Η εκτέλεση όλης της συνιστώμενης εβδομαδιαίας σωματικής σας δραστηριότητας το Σαββατοκύριακο μπορεί να έχει παρόμοια οφέλη για την υγεία με την άσκηση όλη την εβδομάδα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Internal Medicine.
Η σωματική δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα άτομα με διαβήτη, καθώς και για εκείνους που μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2. Τα άτομα με διαβήτη που ασκούνται περισσότερο τείνουν να έχουν λιγότερες αιχμές γλυκόζης στο αίμα και μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν άνοια με την πάροδο του χρόνου. Ακριβώς όπως η δραστηριοποίηση μπορεί να βελτιώσει τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη σε άτομα με προδιαβήτη – ενδεχομένως αποτρέποντας την εξέλιξη σε διαβήτη. Η δραστηριότητα μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου για περιφερική νευροπάθεια και έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο θανάτου σε άτομα με νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Ενώ το να είσαι πιο δραστήριος μπορεί να είναι δύσκολο για πολλά άτομα με διαβήτη, ορισμένες στρατηγικές έχουν αποδειχθεί ότι βοηθούν, όπως η χρήση μιας συσκευής παρακολούθησης φυσικής κατάστασης.
Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν να εξετάσουν εάν η συνιστώμενη εβδομαδιαία σωματική δραστηριότητα το Σαββατοκύριακο – το να είσαι «πολεμιστής του Σαββατοκύριακου» – ήταν εξίσου ευεργετική με την ίδια ποσότητα συνολικής δραστηριότητας όλη την εβδομάδα. Χρησιμοποίησαν δεδομένα από 350.978 ενήλικες που συμμετείχαν σε μια μεγάλη μελέτη γενικής υγείας, την US National Health Interview Survey, μεταξύ 1997 και 2013. Ως μέρος αυτής της μελέτης, οι συμμετέχοντες ανέφεραν πόση δραστηριότητα έκαναν διαφορετικές ημέρες της εβδομάδας. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 41,4.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν την αναφερόμενη σωματική δραστηριότητα των συμμετεχόντων με τους θανάτους που καταγράφηκαν στον Εθνικό Δείκτη Θανάτου έως το 2015, για να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ των προτύπων φυσικής δραστηριότητας και του κινδύνου θανάτου. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για μια μέση διάρκεια 10,4 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων καταγράφηκαν 21.898 θάνατοι — συμπεριλαμβανομένων 4.130 θανάτων από καρδιαγγειακή νόσο και 6.034 θανάτων από καρκίνο.
Συνιστώμενη ποσότητα εβδομαδιαίας άσκησης που συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου
Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που ήταν σωματικά ανενεργοί, εκείνοι που είχαν τη συνιστώμενη ποσότητα εβδομαδιαίας σωματικής δραστηριότητας – 150 λεπτά μέτριας δραστηριότητας ή 75 λεπτά έντονης δραστηριότητας – είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά την περίοδο παρακολούθησης. Όσοι πληρούσαν αυτή τη σύσταση σε μία ή δύο εβδομαδιαίες συνεδρίες άσκησης είχαν 8% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν, ενώ εκείνοι που πληρούσαν τη σύσταση σε τρεις ή περισσότερες συνεδρίες είχαν 15% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν. Η διαφορά στον κίνδυνο θανάτου μεταξύ αυτών των δύο ομάδων δεν ήταν στατιστικά σημαντική, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να οφειλόταν στην τύχη – ωστόσο, είναι πιθανό ότι η τακτική δραστηριότητα, στην πραγματικότητα, να συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου.
Όταν επρόκειτο για θάνατο από συγκεκριμένα αίτια, οι λεγόμενοι πολεμιστές του Σαββατοκύριακου εμφάνισαν κίνδυνο θανάτου παρόμοιο με αυτόν των τακτικά ενεργών συμμετεχόντων — αλλά φαινόταν επίσης να βρίσκονται σε ελαφρά μειονεκτική θέση. Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που έκαναν τη δραστηριότητά τους σε τρεις ή περισσότερες συνεδρίες, αυτοί που την έκαναν σε μία ή δύο συνεδρίες είχαν 8% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από όλες τις αιτίες, 14% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακή νόσο και 7% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εμφάνιση καρκίνου. Από τη στιγμή που καταλογίστηκε το συνολικό ποσό της σωματικής δραστηριότητας, ωστόσο, καμία από αυτές τις διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντική.
Το κύριο πλεονέκτημα από αυτή τη μελέτη, έγραψαν οι ερευνητές, είναι ότι «τα άτομα που συμμετέχουν σε ενεργά πρότυπα σωματικής δραστηριότητας, είτε είναι ενεργά το Σαββατοκύριακο είτε τακτικά δραστήρια, βιώνουν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας για όλες τις αιτίες και τα αίτια σε σχέση με τα ανενεργά άτομα. Αλλά η περισσότερη σωματική δραστηριότητα είναι αναμφισβήτητα πιο ωφέλιμη στα επίπεδα που φαίνονται σε αυτή τη μελέτη – και μπορεί να είναι ευκολότερο να έχετε αρκετή συνιστώμενη σωματική δραστηριότητα απλώνοντάς την όλη την εβδομάδα, αντί να την στριμώχνετε σε μία ή δύο προπονήσεις.
