Η Πρωτογενής Δοκιμή Ινσουλίνης από το στόμα (POInT) διερευνά εάν ο διαβήτης τύπου 1 σε παιδιά υψηλού κινδύνου μπορεί να προληφθεί μέσω της θεραπείας με ινσουλίνη από το στόμα. Τα πρώτα αποτελέσματα σηματοδοτούν ένα σημαντικό βήμα προς την πρόληψη του διαβήτη τύπου 1, κατευθύνοντας τις μελλοντικές προσπάθειες σε εξατομικευμένες στρατηγικές. Η ομάδα με επικεφαλής ερευνητές από το Helmholtz του Μονάχου και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) διαπίστωσε ότι η θεραπεία με ινσουλίνη από το στόμα επηρεάζει τις υποομάδες διαφορετικά ανάλογα με την παραλλαγή του γονιδίου της ινσουλίνης.
Η POInT είναι η πρώτη τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη κλινική δοκιμή που εξετάζει εάν η καθημερινή θεραπεία με ινσουλίνη από το στόμα θα μπορούσε να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων νησιδίων –τα οποία σχετίζονται με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1– σε παιδιά με αυξημένο γενετικό κίνδυνο της πάθησης.
Διεξήχθη σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες από το 2017, αυτή η άνευ προηγουμένου συνεργασία, από την Παγκόσμια Πλατφόρμα για την Πρόληψη του Αυτοάνοσου Διαβήτη (GPPAD), και περιελάμβανε 1.050 παιδιά σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες. Η δοκιμή ενώνει περισσότερα από 30 χρόνια γενετικής και ανοσολογικής έρευνας και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες έγκαιρης πρόληψης στην αυτοανοσία μέχρι σήμερα. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο The Lancet.
Καμία επίδραση στη συνολική ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων νησιδίων
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η ημερήσια πρόσληψη σκόνης ινσουλίνης ήταν καλά ανεκτή από τον πληθυσμό της μελέτης. Ωστόσο, η από του στόματος λήψη ινσουλίνης δεν επηρέασε τη συνολική ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων νησιδίων κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης.
Αν και αυτό σημαίνει ότι το κύριο αποτέλεσμα της δοκιμής ήταν αρνητικό, οι διερευνητικές αναλύσεις αποκάλυψαν πολλά υποσχόμενα δευτερογενή ευρήματα: τα παιδιά που έλαβαν από του στόματος ινσουλίνη εμφάνισαν καθυστερημένη εξέλιξη σε κλινικό διαβήτη τύπου 1 σε σύγκριση με εκείνα στην ομάδα εικονικού φαρμάκου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίδραση της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με την ειδική παραλλαγή του γονιδίου ινσουλίνης του παιδιού – υποδεικνύοντας νέες δυνατότητες για γενετικά προσαρμοσμένες στρατηγικές πρόληψης.
Η θεραπεία μπορεί να επηρεάσει θετικά την πορεία της νόσου
«Η μελέτη POInT θα αλλάξει τον τρόπο που προσεγγίζουμε τις θεραπείες που βασίζονται σε αντιγόνα στον διαβήτη τύπου 1. Ενώ η από του στόματος θεραπεία με ινσουλίνη δεν μπόρεσε να αποτρέψει την ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων κατά των νησίδων όπως ελπίζαμε, τα δεδομένα της δοκιμής υποδηλώνουν ότι αυτή η θεραπεία μπορεί να επηρεάσει θετικά την πορεία της νόσου», λέει η καθηγήτρια Anette-Gabriele Ziegler, επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης, Πρόεδρος Διαβήτη και Διαβήτη Κύησης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο TUM και διευθύντρια του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Διαβήτη Helmholtz του Μονάχου.
