ADA και EASD δημοσίευσαν από κοινού κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1

Η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) και η Αμερικανική Ομοσπονδία Διαβήτη (ADA) συνέταξαν και δημοσίευσαν μια νέα, ολοκληρωμένη συναινετική έκθεση για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1. Η τελική έκθεση, που δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ετήσια συνάντηση της EASD την περασμένη εβδομάδα, έχει δημοσιευτεί επίσης στο περιοδικό Diabetologia (το επίσημο περιοδικό της EASD) και στο Diabetes Care (το επίσημο περιοδικό της ADA).
Μετά από την επιτυχημένη τους συνεργασία στην σύνταξη καθοδηγητριών γραμμών σχετικά με την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 το 2019, η EASD και η ADA αποφάσισαν από κοινού να συντάξουν ένα κείμενο που θα ασχολούταν σφαιρικά με το διαβήτη τύπου 1, ώστε να αποτυπώνονται οι καλύτερες πρακτικές για τη διαχείρισή του. Οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 αποτελούν το 5% – 10% των ανθρώπων με διαβήτη, ποσοστό το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερους από 25 εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο.
«Αυτή η νέα συναινετική έκθεση περιλαμβάνει όλες τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων στην θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, αλλά καλύπτει και σημαντικούς τομείς από την άποψη του ασθενούς – όπως οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της ζωής με την ασθένεια, που καμιά φορά παραβλέπονται», εξηγεί ένας εκ των συγγραφέων της έρευνας η Dr. Anne L. Peters, Καθηγήτρια Κλινικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή Keck του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ.
Αν και στο παρελθόν έχουν εκδοθεί διάφορες κατευθυντήριες σχετικά με τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1, μέχρι τώρα δεν υπήρχε ένα κοινό έγγραφο, με αποτέλεσμα οι οδηγίες συχνά να συγχέονται με αυτές για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2.
Για να υπάρχει εύρος απόψεων, 14 ειδικοί σε διάφορους τομείς υγείας, μισοί στις ΗΠΑ και μισοί στην Ευρώπη, συνεργάστηκαν για τη σύνταξη των οδηγιών αυτών.
Στην αναφορά καλύφθηκαν οι εξής τομείς: διάγνωση, στόχοι θεραπείας και τιμών σακχάρου, πρόγραμμα φροντίδας, εκπαίδευση για την αυτο-διαχείριση του διαβήτη και προσθέτων συμπεριφορικών ζητημάτων, παρακολούθηση της γλυκόζης, θεραπεία με ινσουλίνη, διαχείριση της υπογλυκαιμίας, ψυχοκοινωνική φροντίδα, διαβητική κετοξέωση, πάγκρεας και μεταμόσχευση κυττάρων νησιδίων, πρόσθετες θεραπείες, ειδικοί πληθυσμοί (όπως έγγειες, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, και ασθενείς σε νοσοκομεία), και οι τεχνολογίες που είτε αναπτύσσονται, είτε θα αναπτυχθούν στο μέλλον, όπως η αντικατάσταση βήτα κυττάρων και η ανοσοθεραπεία. Πρωταρχική στην έκθεση ήταν η ανάγκη τα θέματα αυτά να προσεγγιστούν και από την πλευρά του ασθενούς.
Στις οδηγίες συμπεριλαμβάνεται ένας αλγόριθμος για την ακριβή διάγνωση του διαβήτη τύπου 1, μιας και δεν υπάρχει ένας και μοναδικός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε σίγουρη διάγνωση. Επιπλέον, περίπου το 40% των ενηλίκων που διαγιγνώσκονται με διαβήτη τύπου 1 ως ενήλικες, έχουν λάβει αρχική διάγνωση διαβήτη τύπου 2, εν μέρει γιατί ο διαβήτης τύπου 2 γίνεται ολοένα και πιο συχνός σε άτομα νεαρότερης ηλικίας λόγω της αύξησης της παχυσαρκίας και της καθιστικής ζωής.
Άλλο ένα θέμα με το οποίο ασχολείται η έκθεση είναι η ψυχοκοινωνική υγεία και η ζωή με το διαβήτη τύπου 1, μιας και 20% με 40% των ανθρώπων που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 αντιμετωπίζουν συναισθηματική δυσφορία λόγω του διαβήτη (το 15% αυτών πάσχει από κατάθλιψη). Αυτά τα ψυχοκοινωνικά θέματα υγείας προκύπτουν ιδιαίτερα κατά τη χρονική στιγμή της διάγνωσης και με την εμφάνιση των επιπλοκών. Έτσι, η έκθεση συνιστά συχνή παρακολούθηση για προβλήματα αυτοδιαχείρισης, ψυχολογίας και κοινωνικής κατάστασης, μέσω επικυρωμένων εργαλείων, ώστε η ιατρική ομάδα του ασθενούς να μπορεί να αντιμετωπίσει με σταθερότητα τις ψυχολογικές ανάγκες των ανθρώπων με διαβήτη τύπου 1.
Ένα προσχέδιο της αναφοράς αυτής που τώρα είναι τελειοποιημένη, παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της ADA τον Ιούνιο του 2021, όταν έγιναν δεκτά σχόλια από ενδιαφερόμενα μέλη.
«Δεχτήκαμε δημόσια σχόλια από μια σειρά επαγγελματιών της υγείας και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίοι είτε εξέφραζαν ατομικές απόψεις, είτε εκπροσωπούσαν ομάδες επαγγελματιών που εργάζονται στην κλινική φροντίδα, ακαδημαϊκών, και ατόμων από την φαρμακευτική βιομηχανία», εξηγεί ένας από τους επικεφαλής της επιτροπής, ο Richard Holt, καθηγητής Διαβήτη και Ενδοκρινολογίας, Ανθρώπινης Ανάπτυξης και Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Southampton, στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Διαβάσαμε όλα αυτά τα σχόλια προσεκτικά και κάναμε τις ανάλογες αλλαγές στην έκθεση. Ευτυχώς, τα περισσότερα από αυτά τα σχόλια αφορούσαν διευκρινήσεις στην διατύπωση, και δεν χρειάστηκαν σημαντικές αλλαγές στο αρχικό σχέδιο της συναινετικής αναφοράς».
Οι συγγραφείς ομόφωνα καταλήγουν ότι: «Υπάρχουν τεράστια κενά στη γνώση μας σχετικά με την πρόληψη, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 1. Επίσης, γνωρίζουμε ότι πολλοί άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 αντιμετωπίζουν ανισότητες στη θεραπεία. Ελπίζουμε ότι η αναφορά αυτή θα προάγει τη διεξαγωγή καλύτερων, ποιοτικότερων ερευνών για να εξακριβωθεί η καλύτερη φροντίδα, αλλά θα μας βοηθήσει κιόλας να μοιραστούμε τις καλύτερες ιατρικές πρακτικές, ώστε όλοι οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 να έχουν πρόσβαση στη φροντίδα που χρειάζονται.»
Πηγή: Medical Xpress