Τα άτομα με χρόνιο διαβητικό έλκος ποδιού θα μπορούσαν σύντομα να έχουν έναν νέο τρόπο θεραπείας των πληγών τους για ταχύτερη επούλωση και λιγότερες παραμονές στο νοσοκομείο. Ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και το Νοσοκομείο South Shore έχουν αποκαλύψει ότι ο συνδυασμός δύο κοινών φαρμάκων για τον διαβήτη –ενέσιμη ινσουλίνη και από του στόματος χορηγούμενη μετφορμίνη– αυξάνει την ποσότητα μετφορμίνης στο σημείο του τραύματος. Καθώς η μετφορμίνη μπορεί να επιταχύνει την επούλωση των πληγών, αυτό θα μπορούσε να είναι ευπρόσδεκτη είδηση για τα 18,6 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως (1,6 εκατομμύρια στις ΗΠΑ) που αναπτύσσουν διαβητικό έλκος ποδιού ή DFU στη διάρκεια της ζωής τους.
«Συλλέξαμε ανθρώπινα εξιδρώματα από έλκη διαβητικού ποδιού και αναλύσαμε τη σύνθεσή τους», δήλωσε ο Morteza Mahmoudi, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ακτινολογίας και Πρόγραμμα Υγείας Ακριβείας στο MSU College of Human Medicine. «Ένα από τα πράγματα που παρατηρήσαμε στη σύνθεση των εξιδρωμάτων –το οποίο δεν έχει παρατηρηθεί πουθενά αλλού– ήταν η παρουσία μετφορμίνης.
Μέχρι τώρα, φαρμακολογικές μελέτες δεν είχαν βρει αλληλεπίδραση μεταξύ ινσουλίνης και μετφορμίνης», πρόσθεσε. «Η μελέτη μας δείχνει ότι θα μπορούσε να υπάρχει τουλάχιστον ένας έμμεσος ρόλος της κατανάλωσης τόσο της ινσουλίνης όσο και της μετφορμίνης με τρόπο που η μετφορμίνη μπορεί να καταλήξει σε μια περιοχή του τραύματος όπου ενισχύει την ικανότητα του σώματος να επουλώνεται».
Ο Mahmoudi και η συν-ερευνήτρια Lisa Gould, πλαστικός χειρουργός και κλινικός φροντίδας τραυμάτων στο South Shore Hospital και κλινική αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Brown, δημοσίευσαν πρόσφατα μια εργασία στο ACS Pharmacology and Translational Science που περιγράφει λεπτομερώς την άγνωστη μέχρι τώρα σχέση μεταξύ ινσουλίνης και μετφορμίνη στα εκκρίματα DFU.
«Τα ευρήματά μας μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι κλινικοί γιατροί προσεγγίζουν την επούλωση χρόνιων πληγών», είπε ο Mahmoudi. «Για παράδειγμα, εάν ένας ασθενής πάθει μια πληγή, ο συνεργιστικός ρόλος της ινσουλίνης και της μετφορμίνης θα μπορούσε να είναι χρήσιμος.
«Επιπλέον, οι προγραμματιστές επιδέσμου τραυμάτων πρέπει να λάβουν υπόψη τις αλληλεπιδράσεις οτιδήποτε βάζουν πάνω σε πληγές με εξιδρώματα», συνέχισε. «Τα εξιδρώματα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τους επιδέσμους τραυμάτων και να επηρεάσουν την ασφάλεια και τη θεραπευτική τους αποτελεσματικότητα. Πρόσθετη έρευνα θα το αξιολογήσει».
