Ο Γιάννης Σαμαράς είναι 23 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κομοτηνή. Διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1 στην ηλικία των 17 ετών. Είναι φοιτητής του τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας στο ΔΙΠΑΕ και από το καλοκαίρι του 2020 έχει ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στη πλατφόρμα του instagram, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κόσμου πάνω στον Σακχαρώδη Διαβήτη.
Γιάννη, μεγάλωσες χωρίς διαβήτη, θυμάσαι πως ήταν η ζωή σου πριν;
Θυμάμαι, ναι, και θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν μου λείπει. Μεγάλωσα μέσα στην δράση και θυμάμαι να απορώ για το πότε θα δω καθαρά τα πόδια μου από πληγές και μελανιές, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν με διαβήτη. Κάποτε δεν χρειαζόταν να κουβαλάω τίποτα πάνω μου παρά μόνο το μυαλό μου, τότε ήταν που ένιωθα ελεύθερος. Τώρα πρέπει να έχω μαζί μου τα παρελκόμενα του διαβήτη και το κινητό για να είμαι “άνετος”. Παρ’ όλα αυτά πλέον είμαι ακόμα πιο δραστήριος, από ότι ήμουν παιδί, και τα σημάδια πάνω μου τα μετράω σαν εύσημα.
Ο διαβήτης σου εμφανίστηκε πριν από περίπου 6 έτη, τι θυμάσαι από την αρχή;
Τα θυμάμαι όλα. Έκανα πολλά χρόνια αθλητισμό και πρωταθλητισμό, οπότε είχα συνηθίσει να παρατηρώ το σώμα μου. Θυμάμαι να πίνω νερό, πολύ νερό και συνέχεια (λέει γελώντας). Έπινα πολύ νερό και πήγαινα πολύ συχνά στην τουαλέτα και είχα κάποιες θολούρες στην όραση μου, αυτό κράτησε περίπου 2 εβδομάδες. Τότε, ήταν που είπα στον πατέρα μου, πως κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να κάνω εξετάσεις, θυμάμαι την πρώτη μου μέτρηση με σακχαρόμετρο, ήταν «397».
ΣΟΚ, οι υπόλοιποι, εγώ πέρα βρέχει. Την επόμενη μέρα πήγαμε στον γιατρό, ο οποίος μου είπε πως έχω διαβήτη, πράγμα που δεν κατάλαβα τι ήταν, αλλά με καθησύχασε και με βοήθησε να καταλάβω πως όλα θα πάνε καλά. Επίσης, έδωσε στους γονείς μου να καταλάβουν πως, ο διαβήτης είναι καθαρά δική μου υπόθεση, δεν χρειάζεται να είναι από πάνω μου συνεχώς και να ανησυχούν.
Οι υπόλοιποι πάθανε ΣΟΚ όπως αναφέρεις, εσύ όμως πως το πρωτοαντιμετώπισες;
Μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Κάθε μέρα νιώθω σαν να είναι η πρώτη μου μέρα με διαβήτη, μόνο που έχω όλες τις γνώσεις και εμπειρίες από τις υπόλοιπες μέρες. Στην αρχή όμως, αυτό που με έκανε να νιώσω άσχημα και μου έφερε θλίψη, ήταν ότι τα όνειρα που είχα κάνει μέχρι τότε έπρεπε να τα αλλάξω. Ήθελα να μπω στα σώματα ασφαλείας και μόνο εκεί στόχευα, επειδή μου άρεσε και μου αρέσει η προσφορά στον συνάνθρωπο, όχι απλά τα “μισθά”. Μια φορά έκλαψα για τον διαβήτη, και ήταν που η τότε, αγαπημένη μου διευθύντρια του 2ου ΕΠΑΛ Κομοτηνής, μου ανακοίνωσε πως δεν μπορώ να μπω μέσω των πανελληνίων εξετάσεων σε αυτές τις σχολές. Θυμάμαι να μου λέει χαρακτηριστικά, “Υπάρχουν και πιο δύσκολα εκεί έξω, αλλά τα πιο δύσκολα όλα του κόσμου αυτή τη στιγμή για σένα, είναι αυτά που περνάς εσύ”. Της ζήτησα να αποχωρήσω για την υπόλοιπη μέρα και με πολύ αγάπη και κατανόηση μου το επέτρεψε.
Αυτή λοιπόν, ήταν η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου.
Τι εννοείς με αυτή τη φράση;
Με λίγα λόγια, μισή ώρα και κάποια χιλιόμετρα αργότερα, είχα καταπιεί την πίκρα μου και είχα βρει ποιο θα είναι το επόμενο μου βήμα. Θα πήγαινα σε μια ιδιωτική προπονητική σχολή για να μάθω πιο σωστά αυτό που μου αρέσει, την γυμναστική.
