Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με προδιαβήτη μπορούν να μειώσουν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου και τις επιπλοκές υγείας που σχετίζονται με τον διαβήτη, εάν καθυστερήσουν την εμφάνιση του διαβήτη για μόλις τέσσερα χρόνια μέσω της διατροφής και της άσκησης. Ο Guangwei Li του Νοσοκομείου Φιλίας Κίνας-Ιαπωνίας και οι συνεργάτες του αναφέρουν αυτά τα ευρήματα σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουλίου στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης PLOS Medicine.
Ο διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου και αναπηρίας και επιβάλλει σημαντική οικονομική επιβάρυνση σε άτομα και κοινωνίες παγκοσμίως.
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή και η περισσότερη άσκηση, μπορούν να καθυστερήσουν ή να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη – που συνήθως ονομάζεται προδιαβήτης.
Ωστόσο, είναι άγνωστο πόσο καιρό ένα άτομο πρέπει να καθυστερήσει τον διαβήτη για να εξασφαλίσει καλύτερη μακροπρόθεσμη υγεία.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τα αποτελέσματα υγείας από 540 προδιαβητικά άτομα που συμμετείχαν στην αρχική Μελέτη Πρόληψης του Διαβήτη Da Qing, μια εξαετή δοκιμή που διεξήχθη στην πόλη Da Qing της Κίνας, ξεκινώντας το 1986.
Οι συμμετέχοντες ανήκαν είτε σε μια ομάδα ελέγχου είτε σε μία από τις τρεις ομάδες παρέμβασης στον τρόπο ζωής, οι οποίες περιελάμβαναν υγιεινή διατροφή, περισσότερη άσκηση ή και τα δύο.
Η δοκιμή συνεχίστηκε με συμμετέχοντες για περισσότερα από 30 χρόνια.
Η ομάδα του Li προσδιόρισε τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου, καρδιαγγειακές επιπλοκές –όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό ή καρδιακή ανεπάρκεια– και άλλες επιπλοκές που σχετίζονται με τον διαβήτη για τους συμμετέχοντες στη δοκιμή.
Διαπίστωσαν ότι τα άτομα που παρέμειναν μη διαβητικά για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια μετά την αρχική τους διάγνωση είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου και σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρδιαγγειακό επεισόδιο σε σύγκριση με εκείνους που ανέπτυξαν διαβήτη νωρίτερα.
Αυτή η προστατευτική δράση δεν παρατηρήθηκε σε άτομα που παρέμειναν μη διαβητικά για λιγότερο από το «όριο των τεσσάρων ετών».
Συνολικά, η ανάλυση δείχνει ότι όσο περισσότερο μπορεί ένα προδιαβητικό άτομο να καθυστερήσει την εμφάνιση διαβήτη, τόσο καλύτερα θα είναι τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της υγείας του. Ωστόσο, ακόμη και λίγα χρόνια διατήρησης της προδιαβητικής κατάστασης μπορούν να αποφέρουν οφέλη για τα επόμενα χρόνια.
Οι συγγραφείς προσθέτουν, «Αυτή η μελέτη προτείνει ότι η μεγαλύτερη διάρκεια μη διαβήτη σε άτομα με IGT έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία και μειώνει τη θνησιμότητα. Η εφαρμογή αποτελεσματικών παρεμβάσεων που στοχεύουν σε άτομα με IGT θα πρέπει να θεωρείται ως μέρος της προληπτικής διαχείρισης για τον διαβήτη και τον διαβήτη σχετικές αγγειακές επιπλοκές».
