Ένα φάρμακο που βρίσκεται τώρα σε κλινικές δοκιμές κερδίζει το ενδιαφέρον γιατί μπορεί να προκαλέσει σημαντική απώλεια βάρους, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την απώλεια άπαχου μυός – κάτι που οι ανταγωνιστές του δεν κάνουν εξίσου καλά. Οι ερευνητές μοιράστηκαν αποτελέσματα από μια δοκιμή φάσης 2 αυτή την εβδομάδα στο ετήσιο επιστημονικό συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.
Το Pemvidutide, που κατασκευάζεται από μια εταιρεία που ονομάζεται Altimmune, ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων απώλειας βάρους που περιλαμβάνει σεμαγλουτίδη (Ozempic, Wegovy) και tirzepatide (Mounjaro, Zepbound). Αυτά τα φάρμακα μιμούνται τη δραστηριότητα μιας ορμόνης που ονομάζεται GLP-1 (πεπτίδιο 1 που μοιάζει με γλυκαγόνο) που απελευθερώνεται στο έντερο μετά το φαγητό. Διεγείροντας την παραγωγή ινσουλίνης και πυροδοτώντας αισθήματα κορεσμού στον εγκέφαλο, τα φάρμακα GLP-1 μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και περιορίζουν την όρεξη.
Σε αντίθεση με άλλα φάρμακα GLP-1, η πεμβιδουτίδη μιμείται επίσης την ορμόνη γλυκαγόνη, η οποία δίνει εντολή στο συκώτι να απελευθερώνει το αποθηκευμένο σάκχαρο στην κυκλοφορία του αίματος.
Πόσο καλά λειτουργεί το Pemvidutide;
Η δοκιμή αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα της πεμβιδουτίδης σε περισσότερους από 200 ενήλικες χωρίς διαβήτη που ήταν υπέρβαροι ή είχαν παχυσαρκία. Μετά από 48 εβδομάδες θεραπείας, τα άτομα που έλαβαν την υψηλότερη δόση πεμβιδουτίδης έχασαν κατά μέσο όρο 15,6 τοις εκατό του σωματικού τους βάρους και φάνηκε ότι εξακολουθούσαν να χάνουν βάρος ακόμη και όταν ολοκληρώθηκε η έρευνα. Είδαν επίσης σημαντικές μειώσεις στα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, συμπεριλαμβανομένων των τριγλυκεριδίων και της ολικής χοληστερόλης.
Οι συμμετέχοντες δεν παρουσίασαν αλλαγές στο σάκχαρο αίματος νηστείας ή στο A1C. Αυτό κάνει την πεμβιδουτίδη διαφορετική από τη σεμαγλουτίδη και την τιρζεπατίδη, που αναπτύχθηκαν αρχικά για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2.
«Είναι το συστατικό γλυκαγόνης», εξήγησε ο Louis Aronne, MD, στο συνέδριο, καθηγητής στο Weill Cornell Medicine στη Νέα Υόρκη και ο κύριος ερευνητής της δοκιμής. «Η γλυκαγόνη, κάνοντας το συκώτι να παράγει γλυκόζη, αυξάνει το σάκχαρο στο αίμα. Το GLP-1 μειώνει το σάκχαρο». Οι δύο ορμόνες φαίνεται να αλληλοεξουδετερώνονται.
Ο Δρ. Aronne σημείωσε ότι η πεμβιδουτίδη «μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα της απώλειας βάρους», καθώς και στους πολλούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την παχυσαρκία.
Η πεμβιδουτίδη βοηθά στη διατήρηση των μυών κατά την απώλεια βάρους
Όλη η απώλεια βάρους περιλαμβάνει τη θυσία κάποιας άλιπης μάζας, κυρίως μυών. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι η σεμαγλουτίδη και άλλα φάρμακα της κατηγορίας GLP-1 προκαλούν υπερβολική μυϊκή απώλεια, η οποία θα μπορούσε να βλάψει την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργεί στην καθημερινή ζωή ή ακόμη και (στο χειρότερο σενάριο) να οδηγήσει σε σοβαρή αδυναμία.
