Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στον έρωτα. Σίγουρα είναι μια μέρα εμπορευματοποιημένη και τυποποιημένη, δεν σταματά όμως να είναι μια ευκαιρία να αισθανθούμε ευγνώμονες όσοι έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο που μας αγαπά και που νοιάζεται για εμάς. Άσχετα με το πόσες καρδούλες θα πουλήσουν τα διαφόρων ειδών καταστήματα, είναι σημαντικό να υπάρχει και κάτι που μας θυμίζει ότι πρέπει να χαιρόμαστε τη σχέση μας, να εκτιμάμε ότι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας θέλει και βρίσκεται εκεί, θέλει να μας βλέπει, θέλει να μας αγαπά.
Το σημερινό κείμενο έχει σχέση με τον έρωτα, ή μάλλον με τον φόβο ενός μικρού κοριτσιού να ζήσει τον έρωτα. Το κορίτσι, 13 ετών, πάσχει από διαβήτη τύπου 1 και έχει όλες εκείνες τις ανασφάλειες που έχουν τα κορίτσια της ηλικίας του, μεγενθυμένες λόγω της ασθένειάς της. Φοβάται να βγει ραντεβού γιατί φοβάται να παρουσιάσει τον διαβήτη της στον σύντροφό της. Φοβάται ότι κάποιος που δεν γνωρίζει τι σημαίνει διαβήτης θα «φρικάρει» και θα φύγει τρέχοντας. Ο φόβος αυτός δεν είναι κάτι ξένο στην κοινότητα των διαβητικών, καθώς γνωρίζουμε περιπτώσεις ανθρώπων, κυρίως γυναικών, που έχουν αποφύγει να αποκαλύψουν στον σύντροφό τους το γεγονός ότι πάσχουν από διαβήτη ακόμα και για χρόνια.
Σε αυτό το κοριτσάκι και σε όλους όσους έχουν τον ίδιο φόβο, έρχεται να απαντήσει μια νεαρή γυναίκα με πολύτιμες συμβουλές. Οι σχέσεις μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά είναι μέρος της ζωής και μέρος της διαδικασίας της ενηλικίωσης, σημασία όμως έχει ότι ένας άνθρωπος με διαβήτη δεν χρειάζεται να φοβάται να πει ελεύθερα ότι έχει διαβήτη, να δείξει σε κάποιον μη διαβητικό την ασθένειά του, την καθημερινότητά του, τη ρουτίνα του, την αγωνία του.
Κάποιες σχέσεις δεν θα προχωρήσουν, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει να κάνει με τον διαβήτη. Κάποιοι άνθρωποι θα φύγουν έτσι κι αλλιώς, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με άτομα που δεν πάσχουν από κάποια ανίατη ασθένεια, ή που πάσχουν από διαφορετική ασθένεια. Όλοι έχουμε κάτι που μας προβληματίζει, το σημαντικό όμως είναι να μην το αφήνουμε να μας απομακρύνει από τις χαρές της ζωής.
Συμβουλές για σχέσεις: Τι σχέση έχει ο έρωτας με τον διαβήτη;
Την περασμένη εβδομάδα είδα στο facebook την ανάρτηση μιας μητέρας που έλεγε ότι η δωδεκάχρονη κόρη της θα πήγαινε στην πρώτη της χοροεσπερίδα, κάτι που τους έδωσε έναυσμα για συζήτηση σχετικά με τις σχέσεις. Η κοπέλα είπε στην μητέρα της ότι δεν σκόπευε να κάνει σχέσεις όταν θα ήταν μεγαλύτερη.
Όταν η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να της εξηγήσει γιατί, εκείνη απάντησε, «Σοβαρά τώρα μαμά, με ποιο άτομο θα κάνω σχέση; Αν βγω με άτομο που έχει διαβήτη θα καούμε συζητώντας για το σάκχαρο, τις ινσουλίνες, τα αλλόκοτα πράγματα που συμβαίνουν. Από την άλλη, δεν θέλω να αρχίσω να βγαίνω με κάποιο άτομο που δεν γνωρίζει τίποτα για τον Διαβήτη τύπου 1 γιατί θα πρέπει να το εκπαιδεύσω σχετικά με όλα αυτά που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, και αν κάτι όντως πάει στραβά, μπορεί να φρικάρει. Είναι τόσο καταθλιπτικό.»
Καθώς διάβαζα αυτήν την ανάρτηση, θυμήθηκα πως αισθανόμουν όταν ήμουν 13 χρονών και μόλις είχα διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1. Αισθανόμουν σαν μαύρο πρόβατο. Ήμουν πεπεισμένη ότι κανείς δεν θα θέλει να κάνει σχέση μαζί μου γιατί θα ήμουν τόσο μεγάλο βάρος. Πάλευα με αυτήν την σκέψη σε όλη μου την εφηβεία και στην αρχή της ενήλικης ζωής μου.
Τώρα όμως που είμαι μεγαλύτερη, έχει αλλάξει εντελώς ο τρόπος σκέψης μου.
Πώς ο διαβήτης μπορεί να οδηγήσει στον Έρωτα
Θα ήθελα να δώσω κάποιες συμβουλές σε αυτό το νεαρό κορίτσι, τις ίδιες που θα έδινα στον 13χρονο εαυτό μου. Ιδού τι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια:
- Το κατεστραμμένο σου πάγκρεας δεν θα σε προστατέψει από άτομα που είναι κακοπροαίρετα. Θα τα συναντήσεις είτε έχεις διαβήτη, είτε όχι. Πίστεψέ με, οι φίλες σου που δεν έχουν διαβήτη θα έχουν εξίσου πολλές ερωτικές απογοητεύσεις όπως κι εσύ. Είναι μέρος της διαδικασίας του να κάνεις σχέσεις. Να είσαι σίγουρη όμως ότι δεν θα είσαι η μοναδική που θα την πατήσει και μερικές φορές.