Ένα τρίμηνο βέβαια φοβόμουν να πω ότι έχω διαβήτη, δεν ξέρω γιατί είχα τέτοιες αναστολές, μέχρι που άρχισα να το λέω σε κάποιους ανθρώπους και να βλέπω πως τελικά δεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπομαι ή να φοβάμαι. Έτσι, το έμαθε και ένας πολύ αξιόλογος καθηγητής που είχα τότε στο σχολείο, ο οποίος σαν από μηχανής Θεός μου πρότεινε την σχολή που τώρα τελειώνω, και που ποτέ πριν δεν είχα σκεφτεί και φανταστεί.
Απο την στιγμή που άρχισες να λες πως έχεις διαβήτη, υπήρχε κάποια ανεπιθύμητη αντίδραση ή στιγματισμός;
Όχι, δεν θυμάμαι να υπήρχε τόσα χρόνια καμία τέτοια κατάσταση. Αρχικά δεν το επιτρέπω εγώ, έτσι και αλλιώς, αντιδράω σε κάθε είδους στιγματισμό, είτε σε μένα είτε σε άλλους. Επίσης, είμαι τόσο ενεργός στη καθημερινότητα μου, όσον αφορά δραστηριότητες και αθλητισμό, που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι υπάρχει κάτι. Έχω έναν καλό φίλο που λόγω αυτού λέει “δείτε εδώ ένα γιωτά”, λόγω του ότι είμαι μεν Ι5 για τον στρατό, αλλά στην πραγματικότητα πάρα πολύ δραστήριος, και γελάμε με αυτό.
Τι δραστηριότητες έχεις κάνει ή κάνεις;
Κάνω πολλά πράγματα, όπως ποδήλατο, τρέξιμο, ορειβασία, αναρρίχηση, κολύμβηση και ότι άλλο εμφανιστεί είμαι μέσα. Επίσης, περιστασιακά δουλεύω σε οποιαδήποτε χειρονακτική εργασία χρειαστεί, αρχικά για το χαρτζιλίκι, το οποίο χρησιμοποιώ για τις δραστηριότητες που ανέφερα πριν, έπειτα για τις γνώσεις, “μάθε τέχνη και άστηνε” που λέει ο λαός μας. Όπως και να έχει όμως, σε καμία από αυτές τις δραστηριότητες δεν ένιωσα να υστερώ ή να με σταματάει ο διαβήτης, όσο απαιτητική κι αν ήταν.
Πως έχεις καταφέρει να είσαι τόσο ενεργός, έχεις ρυθμίσει καλά τον διαβήτη σου;
Δύο πιστεύω πως είναι οι κύριοι παράγοντες, η καλή ψυχολογία και η φυσική δραστηριότητα, έτσι καταφέρνω να είμαι πολύ καλά ρυθμισμένος, χωρίς ιδιαίτερες διακυμάνσεις και με μια καλή γλυκοζυλιωμένη. Τον τελευταίο χρόνο με έχει βοηθήσει ακόμα περισσότερο το freestyle libre, γιατί μπορώ να βλέπω και τι γίνεται στα μεσοδιαστήματα, να ’ναι καλά η γιατρός μου που με έπεισε. Επίσης με έχουν βοηθήσει πολύ οι γνώσεις που έχω αποκομίσει κατά διαστήματα από συμπάσχοντες ή από βιβλία κλπ. Έτσι, όσο λιγότερο με απασχολεί ο διαβήτης, τόσο περισσότερο έχω χρόνο να ασχοληθώ με όλα τα άλλα.
Η σχολή που φοιτείς, σε έχει βοηθήσει ως προς τον διαβήτη;
Με έχει βοηθήσει πολύ, ναι. Δεν είναι απλά το να μάθεις να μετράς υδατάνθρακες, είναι να μάθεις το πώς λειτουργεί το σώμα σου, τι ταιριάζει σε αυτό, τι πειραματισμούς μπορείς να κάνεις και άλλα πολλά. Η σχολή σου δίνει απλά τις βάσεις όμως, πάνω σε αυτές μετά χτίζεις εσύ ότι θες. Εγώ θέλω να μάθω, για αυτό και προσπαθούσα να είμαι σε κάθε μάθημα εκεί, να πάρω όσα εφόδια μπορώ και να αγαπήσω αυτό που τελικά με επέλεξε και επέλεξα για να ακολουθήσω.