«Πρώτον, παρατηρήσαμε μια καθυστέρηση στην εξέλιξη της κλινικής νόσου σε όσους είχαν λάβει από του στόματος ινσουλίνη, κάτι που αποτελεί ήδη ένα θετικό μήνυμα. Δεύτερον, ένα εντυπωσιακό εύρημα ήταν το πώς το θεραπευτικό αποτέλεσμα ποικίλλει ανάλογα με τη γενετική του παιδιού. Συγκεκριμένα, μεταξύ των παιδιών με παραλλαγές του γονιδίου της ινσουλίνης που ενέχουν κίνδυνο διαβήτη τύπου 1, φαίνεται πιθανή μια καθυστέρηση στην εμφάνιση διαβήτη τύπου 1, ανοίγοντας την πόρτα σε στοχευμένη, εξατομικευμένη πρόληψη του διαβήτη τύπου 1», εξηγεί η Ziegler.
«Καθώς η POInT συνδυάζει δεκαετίες πρωτοποριακής εργασίας για την κατανόηση και την πρόληψη του διαβήτη τύπου 1, η μελέτη αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό επιστημονικό ορόσημο και συνδέεται επίσης στενά με την προσωπική μου αποστολή: έναν κόσμο χωρίς διαβήτη τύπου 1».
Το αποτέλεσμα εξαρτάται από την προσωπική παραλλαγή του γονιδίου της ινσουλίνης
Το γονίδιο που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη ινσουλίνης εμφανίζεται φυσικά σε διαφορετικές παραλλαγές. «Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες είχαν παραλλαγές που αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 1», εξηγεί ο Ezio Bonifacio, μέλος της ομάδας μελέτης GPPAD και καθηγητής στο Κέντρο Αναγεννητικών Θεραπειών στο TU Dresden. «Σε αυτά τα παιδιά, η από του στόματος θεραπεία με ινσουλίνη προστάτευσε από την ανάπτυξη διαβήτη. Αντίθετα, μεταξύ εκείνων με τις μη επικίνδυνες παραλλαγές, παρατηρήσαμε αύξηση στην ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων κατά των νησίδων στην ομάδα που έλαβε από του στόματος ινσουλίνη».
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η από του στόματος θεραπεία με ινσουλίνη μπορεί να είναι ευεργετική για μια γενετικά καθορισμένη υποομάδα παιδιών. «Παρόλο που ο υποκείμενος μηχανισμός παραμένει ασαφής, τα αποτελέσματα προσφέρουν λόγους για επιφυλακτική αισιοδοξία: με τη σωστή επιλογή αυτών που θα θεραπευθούν, μπορεί στο μέλλον να είναι δυνατή η αποφασιστική αλλαγή της πορείας της νόσου», προσθέτει ο Bonifacio.
Προώθηση εξατομικευμένων στρατηγικών πρόληψης
Βασιζόμενη στα αρχικά ευρήματα, η μελέτη POInT θα συνεχιστεί με εκτεταμένη παρακολούθηση μέχρι οι συμμετέχοντες να φτάσουν στην ηλικία των 12 ετών. Περίπου το 10% των συμμετεχόντων παιδιών ανέπτυξε αυτοαντισώματα κατά των νησίδων μέχρι την ηλικία των 6 ετών και η πλειονότητα αυτών θα αναπτύξει κλινικό διαβήτη τύπου 1. Η εκτεταμένη παρακολούθηση επιτρέπει στους ερευνητές να αξιολογήσουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πρώιμης από του στόματος θεραπείας με ινσουλίνη και παρέχει συνεχή φροντίδα για τους ασθενείς. αναμένοντας παιδιά. Επιπλέον, βιολογικά δείγματα και δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της δοκιμής θα χρησιμοποιηθούν σε βοηθητικά ερευνητικά έργα.
Αυτές οι μελέτες στοχεύουν να αποκαλύψουν πώς η από του στόματος ινσουλίνη μπορεί να τροποποιήσει την αυτοάνοση αντίδραση και να επηρεάσει την πορεία της νόσου. Τελικά, αυτό θα βοηθήσει στην κατανόηση των πρώιμων βιολογικών μηχανισμών που οδηγούν στον διαβήτη τύπου 1. Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές ελπίζουν να εντοπίσουν φαρμακογενετικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την εξατομικευμένη πρόληψη του διαβήτη τύπου 1. Για το σκοπό αυτό, η ομάδα της δοκιμής POInT είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς είναι η πρώτη δοκιμή πρωτογενούς πρόληψης που στρατολογεί παιδιά υψηλού κινδύνου από τον γενικό πληθυσμό.
Διαβάστε ακόμα
