Πώς η γενετική επηρεάζει την ανοσία σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1

Νέες πληροφορίες για το πώς οι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού στον διαβήτη τύπου 1 δημοσιεύθηκαν στο eLife.

Οι επιστήμονες έχουν χαρακτηρίσει τους γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ανοσολογική απόκριση σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, με πιθανές επιπτώσεις στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.

Νέες πληροφορίες για το πώς οι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού στον διαβήτη τύπου 1 δημοσιεύθηκαν στο eLife.

Τα ευρήματα παρέχουν στοιχεία για μια άμεση σχέση μεταξύ γενετικών παραγόντων που σχετίζονται με την ευαισθησία στον διαβήτη τύπου 1 και της ανοσολογικής λειτουργικότητας, ιδίως όσον αφορά τα Τ κύτταρα του ανοσοποιητικού. Υπογραμμίζουν επίσης 11 γονίδια που θα μπορούσαν να εξερευνηθούν ως πιθανοί υποψήφιοι για νέες θεραπείες.

Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται κατά λάθος σε ομάδες (ή νησίδες) βήτα κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από εννέα εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1, αλλά δεν υπάρχει θεραπεία και οι ασθενείς πρέπει να κάνουν τακτικές ενέσεις ινσουλίνης για να διαχειριστούν την πάθηση. Τα άτομα με ορισμένες γενετικές παραλλαγές είναι πιο επιρρεπή στον διαβήτη τύπου 1. Όμως, ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν εντοπίσει περίπου 60 σχετικές παραλλαγές, είναι ακόμα άγνωστο πώς επηρεάζουν την πάθηση.

«Για να χαρακτηρίσουμε την ανοσολογική απόκριση του σώματος στον διαβήτη τύπου 1, πρέπει να εξετάσουμε τόσο την αναλογία των ανοσοκυττάρων όσο και την παραγωγή τους πρωτεϊνών – κυτοκινών – που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα», εξηγεί ο Xiaojing Chu, Διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο. Ιατρικό Κέντρο Groningen, Ολλανδία. Ο Chu είναι ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης μαζί με την Anna Janssen, γιατρό και υποψήφια διδάκτορα, και τον Hans Koenen, Επίκουρο Καθηγητή, στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Radboud, στην Ολλανδία. «Στη μελέτη μας, διερευνήσαμε πώς οι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν τα ανοσοκύτταρα και την παραγωγή κυτοκίνης τους σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, καθώς και τις διαφορές μεταξύ της ανοσολογικής απόκρισης σε ασθενείς και μιας υγιούς απόκρισης».

Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος από 243 εθελοντές ολλανδικής καταγωγής με διαβήτη τύπου 1, ηλικίας 20-84 ετών. Στη συνέχεια εφάρμοσαν μια τεχνική που ονομάζεται ανάλυση γενετικής συσχέτισης σε περισσότερα από 200 χαρακτηριστικά ανοσοκυττάρων και περισσότερα από 100 προφίλ παραγωγής κυτοκίνης για να εντοπίσουν γενετικούς καθοριστικούς παράγοντες της ανοσολογικής λειτουργικότητας. Συνέκριναν τα αποτελέσματα με αυτά που ελήφθησαν σε μια ομάδα 500 υγιών ατόμων από προηγούμενες μελέτες που χαρακτήριζαν την επίδραση γενετικών παραγόντων στις ανοσολογικές αποκρίσεις σε αυτά τα άτομα.

Οι αναλύσεις τους έδειξαν ότι οι γενετικές παραλλαγές που καθορίζουν την ευαισθησία στον διαβήτη τύπου 1 επηρεάζουν σημαντικά τη σύνθεση των Τ-κυττάρων. Συγκεκριμένα, μια ομάδα αυτών των κυττάρων, που ονομάζονται ρυθμιστικά Τ κύτταρα CCR5+, συμμετείχε ενεργά στον διαβήτη τύπου 1 μέσω μιας περιοχής του γονιδιώματος που ονομάζεται περιορισμένη κωδικοποιητική περιοχή.

Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε μια τεχνική που ονομάζεται χαρτογράφηση ποσοτικών τόπων χαρακτηριστικών σε όλο το γονιδίωμα (QTL) για να αναλύσει τα χαρακτηριστικά του ανοσοποιητικού. Αυτό αποκάλυψε 15 γενετικές «εντολές» που επηρεάζουν τη συμπεριφορά των κυττάρων του ανοσοποιητικού στον διαβήτη τύπου 1. Από αυτά, 12 δεν έχουν προηγουμένως αναφερθεί σε υγιή άτομα, γεγονός που υποδηλώνει μια ειδική γενετική ρύθμιση της νόσου. Επιπλέον, η ομάδα αναγνώρισε 11 γονίδια ως πιθανά υποψήφια για την ανάπτυξη φαρμάκων.

«Τα ευρήματά μας παρέχουν μια βαθύτερη κατανόηση των μηχανισμών του ανοσοποιητικού που εμπλέκονται στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 1 και που επηρεάζουν τη γενική φλεγμονώδη απόκριση στους ασθενείς. Ελπίζουμε ότι αυτή η εργασία θα ανοίξει νέους δρόμους για την ανάπτυξη των απαραίτητων θεραπειών», καταλήγει ο Yang. Li, Καθηγητής Υπολογιστικής Βιολογίας και Διευθυντής του Κέντρου Εξατομικευμένης Ιατρικής Λοιμώξεων (CiiM), Κέντρο Έρευνας Λοιμώξεων Helmholtz, Αννόβερο, Γερμανία. Ο Li είναι συν-ανώτερος συγγραφέας της μελέτης μαζί με τον Cees Tack, Καθηγητή Εσωτερικής Ιατρικής στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο Radboud, Nijmegen, Ολλανδία.

How genetics influence immunity in patients with type 1 diabetes — ScienceDaily

Total
1
Shares
Σχετικά άρθρα
γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη
Περισσότερα

Ανεπαρκής η εξέταση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης A1C για τη διάγνωση του διαβήτη, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Endo 2019

Το τεστ της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης A1C, θεωρείται εδώ και καιρό ως η πιο αξιόπιστη εξέταση για τη διάγνωση του διαβήτη.…