Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1 είναι πιο πιθανό να διαχειριστούν την κατάστασή τους με επιτυχία εάν έχουν υψηλά επίπεδα ψυχολογικής ανθεκτικότητας, προτείνει νέα έρευνα.
Η διαχείριση του διαβήτη τύπου 1 είναι μια πρόκληση, με την ανάγκη παρακολούθησης της πρόσληψης τροφής, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και της τακτικής ένεσης ινσουλίνης. Ενώ πολλοί διαχειρίζονται την κατάστασή τους με επιτυχία, άλλοι αγωνίζονται, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές.
Εάν οι κλινικοί γιατροί ήταν σε θέση να προβλέψουν ποια άτομα είναι πιθανό να δυσκολεύονται περισσότερο να διαχειριστούν τον διαβήτη τύπου 1, θα μπορούσαν να προσφέρουν πρόσθετη στοχευμένη υποστήριξη όταν διαγνωστούν για πρώτη φορά με διαβήτη.
Στη μελέτη που παρουσιάστηκε στο Diabetes UK Professional Conference 2022, η ομάδα του Πανεπιστημίου του Έξετερ αξιολόγησε την ψυχολογική ανθεκτικότητα στη μελέτη StartRight, που χρηματοδοτήθηκε από τη φιλανθρωπική οργάνωση Diabetes UK και το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας του NHS, που αποτελείται από περισσότερα από 1.800 άτομα που διαγνώστηκαν πρόσφατα. με διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2.
Η ομάδα χρησιμοποίησε ένα επικυρωμένο ερωτηματολόγιο για να αξιολογήσει την ανθεκτικότητα των συμμετεχόντων, ζητώντας τους να βαθμολογήσουν 10 ερωτήσεις, όπως πόσο συγκεντρωμένοι παραμένουν υπό πίεση και πώς προσαρμόζονται στην αλλαγή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 που είχαν χαμηλή ψυχολογική ανθεκτικότητα είχαν επίσης χειρότερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα μετά από δύο χρόνια.
Ο πρώτος συγγραφέας Dr Simon Brackley, Διδάκτωρ του Ακαδημαϊκού Ιδρύματος στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, είπε· «Βρήκαμε ότι ένα σύντομο, επικυρωμένο ερωτηματολόγιο ψυχολογικής ανθεκτικότητας κοντά στη διάγνωση του διαβήτη τύπου 1 είναι προγνωστικό για τον μελλοντικό έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.
Χρειαζόμαστε λοιπόν περαιτέρω μελέτες για να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, κάτι που μπορεί να συμβεί μέσω στοχευμένης υποστήριξης για τον διαβήτη ή παρεμβάσεων για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας».
Ο κοινός ανώτερος συγγραφέας Dr Angus Jones στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, ο οποίος ήταν συνεπικεφαλής της έρευνας, είπε: «Παρά την πρόοδο της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια, η ζωή με διαβήτη τύπου 1 παραμένει πρόκληση. Τα άτομα που ζουν με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να κάνουν συχνά ένεση ινσουλίνης, συχνά χρειάζονται πέντε ή περισσότερες ενέσεις την ημέρα, προσαρμοσμένες στο φαγητό και την άσκηση, ενώ παρακολουθούν προσεκτικά τη γλυκόζη του αίματος.
Πρέπει να αντιμετωπίζουν υψηλή και χαμηλή γλυκόζη, μέρα με τη μέρα, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο συμβαίνει στη ζωή τους. Είναι κατανοητό, η προσαρμογή στη διάγνωση του διαβήτη τύπου 1 μπορεί να είναι πολύ δύσκολη και μερικοί άνθρωποι θα δυσκολευτούν να κάνουν αυτές τις αλλαγές, πιθανώς λόγω έλλειψης κοινωνικής υποστήριξης, που σημαίνει ότι έχουν υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη επιπλοκές
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι ένα πολύ σύντομο ερωτηματολόγιο κοντά στη διάγνωση του διαβήτη εντοπίζει άτομα που είναι πιο πιθανό να έχουν υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα στο μέλλον.
Αυτό προσφέρει την ευκαιρία να εντοπιστούν εκείνοι που θα μπορούσαν να ωφεληθούν περισσότερο από την πρόσθετη υποστήριξη όταν διαγνωστούν για πρώτη φορά, για να τους βοηθήσει να προσαρμοστούν στις προκλήσεις της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και να αποτρέψουν τις επιπλοκές του διαβήτη στο μέλλον».
Ο συνσυγγραφέας, ψυχολόγος καθηγητής Jörg Huber στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον, είπε· «Η ανθεκτικότητα αναφέρεται στην επιτυχή προσαρμογή απέναντι σε αντιξοότητες, όπως η διάγνωση του διαβήτη τύπου 1. Η επιτυχής προσαρμογή εξαρτάται από τα δυνατά σημεία του ατόμου, αλλά εξίσου και από τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να συγκεντρωθεί βοήθεια και υποστήριξη από κάθε είδους άτομα, είτε πρόκειται για επαγγελματίες υγείας, είτε για γνωστούς της οικογένειας είτε των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Ομοίως, η βοήθεια μπορεί να έρθει σε όλα τα είδη, από πρακτικές συμβουλές, πληροφορίες για τον τύπο 1 έως συναισθηματική υποστήριξη και ενθάρρυνση. Πιστεύω ότι το λεγόμενο «ανθεκτικό άτομο» συχνά είναι καλό στο να επωφελείται από τους άλλους.
Ομοίως, οι άνθρωποι μπορούν να αξιοποιήσουν κάθε είδους πόρους για να βοηθήσουν τη διαδικασία προσαρμογής και ακόμη και οι κοντινοί συγγενείς και φίλοι τους μπορεί να προσαρμοστούν μαζί τους στην πορεία, συχνά κάνοντας απλά πράγματα όπως η παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα παρουσία άλλων αντί να νιώθουν την ανάγκη να κρυφτούν».
Η Δρ Faye Riley, Διευθύντρια Επικοινωνίας Έρευνας στο Diabetes UK, δήλωσε: «Η διάγνωση με διαβήτη μπορεί να είναι τεράστιο σοκ. Ο καθένας είναι διαφορετικός και ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μια διάγνωση ποικίλλει.
Αυτή η έρευνα, που χρηματοδοτήθηκε από το Diabetes UK, υπογραμμίζει πώς ο ψυχολογικός αντίκτυπος της διάγνωσης του διαβήτη συνδέεται με τη μακροπρόθεσμη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα. Η λήψη της σωστής συναισθηματικής καθώς και ιατρικής υποστήριξης κατά τη διάγνωση είναι κρίσιμη, αλλά πολύ συχνά η συναισθηματική υποστήριξη παραβλέπεται.
Χρειαζόμαστε περαιτέρω έρευνα για να ξεδιαλέξουμε τη σχέση μεταξύ ψυχολογικής και σωματικής ευεξίας μετά από διάγνωση διαβήτη και να καθορίσουμε τους τύπους ψυχολογικών παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν και να ζήσουν καλά με την κατάστασή τους».
Διαβάστε περισσότερα: Η ψυχολογική αντιμετώπιση του διαβήτη – Γλυκούλι (glykouli.gr)
Τραγουδήστε, είναι καλό για την ψυχική σας υγεία! – Γλυκούλι (glykouli.gr)