«Καθώς η εστίαση μετατοπίζεται στη μακροπρόθεσμη διαχείριση βάρους, η διατήρηση της άλιπης μάζας θα είναι κρίσιμη για τη φροντίδα των ασθενών», υποστήριξε ο Aronne.
Υπάρχει μόνο ένας μικρός όγκος δεδομένων σχετικά με τη σύσταση του σώματος των συμμετεχόντων σε σημαντικές δοκιμές GLP-1, αλλά αυτά τα στοιχεία έχουν αναδείξει ορισμένες κόκκινες σημαίες. Δύο μικρές αναλύσεις, για παράδειγμα, διαπίστωσαν ότι περίπου το 40 τοις εκατό της απώλειας βάρους με τη σεμαγλουτίδη προήλθε από την απώλεια άλιπης μάζας. Ο Aronne δήλωσε ότι οι συμβατικές παρεμβάσεις απώλειας βάρους συνήθως προκαλούν περίπου 25 τοις εκατό απώλεια από την άλιπη μάζα.
Η δοκιμή πεμβιδουτίδης, αντίθετα, διαπίστωσε ότι μόνο το 21,9 τοις εκατό της απώλειας βάρους προήλθε από την άλιπη μάζα. Ο Aronne είπε ότι οι ερευνητές δεν έχουν καταλάβει ακόμη γιατί η πεμβιδουτίδη έχει αυτή τη μοναδική επίδραση στη σύνθεση του σώματος.
Οι ειδικοί στην παχυσαρκία εξακολουθούν να συζητούν σχετικά με αυτούς τους ισχυρισμούς περί υπερβολικής μυϊκής απώλειας, με ορισμένους να λένε ότι η ανησυχία δεν υποστηρίζεται από δεδομένα. Αλλά οι κατασκευαστές GLP-1 φαίνεται να παίρνουν το ζήτημα πολύ σοβαρά και επενδύουν πολλά σε θεραπείες που θα μπορούσαν να περιορίσουν την απώλεια άλιπης μάζας.
Στο μεταξύ, οι γιατροί και οι διατροφολόγοι συνιστούν ευρέως στα άτομα που χρησιμοποιούν φάρμακα απώλειας βάρους να φροντίζουν να ασκούνται και να καταναλώνουν αρκετή πρωτεΐνη, τα οποία και τα δύο μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση των μυών.
Η πεμβιδουτίδη μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της ηπατικής νόσου
Εκτός από την παχυσαρκία, η πεμβιδουτίδη μπορεί επίσης μια μέρα να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της στεατοηπατίτιδας που σχετίζεται με τη μεταβολική δυσλειτουργία, μια ηπατική πάθηση γνωστή ως MASLD. Η ασθένεια, η οποία είναι συνήθως ασυμπτωματική, ορίζεται από υψηλή συγκέντρωση λίπους στο ήπαρ (προηγουμένως ονομαζόταν μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος ή NAFLD).
Σε ορισμένους ασθενείς με MASLD, η συσσώρευση λίπους στο ήπαρ θα εξελιχθεί σε μια σοβαρή και επικίνδυνη κατάσταση που ονομάζεται MASH. Σχεδιάζονται πρόσθετες δοκιμές για την αντιμετώπιση της ικανότητας της πεμβιδουτίδης να θεραπεύει την ηπατική νόσο.
Ποιες είναι οι παρενέργειες της πεμβιδουτίδης;
Όπως και με άλλα φάρμακα GLP-1, τα άτομα στη δοκιμή πεμβιδουτίδης παρουσίασαν υψηλό ποσοστό γαστρεντερικών παρενεργειών, όπως ναυτία και έμετο.
Το Pemvidutide δοκιμάστηκε σε τρεις διαφορετικές δόσεις, δύο από τις οποίες δεν απαιτούσαν τιτλοποίηση (σταδιακή αύξηση της δόσης), αν και ο Aronne πρότεινε ότι ο κατασκευαστής μπορεί να επιλέξει να επανεξετάσει τις λεπτομέρειες δοσολογίας στο μέλλον προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι παρενέργειες.