Πριν περίπου μισό χρόνο ξεκίνησες ένα εγχείρημα σε Instagram και Facebook, ποια είναι η ιδέα πίσω από αυτό;
Μια μέρα, βρέθηκα όλως τυχαίως να ψάχνω άτομα με διαβήτη στο instagram, βρήκα 2-3 προφίλ στην αρχή, μετά από λίγο όμως είδα ότι αυτά τα άτομα είναι πολύ περισσότερα τελικά. Το θέμα είναι όμως, ότι όλοι αυτοί που βρήκα ήταν στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα μας κανένας. Έτσι πήρα απόφαση να δημιουργήσω και εγώ ένα προφίλ το οποίο αφορά αρχικά το πως ζω εγώ με τον φίλο μας τον διαβήτη. Έτσι το Diab_eat_es άρχισε να παίρνει σιγά σιγά σάρκα και οστά. Γνώρισα κόσμο και ένιωσα ότι όντως είμαι μέρος αυτής της παγκόσμιας κοινωνίας των ατόμων με διαβήτη. Αργότερα όμως, είδα πως η παθογένεια που υπάρχει ως προς την ενημέρωση για τον διαβήτη στην Ελλάδα, είναι μεγάλη, για αυτό χρειάζεται το εγχείρημα που ξεκίνησα για να μπορέσει να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος για τον διαβήτη.
Άρα με λίγα λόγια, δεν είναι μια σελίδα μόνο για άτομα με διαβήτη, σωστά;
Ακριβώς. Σκοπός μου είναι να δώσω και να λάβω γνώσεις τις οποίες θα μπορέσω να μεταφέρω στους φίλους με διαβήτη αρχικά, αλλά και να μπορέσω να ευαισθητοποιήσω και τα άτομα που δεν έχουν διαβήτη. Να ξέρουν ότι ο διαβήτης για παράδειγμα, δεν “κολλάει”, όπως κάποιοι νομίζουν, ή να ξέρουν ποια είναι τα συμπτώματα όταν πρωτοεμφανίζεται ο διαβήτης και να μπορέσουν να δράσουν ανάλογα. Εγώ το κατάλαβα ότι κάτι πάει στραβά και το εξέτασα, πολλοί άλλοι όμως καταλήγουν στο νοσοκομείο. Ένας να μπορέσει να ξεφύγει από αυτή τη θέση, μου φτάνει, και ας μην το μάθω ποτέ.
Οι μέχρι τώρα αντιδράσεις τι δείχνουν; Υπάρχει αποδοχή από τον κόσμο;
Ο κόσμος το έχει αποδεχτεί, το έχει αγαπήσει και τα μηνύματα που λαμβάνω είναι τρομερά ενθαρρυντικά. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι και από όλους περιμένω έστω και ένα μήνυμα, γιατί αυτό το εγχείρημα είναι για όλους.
Ποια είναι η θεματολογία που ακολουθείται στο Diab_eat_es;
Στο Diab_eat_es ανεβαίνουν ποικίλης ύλης θέματα, όπως θέματα διατροφής, ψυχολογίας, τεχνολογίες γύρω από τον διαβήτη, συμβουλές για την καθημερινότητα και γενικά υλικό για να είμαστε πέρα από άτομα με διαβήτη, και καλύτεροι άνθρωποι. Το τελευταίο βέβαια, βάσει της δικής μου φιλοσοφίας και χωρίς βιβλιογραφία και εμπεριστατωμένα άρθρα, η οποία φιλοσοφία μπορεί να μην είναι αρεστή σε όλους. Επίσης, το πιο σημαντικό είναι το χιούμορ, θέλω όσοι μπαίνουν και βλέπουν όσα ανεβάζω να μην βλέπουν ένα “ξερό” κείμενο, αλλά να γελάνε και να τους φτιάχνεται η διάθεση για να είναι καλά.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Όπως ανέφερα πριν, με ενδιαφέρει πολύ η προσφορά στον συνάνθρωπο. Για αυτό έχω αποφασίσει πως θα γίνω παιδοδιατροφολόγος με εξειδίκευση στον διαβήτη. Θέλω να βοηθήσω όσες περισσότερες οικογένειες μπορέσω ούτως ώστε να έχουν μια όσο πιο φυσιολογική ζωή μπορούν και οι γονείς και τα παιδιά. Αυτά μακροπρόθεσμα, βραχυπρόθεσμα όμως έχω σκοπό να συνεχίσω κανονικά με το Diab_eat_es, με ακόμα περισσότερο υλικό, συνεργασίες και αναδεικνύοντας τον απόλυτα ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα με μια νέα στήλη θεμάτων, έκπληξη.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Glykouli.gr για το βήμα που μου δίνει, επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς, την αδερφή και τους φίλους μου που ποτέ δεν με έκαναν να νιώσω άβολα, που είναι αρωγοί και στέκουν σιωπηρά δίπλα μου πάντα, και όσους έχουν αγκαλιάσει και θα αγκαλιάσουν ότι κάνω και θα κάνω.
Glykouli.gr
