω παγωτό. “Δεν δουλεύει αυτό σε μένα, δεν νιώθω ότι το απολαμβάνω πια“, έλεγα. Ποιο το νόημα αν δεν διασκεδάζεις τον εαυτό σου, σωστά;
Αγόρασα μερικά blueberry και σαντιγύ και έτρωγα από αυτά μια φορά την εβδομάδα. Λιγότερες θερμίδες και πολύ λιγότερη επιρροή στα σάκχαρα μου, σίγουρα ήταν μια τρομερή βελτίωση. Αυτό το ευχάριστο άισθημα της απόλαυσης επέστρεψε. Με το καιρό, έμαθα πως να έχω πολλή ευχαρίστηση από το φαγητό, χωρίς να χαλάνε οι στόχοι και ζάχαρα μου. Είχα βοήθεια σε αυτό όμως.
Η τέχνη της απόλαυσης
Διάβασα ένα βιβλίο κάποιο καιρό πίσω που λέγεται “Οι Γαλλίδες δεν παχαίνουν”, της Mireille Guiliano.
Σε αυτό το βιβλίο, η Guilianο ζωγραφίζει εικόνες από το πως φαίνεται και αισθάνεται κάποιος με την ευχαρίστηση του φαγητού. Εδώ είναι μερικές συμβουλές που έχω κρατήσει από τότε και με έχουν βοηθήσει:
Οι απολαύσεις είναι περιστασιακές. Εάν “καλομαθαίνεις” τον εαυτό σου όλη την ώρα, θα γίνει ο νέος τρόπος ζωής σου. Αυτό αφαιρεί τον σκοπό της απόλαυσης και τη βάζει στο δρόμο της ρουτίνας.
Μάθε επίσης να βρίσκεις απολαύσεις στα υγιεινά φαγητά. Είχατε ποτέ κάποια μέρα νιώσει άνετα και όμορφα με ένα πιάτο σούπα; Γιατί έγινε αυτό; Αισθανθήκατε ανανεωμένοι; Ήταν το γεύμα που “λιγότερο είναι περισσότερο” και το χρειαζόσασταν εκείνη τη στιγμή; Σας θύμισε τη παιδική σας ηλικία που ένας γονιός νοιαζόταν για εσάς με λίγη σούπα; Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μαθαίνουμε να ζητάμε τα υγιεινά και θρεπτικά φαγητά που σου δίνουν την αίσθηση της απόλαυσης όσο βοηθάμε και την υγεία μας ταυτόχρονα.
Η πειθαρχία είναι αυτο-αγάπη και η αγάπη για τον εαυτό σας είναι μια όμορφη αίσθηση. Η Guiliano μιλάει για το πως δεν αποφεύγει το βούτυρο στα φαγητά της διότι τα κάνει όλα νόστιμα, αλλά αυτό σημαίνει πως πρέπει να καταναλώνει άπειρο; Όχι. Υπάρχει η ανάγκη να το παρακάνει, αλλά αυτό θα αφαιρούσε την απόλαυση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να έχει παραπάνω βούτυρο από την Guiliano, σημαίνει να διαλέγεις τη σωστή ποσότητα για εσένα.
Όταν προσπάθησα να θυμάμαι διαρκώς αυτά τα πράγματα και να τα δοκιμάζω στη ζωή μου, έμεινα έκπληκτος από το πόσο μου άρεσε το φαγητό χωρίς να υπερβάλλω και να αναλώνομαι στους πόθους μου. Επίσης απολάμβανα να μένω μακριά από την ενοχή που μου αφαιρούσε τη χαρά από το φαγητό.
Αν, όπως εγώ, έχετε πέσει στη συνήθεια της κατανάλωσης πολλών θερμίδων και αντιλαμβάνεστε ότι δεν νιώθετε καλά, δοκιμάστε μερικές από τις παραπάνω ιδέες ή δέιτε το βιβλίο της Guiliano. Λένε ότι η ευτυχία είναι μια κατάσταση του μυαλού μας και νομίζω ότι ο τρόπος που χειριζόμαστε τη σχέση μας με το φαγητό είναι επίσης. Μπορούμε να διαλέξουμε να κάνουμε αυτή τη κατάσταση win-win.
