Η παρακολούθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής είτε πριν είτε μετά τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 συνδέθηκε με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης μικροαγγειακών (μικρών αιμοφόρων αγγείων) επιπλοκών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Network Open.
Οι μικροαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη –που μπορεί να εμφανιστούν λόγω αυξημένης γλυκόζης αίματος με την πάροδο του χρόνου τόσο στον διαβήτη τύπου 1 όσο και στον διαβήτη τύπου 2– περιλαμβάνουν αμφιβληστροειδοπάθεια (ασθένεια των ματιών), νεφροπάθεια (νεφρική νόσο) και νευροπάθεια (νευρολογικές επιπλοκές). Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι αυτές οι πιθανές επιπλοκές σχετίζονται με ορισμένους παράγοντες του τρόπου ζωής. Η κατανάλωση εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων και η παχυσαρκία και η χαμηλότερη μυϊκή μάζα έχουν συνδεθεί με υψηλότερο κίνδυνο νεφρικής νόσου, ενώ η βαριατρική χειρουργική επέμβαση (απώλεια βάρους) μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των νεφρών σας. Η λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων όπως η ασπιρίνη και η κατανάλωση καφέ έχουν συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας. Η μεγαλύτερη σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για νευροπάθεια, ενώ η απώλεια βάρους έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στη βελτίωση των υπαρχόντων συμπτωμάτων νευροπάθειας.
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από δύο μεγάλες μελέτες γενικής υγείας για να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ ενός γενικού υγιεινού τρόπου ζωής και της ανάπτυξης μικροαγγειακών επιπλοκών του διαβήτη τύπου 2. Οι συμμετέχοντες ήταν 7.077 ενήλικες με διαβήτη τύπου 2, των οποίων η μέση ηλικία ήταν 61 στην αρχή της περιόδου μελέτης. Χρησιμοποιώντας επικυρωμένα ερωτηματολόγια, οι ερευνητές εξέτασαν εάν οι συμμετέχοντες είχαν έναν υγιεινό τρόπο ζωής στους τομείς του μη καπνίσματος, του υγιούς σωματικού βάρους, της τακτικής μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, της κατανάλωσης υγιεινής διατροφής και της κατανάλωσης αλκοόλ με μέτρο.
Παράγοντες υγιεινού τρόπου ζωής που συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο επιπλοκών
Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρακολούθησης που διήρκεσε από το 1980 έως το 2005 στη μία ομάδα μελέτης και από το 1986 έως το 2008 στην άλλη, 2.878 συμμετέχοντες ανέπτυξαν μικροαγγειακές επιπλοκές. Μετά από προσαρμογή για διάφορους παράγοντες εκτός από τον τρόπο ζωής που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τον κίνδυνο για αυτές τις επιπλοκές, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες με τέσσερις ή περισσότερους παράγοντες υγιεινού τρόπου ζωής πριν από τη διάγνωση του διαβήτη είχαν 27% λιγότερες πιθανότητες από εκείνους με μηδενικούς παράγοντες υγιεινού τρόπου ζωής να αναπτύξουν μικροαγγειακή επιπλοκή κατά την περίοδο παρακολούθησης. Συγκεκριμένα, είχαν 29% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νευροπάθεια, 24% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αμφιβληστροειδοπάθεια και 58% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νεφροπάθεια, καθώς και 40% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαταραχές των ποδιών που σχετίζονται με διαβήτη.
Οι συμμετέχοντες με τέσσερις ή περισσότερους παράγοντες υγιεινού τρόπου ζωής μετά τη διάγνωση του διαβήτη είχαν 32% λιγότερες πιθανότητες από εκείνους με μηδενικούς παράγοντες υγιεινού τρόπου ζωής να αναπτύξουν οποιαδήποτε μικροαγγειακή επιπλοκή κατά την περίοδο παρακολούθησης. Ο κίνδυνος ήταν 33% χαμηλότερος για τη νευροπάθεια, 35% χαμηλότερος για την αμφιβληστροειδοπάθεια και 43% χαμηλότερος για τη νεφροπάθεια, καθώς και 38% χαμηλότερος για τις διαταραχές των ποδιών που σχετίζονται με τον διαβήτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η μεγαλύτερη βελτίωση των παραγόντων του τρόπου ζωής – από πριν έως μετά τη διάγνωση διαβήτη των συμμετεχόντων – συνδέθηκε με χαμηλότερο κίνδυνο για μικροαγγειακές επιπλοκές. Κάθε αύξηση ενός παράγοντα υγιεινού τρόπου ζωής συνδέθηκε με 6% χαμηλότερο κίνδυνο για μικροαγγειακές επιπλοκές συνολικά και 9% χαμηλότερο κίνδυνο για νευροπάθεια. Οι σχέσεις μεταξύ παραγόντων του τρόπου ζωής και μικροαγγειακών επιπλοκών ήταν σταθερές ανεξάρτητα από το φύλο ή την ηλικία των συμμετεχόντων κατά τη διάγνωση του διαβήτη.
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν σημαντική μείωση του βάρους των μικροαγγειακών επιπλοκών που σχετίζονται με την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2», έγραψαν οι ερευνητές, σημειώνοντας ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να «διευκρινιστούν οι υποκείμενοι μηχανισμοί» που ευθύνονται για αυτούς τους χαμηλότερους κινδύνους.