- Συνήθιζα να σκέφτομαι πολύ σε ποιο σημείο της σχέσης θα αποκάλυπτα στο άλλο άτομο ότι έχω διαβήτη. Όχι πια. Παλιότερα σκεφτόμουν ότι ήταν κάτι που θα έπρεπε να αποκρύψω. Καθώς όμως μεγάλωνα – και γινόμουν πιο σοφή – η άποψή μου άλλαξε. Τώρα παρουσιάζω την ασθένειά μου από το πρώτο ραντεβού. «Κοίτα, το πάγκρεάς μου για κάποιο λόγο τα έφτυσε, έχεις κανένα πρόβλημα;». Όλοι παλεύουν με κάτι. Τώρα πλέον το λέω εξ αρχής στα άτομα με τα οποία έχω σχέση. Αν έχουν θέμα με το θέμα υγείας μου, προτιμώ να το ξέρω από την αρχή ώστε να μη χάνω το χρόνο μου με κάποιον που δεν έχει ευαισθησίες. Απλώς δεν το αξίζει.
- Το ότι έχεις διαβήτη δεν θα κάνει απαραίτητα τον άλλο να φύγει τρέχοντας. Ναι, ειδοποιήσεις, συσκευές, βελόνες, αίμα και αστάθεια πάνε πακέτο με το διαβήτη – το καταλαβαίνω. Αλλά πρέπει να πω ότι ποτέ δεν με έχουν απορρίψει εξ αιτίας τους. Γενικά, διαπιστώνω ότι τα άτομα με τα οποία κάνω σχέσεις, πιο πιθανό είναι να θέλουν να μάθουν περισσότερα για το διαβήτη, παρά να με απορρίψουν. Πολλοί άνθρωποι είναι περίεργοι να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό το κομμάτι του εαυτού μου.
Πέρσι ερωτεύτηκα έναν άντρα, τον Bobby. Πριν αρχίσουμε να βγαίνουμε μαζί δεν ήξερε και πολλά πράγματα για το διαβήτη, αλλά μαθαίνει γρήγορα. Καταλαβαίνει ότι κάποιες μέρες δυσκολεύομαι πολύ, αλλά θεωρεί ότι η ασθένεια που έχω, είναι ένα από τα πράγματα που έχουν σμιλέψει την προσωπικότητά μου.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς, μετά από ένα από τα πρώτα μας ραντεβού, του έλεγα πόσο πολύ με ενδιαφέρει το θέμα της προσιτότητας της τιμής της ινσουλίνης. Την επόμενη ημέρα, κατά τη διάρκεια του διαλείμματός του στη δουλειά, έκανε έρευνα και μου έστειλε ένα σωρό άρθρα σχετικά με το θέμα. Η καρδιά μου γέμισε με αγάπη.
Όσο για τα μηχανήματά μου; Με έχει δει να κάνω μορφασμούς από τον πόνο κάθε φορά που αλλάζω τον αισθητήρα της αντλίας μου, και όποτε τυχαίνει να είναι εκεί μου βάζει και ακούω το τραγούδι “Pump it up” για να ξεχαστώ, κάτι που πάντα με κάνει και χαμογελάω.
Αυτό που ενδιαφέρει τον Bobby είναι να είμαι καλά. Δυο μήνες αφού αρχίσαμε να έχουμε σχέση, παρατήρησε ότι κάποιες νύχτες πάθαινα υπογλυκαιμία και πήγαινε στην κουζίνα για να μου φέρει φαγητό. Την τελευταία φορά που ήμουν σπίτι του, μου έδειξε ότι είχε αγοράσει την αγαπημένη μου γεύση χυμό – φράουλα – και άφηνε έξω μπισκότα σε περίπτωση που μου έπεφτε το σάκχαρο.
Ο τρόπος που με φροντίζει και το γεγονός ότι με σκέφτεται τόσο πολύ με έκαναν να τον αγαπήσω. Δεν βλέπει την ασθένειά μου ως εμπόδιο. Αναγνωρίζει ότι έχει κι αυτός τα δικά του θέματα, όπως έχω κι εγώ τα δικά μου.
Όσο θυμάμαι πόσο πολύ φοβόμουν για το μέλλον όταν πρωτοδιαγνώστηκα με διαβήτη πριν από 20 χρόνια, σκέφτομαι τι καλά που θα ήταν να μπορούσα τότε να με διαβεβαιώσω ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 έχουν τα προβλήματά τους, όπως τα έχουν όλοι. Είναι σημαντικό να βρεις έναν σύντροφο στη ζωή. Ο Bobby δεν αγαπά μόνο ένα μέρος μου, με αγαπά ολόκληρη.
Το κοριτσάκι που είπε στη μητέρα της ότι δεν θα κάνει ποτέ σχέση, ελπίζω να το ξανασκεφτεί. Μπορεί να χρειαστεί να ψάξει πολύ για να βρει τον άνθρωπό της, αλλά σίγουρα αξίζει να προσπαθήσει. Δεν είναι εύκολο να ζεις με το διαβήτη αλλά το να έχεις κάποιον να σε ανακουφίσει όταν νιώθεις ότι το φορτίο είναι πολύ βαρύ, μπορεί να σου δώσει κίνητρο να συνεχίσεις να προσπαθείς και να σε βοηθήσει να περάσεις τις κακές ημέρες.
Πηγή: ontrackdiabetes
