Η κατανάλωση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων από τα θαλασσινά συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο για χρόνια νεφρική νόσο, ενώ οι φυτικές μορφές ωμέγα-3 δεν έχουν αυτό το όφελος, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The BMJ.
Τα ωμέγα-3 έχουν συνδεθεί με μια σειρά από οφέλη για την υγεία που μπορεί να είναι ιδιαίτερα σχετικά με τα άτομα με διαβήτη. Τα επίπεδα αυτών των λιπών στο αίμα σας συνδέονται με την υγεία του εγκεφάλου στη μέση ηλικία, καθώς και με χαμηλότερο συνολικό κίνδυνο θανάτου. Υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτά τα λίπη μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια σε άτομα με διαβήτη και η λήψη συμπληρώματος ωμέγα-3 μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου πτώσης σε μεγαλύτερη ηλικία. Μια ερευνητική ανασκόπηση, ωστόσο, έδειξε ότι η λήψη ενός συμπληρώματος ωμέγα-3 δεν ήταν χρήσιμη για την πρόληψη ή τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2.
Τα ωμέγα-3 που προέρχονται από θαλασσινά συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο νεφρικής νόσου
Για την τελευταία ανάλυση, οι ερευνητές συγκέντρωσαν τα αποτελέσματα 19 μελετών από 12 διαφορετικές χώρες που εξέτασαν τα επίπεδα ωμέγα-3 στο αίμα και την εμφάνιση χρόνιας νεφρικής νόσου – όπως ορίζεται από έναν εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR) κάτω από 60. 25.570 συμμετέχοντες συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση και κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρακολούθησης που διήρκεσε κατά μέσο όρο 11,3 χρόνια, 4.944 συμμετέχοντες (19,3%) ανέπτυξαν χρόνια νεφρική νόσο. Αφού οι ερευνητές προσάρμοσαν για διάφορους παράγοντες εκτός από τα επίπεδα ωμέγα-3 που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τον κίνδυνο για νεφρική νόσο, διαπίστωσαν ότι υψηλότερα επίπεδα ωμέγα-3 που προέρχονται από θαλασσινά –τρεις τύποι γνωστών ως εικοσαπεντανοϊκό οξύ, δοκοσαεξανοϊκό οξύ και εικοσιδυαεξανοϊκό οξύ– συνδέθηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο νεφρικής νόσου.
Όταν οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα στο αίμα των ωμέγα-3 φυτικής προέλευσης, ωστόσο –ένας τύπος γνωστός ως άλφα-λινολενικό οξύ– δεν βρήκαν καμία σχέση με τον κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιας νεφρικής νόσου. Η σύνδεση μεταξύ των ωμέγα-3 που προέρχονται από θαλασσινά και της νεφρικής νόσου ήταν σταθερή ανεξάρτητα από την ηλικία των συμμετεχόντων, το eGFR τους στην αρχή της μελέτης ή εάν είχαν διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση ή στεφανιαία νόσο.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι με βάση το χρονοδιάγραμμα και το σχεδιασμό των μελετών που συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυσή τους, είναι πιθανό οι περισσότεροι συμμετέχοντες να έλαβαν τα ωμέγα-3 που προέρχονται από θαλασσινά από πραγματικά θαλασσινά και όχι από ιχθυέλαιο ή άλλα συμπληρώματα. Είναι άγνωστο εάν η λήψη ενός συμπληρώματος ωμέγα-3 που προέρχεται από θαλασσινά θα οδηγούσε σε παρόμοια μείωση του κινδύνου νεφρικής νόσου. «Αυτά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν τον ευνοϊκό ρόλο των [ωμέγα-3 λιπαρών οξέων] που προέρχονται από θαλασσινά στην πρόληψη [χρόνιας νεφρικής νόσου]», κατέληξαν οι ερευνητές.