Η ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Journal of Physical Activity and Health ανέλυσε δεδομένα από 28 διεθνείς μελέτες που αφορούσαν 82.000 άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω.
Επισημαίνει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ του χρόνου καθιστικής ζωής και των δεικτών επιδείνωσης χρόνιων παθήσεων, όπως το υψηλό σάκχαρο στο αίμα, η χοληστερόλη, η περίμετρος μέσης και η αρτηριακή πίεση. Και αυτό ισχύει ακόμη και για άτομα που ασκούνται τακτικά.
Αυτό σημαίνει –είτε παρακολουθούν τηλεόραση, είτε χρησιμοποιούν tablet είτε διαβάζουν ένα βιβλίο– όσο περισσότερο κάθονται οι ηλικιωμένοι, τόσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό επεισόδιο και διαβήτη τύπου 2.
«Αυτός είναι ένας σύνδεσμος που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε», δήλωσε ο Δρ. Daniel Bailey, Αναπληρωτής Καθιστικής Συμπεριφοράς και Υγείας στο Τμήμα Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου Brunel του Λονδίνου. «Μπορείτε να πετύχετε τον εβδομαδιαίο στόχο άσκησης, αλλά αν περάσετε το υπόλοιπο της ημέρας καθιστοί, η υγεία σας εξακολουθεί να διατρέχει κίνδυνο».
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περισσότεροι από 12 εκατομμύρια άνθρωποι είναι ηλικίας 65 ετών και άνω, οι ηλικιωμένοι μπορούν να περάσουν έως και το 80% των ωρών τους ξύπνιοι καθιστοί και περισσότερο κατά τη διάρκεια του χειμώνα ή για άτομα με κινητικά προβλήματα. Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια μπορεί να συσσωρεύουν άθελά τους κινδύνους μέρα με τη μέρα – μια ανησυχία για τις οικογένειες, τους φροντιστές και τους επαγγελματίες υγείας.
Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά ευρήματα ήταν ότι οι βλαβερές συνέπειες της καθιστικής ζωής για μεγάλα χρονικά διαστήματα εμφανίζονταν ακόμη και σε κατά τα άλλα υγιείς ηλικιωμένους ενήλικες, όχι μόνο σε εκείνους που έχουν ήδη διαγνωστεί με ασθένεια. Η μέτρηση της μέσης, ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας κινδύνου για την υγεία, είχε την ισχυρότερη και πιο συνεπή σύνδεση με τον χρόνο καθιστικής ζωής.
«Βλέπουμε αυτές τις επιπτώσεις σε άτομα που δεν αισθάνονται ακόμη αδιαθεσία», δήλωσε ο Δρ. Bailey. «Αυτό σημαίνει ότι έχουμε την ευκαιρία να παρέμβουμε έγκαιρα και να προστατεύσουμε την υγεία πριν ξεκινήσουν τα προβλήματα».
Είναι σημαντικό ότι η μελέτη διαπίστωσε περιορισμένη προστατευτική επίδραση μόνο από την άσκηση. Αφού λήφθηκε υπόψη το πόσο δραστήριοι ήταν οι άνθρωποι, η ζημιά από τις πολλές ώρες καθιστικής ζωής παραμένει.
«Τα στοιχεία είναι σαφή. Χρειαζόμαστε επειγόντως στρατηγικές που όχι μόνο ενθαρρύνουν την άσκηση, αλλά και βοηθούν τους ανθρώπους να κάθονται λιγότερο καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας», δήλωσε ο Δρ. Bailey. «Απλές αλλαγές κάνουν τη διαφορά—η ορθοστασία κατά τη διάρκεια των τηλεφωνικών κλήσεων, η αντικατάσταση κάποιου χρόνου μπροστά στην τηλεόραση με κηπουρική ή μια βόλτα, ή οι ελαφριές δουλειές του σπιτιού».
Η μελέτη του Πανεπιστημίου Brunel του Λονδίνου, του Πανεπιστημίου του Λίνκολν, του Πανεπιστημίου Federation στην Αυστραλία και του Πανεπιστημίου του Μπέντφορντσαϊρ είναι η πιο ολοκληρωμένη ανάλυση μέχρι σήμερα που συνδέει την καθιστική συμπεριφορά με τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο στη μετέπειτα ζωή. Καθώς το NHS αντιμετωπίζει τα αυξανόμενα ποσοστά διαβήτη και καρδιακών παθήσεων, διευκρινίζει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής ότι η συνεχής κίνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας είναι εξίσου ζωτικής σημασίας με τη δομημένη άσκηση.
Ο Δρ. Μπέιλι τόνισε τον κοινό ρόλο των δημόσιων υπηρεσιών, των κοινοτικών ομάδων και των επαγγελματιών υγείας για να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους να αποφεύγουν να κάθονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα: «Από τις συμβουλές των γενικών ιατρών μέχρι τα τοπικά συμβούλια και τις φιλανθρωπικές οργανώσεις, υπάρχει ρόλος για όλους στην αλλαγή του μηνύματος».
Διάβασε ακόμα
Ο χρόνος καθίσματος συνδέεται με τη θνησιμότητα σε ενήλικες με διαβήτη – Γλυκούλι
